Alle inzendingen over verhaal / woorden / zinnen

De adelaar die boven onze levens zweeft, Met zijn sterke en krachtige vleugels, die ons hoop geeft. Hij kijkt neer op de wegen die we gaan, En fluistert ons toe: Blijf nooit staan. Zijn ogen zijn scherp, zijn blik doortastend en vrij, Hij leert ons te stijgen, voorbij de schaduw, voorbij de spij. In de lucht van dromen, zo wijd en diep, Vinden…

Mijn rijkdom tel ik niet in geld Het zijn woorden en zinnen waarmee ik mijn levenswinst kan innen Mijn rijkdom is de taal Door alle woorden en zinnen wordt mijn leven een verhaal…

voor mij zijn het de woorden die anderen niets zegt want woorden maken het verschil dat is waar ik aan hecht ik zie de woorden als seizoenen ze komen en ze gaan en geven mij zo dikwijls een teken van bestaan woorden kunnen zinnen maken zinnen een verhaal maar voor wie luistert naar het leven die hoort het allemaal...…

woorden jouw woorden die me pijn doen zinnen jouw zinnen die me kwetsen beginnen verhalen gedichten komen niet meer binnen ‘k laat je kletsen…

Dan een- man, zonder naam, jong, ongeschikt voor een verhaal, maar met ogen gericht op luwe lippen die vrucht en welbewaard zijn. Die hoop. Dat beeld, voor er woorden zijn die invallen, zeggend: het is heimwee. Dat bedrukt.…

Ik wilde worden woorden uit de zinnen in mijn hoofd De zinnen leken magisch toen men wijsheid had beloofd De letters brachten chaos in het wilde klankkabaal Maar met de woorden kwam er toch weer hoop in mijn verhaal…

DODIJNENDOM Tussen verschoning en overjas de gepoederde hoop, de dracht, de klokkende buik, de lebbige lach. Achter de hand. Psalmen en gesnik. Er is een pak voor ieder leven. Plunje. Boel. Paradekleed. Ieder is gelijk de ander andersom in hem gekleed. Rokend. Leppend of onthoudend. De mens is zijn bef, zijn lus, zijn trens, zijn pat…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

Zien, hoe zinnen woorden zoeken. Verhalen spontaan zien schrijven. Hoe emoties vanzelf ontstaan, in onvoltooide tijd. Zoals de zon schijnt achter wolken. Zoals wolken drijven in de wind. Zoals wildgegroeide haren, jonge vrouwen lokken. Praten zonder voorbereiding. Planloos durven schrijven, over zin en onzin, van ons bestaan.…

Ik ben nog lang geen schrijver hooguit een verteller van verhalen die probeert zielenroerselen en gevoelens in woorden te vertalen. Ik ben nog lang geen dichter, dat ambieer `k ook niet `k probeer slechts in zinnen te vatten wat me deugd doet en verdriet.…

Nog nooit zo’n zin gehad in verruiming der zinnen, de piraat in mij gooit zijn haak uit en vist vette kluiven, gooit nieuwe woorden over tong en smaakbarrières en is nergens zo appetijtelijk als hier: op dit maagdelijk wit papier.…

ik waan mij in een zin syllaben voor en na mijzelf ertussenin ik ben in alle woorden mirakels aaneengeregen wanneer woorden wonderen worden zullen zinnen zielen zien…

Mijn hart maakt mij onrustig hier ik wil op weg naar andere oorden plaatsen zoeken binnen woorden ontdekkingsreizen op het papier. De zinnen moeten mij vervoeren maar dat onbekend gebied mij verklanken een nieuw lied scheppend een verbaasd ontroeren.…

woorden vallen mij in en uit mijn hoofd rijen zij zich aaneen tot zinvolle zinnen of zinrijke onzin…

ik vind wat er niet is als je niet zoekt vind ik in gesloten boeken ben ik niet vergeten zijn woorden onaf niet uitgelezen vind ik zinnen is het verhaal niet echter maar waardiger dan wat ik niet zoek…

Zelden staan er hele zinnen. Je moet onthouden.…

Woorden symbolen. Dode talen dood. Taal is een uitgestoken hand. De hand van een schrijver. Schrijvers geven zinnen zin. Verhalen komen door hen tot leven. Schrijvers sterven eenzaam. Verhalen blijven.…

zinnen spelen hun spel met punten en komma’s leggen uit voegen toe wat van belang kan zijn sluiten af om gedachten vast te pinnen op een lijn waar bij het gesproken woord intonatie zich nadrukkelijk manifesteert zijn de leestekens op schrift de leidraad voor interpretatie toch zijn zinnen ook nog gebonden aan de hiërarchie…

Wichelend met woorden proberen kieren te dichten om de kou buiten te houden wat warmte te koesteren Kom lees wat dichterbij proef van de woorden en warm je aan de zinnen Verwonder elkaar telkens weer hier in je moedertaal met je eigen verhaal…

Ik schrijf cijfers met een smaak met geur en kleur met bijsmaak cijfers met dimensie cijfers zonder ik schrijf letters woorden schrijf ik hele zinnen elke zin als een verhaal cijfer mij weg drie woorden waarin ik emotie vertaal…

Het "mysterie" gedicht heeft een wonderlijke kracht, woorden en zinnen niet helemaal zuiver, vormen van gedachten een verhaal. Het verlokt met exotische beelden emotie's die, verborgen zijn in de diepte van je wezen, van alles wat verleidelijk en verboden is.…

en behoeft geen woorden het is liefde die het antwoord draagt…

En toch treuren om al het eigene Dat verloren ging, al het eigene Dat elkaar was Zijn woorden, zijn zinnen, zijn taal Ingebed in die van mij en ingelijfd Die nacht waarin ons verhaal Gebonden werd In mijn armen de chemie, die ik uit alle macht tot liefde Transformeerde En ondanks het slot, dat in Zijn handen lag, weet ik me Voor…

kwijt ben ik al mijn zinnen zonder woorden om te beginnen ook het einde ervan is zoek de vele letters in het boek de roman, die ik nu lees, blijven ongehoord ‘t is niet mijn verhaal, een vreemde taal als losse letters vluchtend in een woord dwalen mijn gedachten dweilend zoekend naar woorden, koortsachtig ijlend geef me raad, hoe zal ik…

Interesse, warmte straalt uit woorden vormen zinnen 'n herkennen Luisteren 't ontdekken gevoel op één lijn Ontmoeten in taal klank verhaal Zoveel vragen evenzovele antwoorden ooit ...…

De letters in m'n hoofd vlechten zich - twijgen aan een boom tot manden vol met woorden in felle kleuren - rood en bruin zo ook de blaren in de toppen van een kruin ze dwarrelen naar beneden in zinnen vol verhaal en leven…

ik kus je woorden wakker jij rekt je zinnen uit en ademt witte wolkjes ik lees jouw zachte huid laaf mij met de letters en spel jouw lichaamstaal jij luistert naar mijn liefde … ik schrijf een vers verhaal…

Gekleed in nieuwe zinnen zal ik als de bekende, neen zelfs betere man door de woorden kunnen gaan.…

Woorden als een combinatie van gevoel en verstand. Zinnen opgebouwd met een oneindig verband.…

in grijs kleurde zee het verhaal van je leven traag rolden golven je zinnen al brekend op strand woorden verwaterden stroomden als letters over los zand ik pakte je hand we zagen het land en hebben het boek van verleden gesloten…