Alle inzendingen over verlengen

De KLM wacht niet meer op de klanten Die, gatewaarts gaande, onderweg spontaan Langdurig aan het tax free-shoppen gaan Want dat vertraagt de boel aan alle kanten Daarom vertrekt elk toestel steeds accuut 'Last minute' staat nu ècht voor slotminuut…

We blijven vechten in Afghanistan Het kabinet noemt het een opbouwmissie En dat soms iemand terugkomt in een kissie Wordt wel betreurd natuurlijk, daar niet van De Kamer zal zich straks hier achter scharen Om zo de lieve vrede te bewaren…

Wij blijven nog twee jaar in Uruzgan En ondertussen houden in hun holen De Talibaan onvindbaar zich verscholen En maken er een kat-en-muisspel van En tellen ook tot tweeduizendentien En wie niet weg is, is daarna gezien.…

het heeft geen zin nog langer te wachten er is een begin een einde, een nachtelijke droom alleen in gedachte als een soort fantoom maar wacht toch nog even zo kort als naderbij begeven zo lang als leven…

Wie ben ik Ik ben een niemand Een stofje dat weg geveegd wordt Van de schouders van dure pakken In hun hiërarchie de onderste rand! Wie ben ik Ik ben geen persoon Maar een euroteken te veel Op de nota van het systeem In hun hiërarchie ben ik de hoon! Wat ben ik Een contractant, de zwarte Piet! Nummer zoveel die er niet toe doet Minderwaardig…

Een man in een rolstoel uit Spengen besloot zijn bezoek te verlengen en zag hoe de paus, beloond met applaus, veel volk op de been wist te brengen.…

- - - - - - - - - - - - - - op wakkre wieken staag - op altijd snelle vleugels zonder zeil te strijken - zonder het zeil neer te laten woelt - vooruitsnelt wiens hete honger graag - wiens grote, gretige honger valt gij - lijkt gij verdrijve - breng door bewegen - bewegen tot meer spoed 't schijnt - het schijnt dat verlang - verleng…

Poetin liet zijn tafel verlengen Macron ging hem een bezoek brengen Zo ver van elkaar Dreigt er geen gevaar Om mij van mijn plan af te brengen…

De speelplaats van het verzet de verlenging van de levensduur het stoppen van de stroom in de vallei zonder erbarmen grijp mij, bekoor mij en tel de dagen het is een feest zonder einde zijn er nog accenten in de sleur van de waanzin…

Toch wil ik mijn contract een jaar verlengen, opnieuw mijn blijde boodschap bij u brengen, dus aangebeld en euro’s opgehaald: ‘De beste wensen en veel lezerspret, van de bezorger van uw snelsonnet.’…

De rust van het voelt goed zo en de armen om je heen geeft het verlangen te verlengen van het gevoel, ik ben niet meer alleen.…

Dan hebt u de verlenging niet gezien…

De laatste sprong was niet toereikend om je leven te verlengen toch sprong je hoger dan ik dromen kon daar zie ik je weer van ster tot ster voorbij leven en dood leven, leven, leven ik wens je in vrijheid en in vrede.…

En weet je het daar goed van af te brengen Dan mag je weer je vrijbewijs verlengen.…

Gedachten die verlangen, verlengen, nergens enten als op eerdere lofzangen. Zal ze hebben, wel langer, verlangens, bange momenten, maar ben ze gewoonweg niet langer.…

Mijn hart zit niet op de verkeerde plaats maar juist op de goede plek; ze heeft daar een goede stek waaruit ze is gegroeid en dagelijks bloeit van verlangen krachtig om gedachten te brengen tot daden en haar sterke liefde en vrede zo te verlengen.…

Ze stond bekend om haar ‘stiff upper lip’, En was niet uit haar evenwicht te brengen, Ze wist haar leven aardig te verlengen, Nu stuit ze op de cirkel met een stip. Ik kijk naar alle beelden op tv; De wereld sterft een beetje met haar mee.…

Er is een oorlog gaande verderop, En alles wat we doen is die verlengen, Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen, Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’? De afloop is op voorhand al bekend: Wéér een herdenking bij een monument.…

De dauw in een winternacht, legt een deken over het landschap, rijping in fonkelende kristallen, weerspiegelen in het maanlicht, verlengen grillige takken, met glazige ijspegels, sterren schitteren aan een luchtgewelf, tegen een gitzwart decor, de horizon heeft de honneur, van waterdampen in vlokvorm...…

’t Was niet om zijn klassieke repertoire Al kan Freek zeker van een oeuvre reppen Waarmee hij iedereen haast dood kan meppen Het ging ook niet ècht om dat levensjaar Geen sprake van recyclen of verlengen Freek eer je juist om wat hij voort blijft brengen…

"Geachte Turk in Nederland, ik vraag U vriendelijk uw stem weer uit te brengen, Om Erdogans mandaat wat te verlengen, dus als U AK-partij wilt stemmen, graag! Want laten wij dit feestje niet verknallen, Zelfs Merkel heeft hij stevig bij haar ballen."…

op een dag die ontspringt in voortijdig vergeten meldt mijn deelgenoot het nalaten van een voornemen ‘of we dit alsnog schriftelijk kunnen afhandelen’ voor het besef van ogenblikken is een klok te gehaast en voor mondeling akkoord is een kroniek te chronologisch rest stilzwijgende verlenging van inschrijving…

Het staat 1-0 na verlenging, maar haar overwinning smaakt niet zoet.…

Moment waarop hij z'n ogen opslaat en ziet 'het is er nog, ik ben er nog' en weer wegvalt als een zwakke zender De machinerie van toe- en afvoerslangen ruist, zoemt, flitst codes van onmacht maar stuurt hem in z'n zachte landing bij Buiten de kliniek hangt behaagziek voorjaar ----------------------------------------- uit:…

zie de kleuren kolken tot wolken lilalicht venijn paars en geel verlengen pijn in zwart van onderdanig zijn toch is er symbiose met de ronde vormen die jij hebt gekozen in warm rood pulseert jouw bloed het leven wij hebben elkaar alles nog te geven…

Het leven met de ziekte-'ALS' verzwakt de spieren en de menselijke geest; kent slechts een toekomst in verlenging, zoveel mooier gehoopt, als alles anders was geweest.…

Om de dood te verjagen en het leven te verlengen. Gewichtloos onder het hemelgewelf. Naar een plaats, dichtbij. Dicht bij mezelf.…

De slagtandhandelaar deugt voor geen meter Maar erger nog: de mensensmokkelaar Wat dacht u van de zeehondknuppelaar Of die vermaledijde plofkipeter? Mijn handen zijn gelukkig dubbelblank: Als woekerpolisbaasje bij de Bank…

uit gelijkenis gehouwen, zo dagelijks als brood slechts in onvoltooid te onderscheiden toen en nu, dubbelsterren, de sleet van vele dagen het onaangeroerde voegt zich naar het late middaguur de stilte is hardhorend en de tijd in verlenging nochtans het onafwendbare een stukje dichterbij in dagen erna, randen van slaap, ontkennen…

Dan is het zover de laatste fase balans op nul gesteld handen vullen zich met werkelijkheid met zaden dode takken aaibaar wild de adem zoekt verlenging maar niemand kent de maat ik plant bomen die als ze groot zijn zaden strooien die tot bomen ontkiemen die als ze groot zijn zaden dragen voor de toekomst…