15 resultaten.
Metamorfose
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
108 Rups verpopt, vlindert
Licht als omgevingswarmte
Haar doet fladderen…
Verpopt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
349 Zo bang is zij
dat ze verstikt
verkeerd zal gokken
in een ogenblik
totaal verstijfd
voor pijn behoed
raak me niet aan
het gaat net goed
het zijn slechts wolken
om haar heen
zo transparant
niets staat alleen
de opening
is overal
een stap en dan
een vrije val.…
wedergeboorte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
269 eerst
verpopt
en verstopt
koud
in donker
dan
opeens
vlinder je
warm
in licht
als nectar…
Onder de mat na de voordeur
gedicht
2.8 met 72 stemmen
18.335 Onder de mat na de voordeur
legt hij het luik naar de
kruipruimte op zijn plaats
De vloer dreunt boven mijn hoofd
Ik volg zijn voetstappen
naar het gat dat zij geboord heeft
Langs de plint is slordig
Tussen tuner en speaker
moet snoer onzichtbaar zijn
Het zand is nat en koud
Mijn hand plet een zwam
Ik vang rag vol verpopte spinnen…
Lipovlo
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
1.930 gelegenheid geven
voor een sporadisch contact
in levende lijve
En dat ik ook wel wist:
je neen zou zeggen
bang was in het donker
pleinvrees je trof overdag
een fobie voor insecten
ouder dan een eeuw
Je nog steeds gruwde
van de lipovlo waarvan
de larven gangen groeven
door het vet onderhuids
kriebelden tot je slank
geworden was en verpopten…
Aankomst
gedicht
2.3 met 48 stemmen
13.642 een passant, dit is
het ogenblik, men is vacant, op slag
beslaat de inhoud het glas, taal past
haarfijn haar mal, niet gemond, ongehoord, totaal
onoorbaar, vlees, zoals het hoort
dat men dit mangat moet instaan, dit niks
moet uitleven in een snik, eindelijk
de navel van zijn bestaan, men laat
zijn leeftocht vallen, niets klopt, alles
verpopt…
Kruipruimte in Wallonië
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
529 plankier
waaronder een halfduister oplicht
muizen ritselen hun dag bijeen, een mier
heeft het dagelijks wonder weer verricht
Verpoederd stuift het vale zand
een kier verwelkomt een laatste bries
innig wikkelt de spin een hand
in draden van voorgoed verlies
Vond het maar ruimte om te kruipen
bedompt en verstomd sluipt een luis
om haar verpopt…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 41 stemmen
2.157 Zij wentelt zich in zoete vergetelheid
De wijzers van de klok zijn gestopt
Een vlucht uit de wrede werkelijkheid
De vlinder verschrompelt en verpopt
Zich terug naar haar veilige kindheid
Vermoeid dwaalt haar rusteloze geest
Teveel is haar doelloos kil en vreemd
Het vreet aan haar als een wild beest
Zelfs thuis voelt ze zich ontheemd
Dit…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
259 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
Mist in ruimte
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
437 Gedempte stemmen die
zij wilde doen herklinken
dooierloos ei uit
kristal verpopte vlinder
gedroomde aanzet tot
een nieuw begin in een
aarzelende kus in een zin
de lippen stijf gesloten
verdooft het denken.…
DIE SEELE ALLEIN
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
284 Het watervolkje dut in vroege weiden
Uit lentegroen lawaait de puberteit
In mij verpopt de lotsverbondenheid
Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden
Tot wederopstanding en het verspreiden
Van denkbeelden beïnvloed door habijt
Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid
Teneinde moord en doodslag te vermijden
Het valt niet mee te gaan van…
Humorloos gedicht
gedicht
2.6 met 5 stemmen
6.747 O minnaars, door dit najaar ondermijnd
zijn wel geschraagd door zwart, waarachtig hout
maar staan als stammen, van hun kroon ontzet
met smalle handjes, spin- en bladernaakt
en loven, liefkozen en spelen wel en
wentelen en strelen, eindeloos verstekt
het tedere instinct, dat, winters al verpopt
verstopt, hergeven paradijs verbeidt:
maar ai…
Mist in de ruimte
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
312 Gedempte stemmen die
zij wilde doen weerklinken
uit een gelinieerde schrift
van kristal verpopte vlinder
gedroomde aanzet tot
een nieuw begin in een
aarzelende kus in een zin
de lippen stijf gesloten
verdooft het denken.…
Levenshonger?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
132 Door het denken aan een vroeger leven,
kan ik de harde kern van zwaartekracht
niet breken, een uitweg vinden in opgelegd
geluk, mijn buik schiet vol, het gevoel
verpopt zich in de blikken trommels
van tegenstrijdigheid, de tong en woord
zijn als bagage in een mijn open mond
in elke seconde kom ik dichter bij het
geheim van gewichtloosheid…
genetische capriolen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
351 verbeurd
piepjong door man uit jurk gescheurd
gifarm vlucht niet bij gevaar
dracht geeft stoplichtkleurenschaar
quasigifsoort op de tocht
werft tegenweer met lijkenvocht
kleine minnaar slaapt zijn stonde
als rups in dorre klaverwonde
wordt meegevoerd door werkstersknopen
om gratis mierenbrood te kopen
volksvlieger met argusogen
verpopt…