Alle inzendingen over verrijzenis

het lijkt alsof je graf wat open gaat jij duidelijk weer op mijn netvlies staat niet het moment waarop ik jouw door ziekte weggevreten lijf de botten zwaar het lichaam stijf omarmde zei ik ga een stukje met je mee op reis -------------nee----------- wat ik vandaag onzichtbaar zie is die blik waarmee je daags daarvoor een poging ondernam…

de vrouwen zijn ontzet zij zien de lege plek waar hij in linnen heeft gelegen nog draagt het wit in rood de schaduwen van marteling en dood zij keren in gebed herinneren de woorden die hij over zijn opstanding heeft gezegd gesterkt met nieuwe kracht verkondigen zij de boodschap die er is in het feest van zijn verrijzenis…

Aangeschroefd Pervijze 't klooster, kerk in oorlogspuin. Het kruisbeeld ongeschonden, geschonken verhuisd naar Charles ville Mézières. Franse Ardennen aan een Franse kolonel stad met talrijke kleurrijke kerkglasramen, tot rust komt Wachttijd van een kruisteken een tweede wereldoorlog gekweten Jaren later 't vlucht naar 't hart…

Door zijn verrijzenis is Hij ons voorgegaan. Dit is mijn belijdenis Hij is waarlijk opgestaan! Zalig Pasen!…

In schaduw en donkerte gaan we onze weg, zoeken naar het licht de hoop Dood en verrijzenis Blijvend fundament We kijken naar de toekomst Telkens opnieuw Een levensgeluk dat het hart raakt…

weer tongen vurig alle talen de verhalen van verrijzenis jij bent nu thuis in het huis van vader zoon en geest jouw kruisdood loste onze erfzonde in jij bent waarlijk mens geweest…

‘k Dacht dat men daar met wonderen bekend was, en zo’n verrijzenis dus wel gewend was.…

Licht van Pasen, teder schijnsel dat de morgenstond doorbreekt, dat doorheen de lijdenskieren toch zijn weg vindt naar ons hart. Licht van Pasen, licht verrijzend uit de nacht van haat en vrees, dat doorheen de koude ochtend ruimte schept voor hoop en moed. Licht van Pasen, licht ontvlammend uit de avond van de dood, licht dat niet te…

zag de zak met veren ineens een anders zijn door met pek te teren publiekelijk scheiden met schande vastgepend hun daden eindelijk gekend ooit was er eva en de slang kaïn en zijn abel judas de verrader van het span toch gaat de schepping door komt de zoveelste verrijzenis halleluja zingt het engelenkoor…

Hoe ingewikkeld het ook is het feest van de verrijzenis is bij Zijn dood begonnen. Met Hem gedood, bevrijd van zonden, vernieuwd, verblijd de windsels opgewonden. Bij Romeinen 6 : 3 – 11.…

Hij was de zoon van een beroemde vader onze meester onze dode herder is verrezen niets dan leegte troffen zij bij die rots des anderendaags de vrouwen die de laatste zeven van zijn woorden hoorden, rouwen onze meester onze dode herder is aan mij verschenen, zoon van een beroemde vader…

je schoffelt kruizen op een hoop en schoont de paden de graven zijn geruimd vergeten zijn hun daden herinneringen spoken rond gevlucht uit pas ontgonnen grond het rusten is gedaan na jaren wachten in opstandigheid de vrede is vergaan kruizen op een hoop een verrijzenis aanstaande maar de zielen zijn al op de loop…

waar in de verrijzenis zindert nog die grijze nis waaruit hij ooit is opgestaan is de vlinder in het witte van de geest vooruitgegaan om daarna in alle schoonheid op te gaan schittert nu het mystieke licht van verschijnen in het begeesteren van mensen met zijn kracht ja zij zijn uitgezonden hebben u en mij gevonden in de…

de volgelingen zijn ontzet hun messias aan het kruis genageld zijn laatste roep is een gebed pas toen een lans de zij doorstak dood zijn tekens gaf is hij gehaald gewassen en gebalsemd in het graf gelegd maar hij is teruggekomen heeft zijn lichaam meegenomen ter verrijzenis vader zoon en geest wij vieren de hereniging in het zalige…

ik zag je lach reiken voorbij enige gelijkenis een blik die nog intenser het eindeloos onbereikbaar zag jouw lichaam kende al stukjes verrijzenis uit het dagelijkse bestaan jij dwaalde in het bi- polaire van het vagevuur in zigzag gaan jij zo hemels aards in het streven naar volmaaktheid even van god los…

ze lijkt het leven wel te vieren ze doet niet aan lente of verrijzenis drinkt uit haar mok van overvloedige koffie ontwaakt elke morgen in een nieuw begin gaat slapen in een nieuw einde telt haar zegeningen blootsvoets in het bedauwde gras en weer gaat haar hart tekeer in het ritme van verliefd zijn vernieuwend en vertrouwd…

rolde stenen weg voor het graf waar in de witte doeken lagen was tijdelijk begraven op het linnen dat een afdruk van jouw wereld schreef hebt gegeven om in drie-eenheid weer te leven vader zoon en geest de witte doeken spreken in tal van preken met pasen heb ik al jouw verrijzenis gevierd…

op zaterdag voor pasen onze naamdag mogen vieren want het aantal heiligen is voortijdig op een naamloze dag zonder liturgische diensten geen boom of takken maar een kaars als droom die pas om twaalf uur nachts ontstoken wordt dan is alles op zijn paasbest gepoetst orgel en koren zijn ge updatend met de nieuwste halleluja’s de verrijzenis…

Het leven werd gedood, maar zie hoe opstaan kon en alles nieuw werd; verrijzenis - niet te geloven!…

enkele dagen per maand straalt haar lach op de aarde waar in gebekte heuveltjes het spoor te lezen valt van de opkomst van het tij en dan monkelt ze nog na bleke pretlichtjes rondom rond de sikkel harer bestaan voor hoe lang ook ze nog kan heersen in haar hemel onbetwist is er nooit sprake van verrijzenis of teloorgang ze bedrijft…

De doornen van ieders levensjaren wegen niet op tegen de doornenkroon van Christus maar beide vinden hun oplossing in de dood de volmaking van het menselijk leven en lijden maar bovenal in de verrijzenis tot een eeuwig leven door Jezus Christus de opgestane Heer zoon van de Vader: God En dat mag je vieren feestelijk op 1e Paasdag…

net als jij, kijk ik uit over de onbevlekte ontvangenis en zie in het donzig wit de proeve van een nieuwe aardse verrijzenis; een maagdelijke gedachte die niet dwingt, niet verhit maar traag de tijd bezit al wat beweegt kent geen haast enkel hoor ik wat zuigende stappen of wielen die draaien in het tempo van een lijkwagen op zijn retour…

lokkende cirkels mijn manchetknopen glinsteren bij mijn net nieuw gekochte wit-rose gestreepte overhemd onder het genot van de eerste koffie en mijn volkskrantje salueer ik voor de dageraad mijn morsig brein ontwaakt en dichtersdorst staat paraat ik plet mijn groezelige papier gefeeste woorden in wrikkende verrijzenis…

onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater te vereren Met een bezoek zoals dat heet Het brons, vervaarlijk of bescheiden, Wijst op verrijzenis…

lintjes en katjes van de takkenboom in de lentekleurige mand op de vensterbank als speels centrum van pasen met de kleine versierselen uit voorgaande jaren die zo hun eigen tradities bewaren een schat aan herinnering tussen eieren en paashazen die altijd onze aandacht vragen het is een feest met mooie ernstige verhalen over de verrijzenis…

en handen hoog houden met monden vol honger en en ik ween, en wacht op de verrijzenis van de vrede! In Flanders Field bloeien weer ergens elders de Paasklokjes.…

elkaar groot gezin en familie opkomende jeugdbeweging jongens en meisjes scholen en flakkerend kaarslicht kappelletjes het magistrale orgel de grote paasoptochten met palmtakken misdinaars in feestkfeed met toebehoren en de verwevenheid met de corso's uit het fleurige voorjaars assortiment in de treurige goede week naar de verrijzenis…

elkaar groot gezin en familie opkomende jeugdbeweging jongens en meisjes scholen en flakkerend kaarslicht kappelletjes het magistrale orgel de grote paasoptochten met palmtakken misdinaars in feestkfeed met toebehoren en de verwevenheid met de corso's uit het fleurige voorjaars assortiment in de treurige goede week naar de verrijzenis…

zij waren ieder apart naar het graf gekomen om zijn gezicht en lichaam te verschonen met witte doeken de tombe en rotsruimte van de hof van Eeden voelde al zijn aanwezigheid in zijn geschonden huid de vrouwen wisten dat hij er tijdelijk zou zijn de heroiek van lijden en dood en de voorspelling van het feest der verrijzenis…

hem geschoond en met witte doeken omwikkeld zacht in het graf gelegd in stilte baden handen met ongezegde woorden van liefde en trouw harten vol verlies en rouw toen zij in de vroegte weer verschenen bleek de grafsteen verdwenen de tombe was leeg in schrik en verwarring zijn zij teruggelopen de mare was hen vooruitgesneld zijn verrijzenis…