Alle inzendingen over vertrouwen moed aandacht

Als we heel aandachtig leven krijgt het beste weer een kans, kunnen we ook vreugde geven, komt er vrede hier en thans. Laat ons als de kinderen kijken naar wat groeit en adem heeft, laat ons heel aandachtig worden voor wie liefheeft en wat leeft.…

Een diep geworteld verlangen, om gevoelens te uiten. Een dwingende noodzaak, om het onvindbare te zoeken. De urgentie, om ontdekte inzichten te delen. Verlangen, noodzaak en urgentie, maken van een gedicht een gebed, dat ook door atheïsten wordt gebeden.…

in ’t verschiet de bomen verzamelen moed.…

ruimschoots gezaaid en bemest zal die er steeds verrekken ik vraag slechts om erkenning van mijn wezen met gebreken snak niet naar de winst van winnen geliefd zijn is zo zalig niet als daarmee wordt ontzegd de vrijheid van het falen eenvoudig dwalen om te leren van je fouten en verdriet maar voldoe de hunker naar een verder vragen vertrouwen…

Met moed en wilskracht kom je verder dan je denkt dat vertrouwen schenkt.…

Vertrouwen en moed monden uit in zekerheid. Zelfs in zware tijd.…

Vertrouw maar op de goede God Hij wil je trouw blijven in dit leven En zal je steun en bijstand geven. Vertrouw maar op de goede God Bij Hem ben je veilig en geborgen Hij zal er zijn, iedere nieuwe morgen. Vertrouw maar op de goede God Hij is goed in alles wat Hij doet En geeft steeds weer nieuwe moed.…

Vertrouw maar op de goede God Hij wil je trouw blijven in dit leven En wil je steun en bijstand geven. Vertrouw maar op de goede God Bij Hem ben je veilig en geborgen Hij zal er zijn, iedere nieuwe morgen. Vertrouw maar op de goede God Hij is goed in alles wat Hij doet En geeft steeds weer nieuwe moed.…

In aandacht, accepteer, wat is. Aandacht voor wie ik ben, mag zijn Rust, in acceptatie. Hoop op beter, maar zijn in nu en sterk in mij groeit de hoop die rust gezaaid heeft en opkomt in mijn lente. Loop de berg op en rust wanneer, het mij te moede is.…

Ooit zal alles beter gaan daar blijf ik op vertrouwen ik weet dat er altijd Iemand is waarop ik mag blijven bouwen. Ik blijf geloven in de toekomst want eens komt alles goed daar ben ik vast van overtuigd en het geeft me nieuwe moed.…

Vrees niet, die boodschap blijft weerklinken en zelf ben j'in die roep gaan staan, al voel je ooit je moed verzinken, al zie je soms het duister aan, al kan je voet alleen nog hinken - dàt woord van Hem draagt jouw bestaan.…

Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen, want 't leven is toch goed.…

Zieken die zuchten en mensen met veel verdriet om een afscheid, bloemen die verwelkt zijn door de grote hitte en gevangenen en vluchtelingen zonder moed. Toch is het leven meer: de roos is mooier dan de roos die wij nu zien. Het licht vlamt over de heide en zet ze haast in vuur.…

Totdat iets diep in mij fluistert, dat ik niet langer moet blijven vluchten, maar alleen maar, aandachtig en moedig, naar mijn eigen angsten kijken moet.…

Maar weet dat elders zon is en hoop en vertrouwen. Verlies de moed niet, het duister zal niet winnen.…

Over de moed van moed.…

Laat troost je koude ziel verwarmen totdat ze weer de trekken van het kind hervindt, de moed tot overgave.…

Geduld is durven wachten tot straks de zon weer schijnt; is hopen op de krachten waardoor de nacht verdwijnt. Geduld is ademhalen al is het ook niet diep; is weer opnieuw vertalen hoe God eens alles schiep. Geduld is weer geloven dwars tegen wanhoop in zo komen we wij te boven wat droevig maakt en stil; je vreugd niet laten roven…

Meer aandacht aan elkaar schenken En vraag maar hoe of het gaat. Niet te veel aan ons zelf denken Maar raak met elkaar aan de praat. God wil dat wij om onze naaste geven En dat wij luisteren naar Zijn stem God is met ons allen verweven Geloof dan en vertrouw op Hem.…

Verjaren is naar morgen kijken in hoop, vertrouwen en met moed. Verjaren is het blije weten dat onze God ons steeds behoedt.…

klanken van binnen stromen ongeduldig door het bloed de geest luistert geeft vertrouwen en moed vragen zweven vrij naar buiten door de wind gevangen het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen…

Maak ons tot licht en overstroom ons met durf en moed, met veel vertrouwen; Maak ons tot vuur en wek de hartstocht voor recht en vrede, voor geduld; Maak ons tot stilte die durft knielen, die wil dienen ongeweten. Voor Witte Donderdag 2008…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…

fluisterzacht verdwijn je in woordeloos verdriet je vroeg slechts om wat aandacht van liefde sprak je niet de pijn zal wel verdwijnen helen mettertijd vertrouwen komt pas weer terug als het geheugen slijt…

Al weet je niet of het zal helpen om iets te doen aan zoveel leed, vertrouw je dromen en durf kijken naar wat een nieuwe morgen heet. Het tere groen aan al die bomen, het spreekt van kracht en stoere moed, het laat je zien dat ook het kleine, het niet getelde er toe doet.…

De groeven van de lange winter schuilen onder mijn nieuwe huid, En het hart, zacht dichtgeknepen, springt met frisse veulens naar de groene grasoverkant. Die zweem van vrijheid prikkelt mij en doet het jonge lam in mij verrijzen. Even blikt - met wasemogen- dit oude leven achterom, en kijk, het grijze schaap wordt lijk.…

Wilhelmus van Nassouwe, dat zongen we vol moed, met alsmaar meer vertrouwen: ons voetbal ging zo goed. Het elftal van Oranje heeft zich wel flink geweerd, maar kampioen werd Spanje, ‘t liep aan het eind verkeerd. Wilhelmus van Nassouwe, dat zingen we nu weer, na twee jaar, en vertrouwen Oranje nog een keer.…

Mijn broertje heeft autisme En ik heb niks we kunnen niet samen spelen want dat gaat nooit goed maar ik probeer het altijd en altijd en ik blijf spelen met goede moed Als mijn broertje dan boos is Dan ben ik alleen Alleen in een hoekje zonder iemand om me heen Mijn ouders besteden alle aandacht aan hem Terwijl ik er ook nog ben Ook…

wat als je haar niet meer kunt vertrouwen als je niet op haar kunt rekenen wat kun je dan doen als ze dreigt je te verlaten je geen toekomst meer met haar op kunt bouwen haten of jezelf moed inpraten?…

nu kleuren vervagen en mijn vertrouwen voorgoed geschonden is blijkt de stilte doof eenzaamheid klimt met alle macht naar binnen en neemt bezit van het tolt in mijn hoofd en struikel over woorden al ontbreekt het mij aan moed om deze uit te schreeuwen want wie zal mij geloven de wind die ik heimelijk ontmoet…