Alle inzendingen over witte rok

Papa paus habemus papam Witte rook wat witte rook Zwarte rook geen zwarte rook Witte guarda witte guarda! Habemus een papa paus Guarda die gordijnen guarda!…

Op Deus ex Machina of op witte rook? Op de schepper van ons heelal? Op toestemming hoeft u niet te wachten want, de witte rook van uw medemensen heeft u al.…

rook…

Beslissers zijn afgunstig en partijdig Het luik naar de verbroedering zit dicht De Oscarinzendoptie van Wit licht Maakt de Nederlandse moviebusiness nijdig Met dit dispuut van onvereende krachten Is 't op witte rook voorlopig even wachten…

Herr Blatter is tot FIFA-paus herkozen Zijn kardinalen stemden allen voor Ze sleepten hem in witte rook erdoor En Sepp? Die feestte zonder zelfs te blozen Wat de UEFA hierna ook probeert Het is de macht die steevast corrumpeert…

De schoorsteen staat gereed op de kapel En die wordt weer gevuld met kardinalen Zij gaan de pauskeus in conclaaf bepalen Een vroom getoonzet schimmig pokerspel Als uit de pijp straks witte rook zal stijgen Zal iedere prelaat krampachtig zwijgen…

De verkiezing volgt in rust, wat nu rest is witte rook. En een paus, zich van het heden bewust... De paus is dood...Lang leve de paus!…

Maar ondanks witte rook die men daar zag, was het voor velen toch een zwarte dag.…

Eerst had ik nog een lichte aarzeling Daar ik de witte rook niet goed kon duiden, Maar toen ook alle klokken gingen luiden Wist ik meteen wel waar de klepel hing. Ik kreeg het bimbamBeieren te horen En dacht: O jé, daar is de paus geboren!…

Een nieuwe stap: promotie voor Mark Rutte Voor opvolger Dick Schoof natuurlijk ook En zelfs een januskop krijgt witte rook! De PVV kan ieder slag benutten: Want voor een post in ons vers kabinet Wordt elk moreel besef zó weggezet…

voor mij passeer je in gepolitoerde zwarte lak je witte rok klokt achter mij na je thuiskomst, nestelt dag lieve hand, lieve arm als je even langszij komt kust op mijn hoofd, rillingen hoorbaar in de aanslagen blond valt het licht, fragment van een jonge avond hoorbaar de nieuwe vogels door het glas, in akkoorden…

rook in vriendelijke vormen die met haar dansden en zij geluk uit de rugzak kreeg…

Verwachtingsvol zijn de ogen die naar me staren als ongeletterdheid de dorst is van trouw laat me dan maar zwijgen om slechts met denkbeelden te zeggen dat de avondzon zich laat verzinken in de diepte van mijn Wad en in de wolken lees ik de spiedende nacht die met hun witte rook de bazuinen vullen met adem van het eindeloze tij…

Wolken flarden witte rook omhoog. De zon kijkt op ons mensen neer. Vandaag wil iedereen luisteren. Merels zijn gestopt met zingen. Een Airbus zet stil zijn daling in. Alleen bomen blijven fluisteren.…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

rook.…

ik zie je nog zitten altijd op dezelfde plaats het bankje in de tuin een beetje pitten… of naar vogeltjes staren die ravotten tussen takken rustig je pijpje trekkend denkend aan vervlogen jaren de rook steeg op in witte pluimen verdween in wolken maar op een dag stopte het leven en je ziel volgde de weg van witte rook om al je…

rook ontsnapt uit de schoorsteen, als naamloze boodschap naar onszelf en naar de maan, waaraan we willen ontsnappen naar het vlinderlicht, als de donkerste dagen hun hielen hebben gelicht…

castraten hoog zong hemel nog de zuiverste tonen van het onschuldigenlied terwijl witte rook de lading dekte van het zeker debet zijn aan openbaring van pijn daar waar lust en gewoontes regeerden overlevering niets nieuws accepteerde waren ze in shock hun heilzame leven vol intriges en uitspattingen is op de schop gegaan evenals…

Adem door Als alles pijn doet De wereld wegvalt Niets nog klopt Recht je rug Verbijt de pijn Ga door Als je gevoel Gevoelloos is gestopt Verbind je niet Met die gedachten Hoe somber En zwartgallig ook Aan het eind Van duisteren nachten Is er licht En witte rook Probeer te overleven Standvastig Met je kop ervoor Laat zien Dat…

Berijpte takken, wit, bros en breekbaar zwiepen niet. Verhard het water tot verdraagzaamheid. De koude zal ons wakker maken, mettertijd. Witte rook ontkringelt de warmte, stijgt recht omhoog. De lichte grauwheid van de lucht bevalt het oog. Is dat het teken? Maan tot kalmte, blijf weg ervan, tot het ijs echt dragen kan.…

Zijn we als smetteloos witte rook? Zijn we als vlammend zonnevuur? Zijn we als oceanisch water, dat we hoogstpersoonlijk dwingen, om te druppelen uit een kraan? Zijn levensfilms projecties, op ons tijdloos witte doek? Is ons leven openheid, dat niet geboren worden kan? Niet vergaan?…

grijs licht ontwaart mij mijn wereld ik tuur de tuin in nog niet veel beweging daar ja, twee vissen in de vijver een grote bruine en een kleine gele versuft door de koelte het windmolentje draait maar langzaam vanochtend geen witte rook uit de schoorsteen van de overburen zwoeligheid wil mij de deuren laten openen het buiten…

rook meer boven onze kathedraal…

rook te maken Daarmee bespotte hij zijn broer Ook Adam en mij verweet hij Kaïn's behoefte aan gemak Hij tergde hem, lokte hem uit…

oogjes kijken schuin lachjes zijn weer vol betekenis er hangt spanning in het huis buiten schijnt een vale maan en schaduw speelt waar schoorstenen wit roken het welterusten ritueel na liedjes en verhalen lijkt eindelijk eens goed te gaan toch komen ze wat later een voor een weer voor je staan het lukt niet goed met slapen schoenen…

je schrikt als je bedenkt wat je er zal tegen komen: zwarte baarden, witte rokken, dus weer Mekka, en weer Rome. je wilt leut in je verdere doodzijn trijn met wijn of jan met bier al naar geaardheid in het hiernumaals wil je dood zijn met plezier.…

rook uit mijn venster was volkomen terecht mijn geest was weg dobde door koude kiezelstenen cement ik viel van ontspanning adem en frisse lucht en bleef leven zoals voorheen maar meed voortaan de zolder…

lachte wat verlegen En toont hen onder het schudden Van haar lange blonde lokken Een kabouter onder haar witte rokken Ivan Grud…

Mark heeft het weer eens prima voor elkaar Wellicht dat hij hem toch nog even kneep Maar hij trok ook die drie over de streep Met gulle lach en joviaal gebaar In losse flodders schieten was hij sterk Maar nu met scherp de kogel door de kerk…