Alle inzendingen over worden en zijn

De vogel is nogal intelligent Toon hem het cijfer vier, hij zal het krassen Dat soorten op hun tellen moeten passen Is aan de evolutie inherent De kraai zal overwinnen en een restje Gekooide mensjes doet een vogelnestje…

(Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*) Evenwijdig toen aan die Muur reed ik in een taxi allang was die reeds gevallen in mijn gedachten niet Grote blokken bekleed beton zowel gekliederd als oprecht poëtisch beschreven met de mooiste woorden Nieuwe opgetrokken muren scheiden de verhalen kotsen op pure poëzie die zich niet opnieuw…

Geliefden van de eeuwigheid, ontmoeten in de vrije ruimte, waar ze elkaar herkennen. Ze zwerven door vrije tijden, waarin ze vol van liefde, samen worden opgelicht. Vrijgevochten beminnen ze, lief en in gebondenheid, zoals ontwaakte mensen, het liefste samen doen.…

Mijn leven geleefd, ik ben zo moe Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven De artsen hebben geen oplossingen meer Helaas! slijtage hoor ik keer op keer Mijn laatste wens is thuis in alle rust te verscheiden vooral medische noodgrepen te vermijden Genoeg…

ik heb nog maar een keer geteld maar ik kom niet in de Quote 500 terwijl het me elke keer verwonderd hoe zwaar hij is, die sok met geld misschien dat ik de sok 500 ooit zal halen hoewel.. heb ik wat dan moet ik weer betalen…

We zijn op weg naar grenzen en tarieven, Want volgens deze nieuwe president Bestaat de wereld zoals hij die kent Vooral uit terroristen en uit dieven. Opmerkelijk hoe hij met ‘grenzen dicht’, En met een handelsoorlog ‘vrede sticht’.…

Twee topperformers die er niet meer zijn Bobby (of-ie onder stroom stond, leek het wel Links- en rechtsom, strak, bezweet en supersnel) En Coen (ging altijd linksom langs de lijn) Al zijn beiden niet bij Boney M te horen Ze zullen in ons hoofd steeds blijven scoren…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien mijn ubuntu We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam het lichaam mensheid dat hongert om te leven Meer niet, geen avontuur geen toekomst alleen jij en ik hebben die illusies als…

een beetje lachen is niet eenvoudig een beetje wenen ook niet een beetje leven of een beetje dood een beetje blij een beetje vrij de beetjes zitten vanbinnen aan de buitenkant zijn ze moeilijk te verzinnen…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

Een restaurant vinden ratten hier. Kom dineren in een rattenkist. Hier kun je lekker voedsel vinden. Dat weerstaat geen enkel dier. Van afval maken ratten rattenmelk. Zo worden kleine ratjes groot. Mensen vertrouwen we niet. Rattenkisten mijden we. Als de dood.…

Wat Pownews heeft gedaan, dat moest niet kunnen: de camera stond aan, dat wist ik niet; en ook al doe ik niet zo erudiet, ze moeten me mijn privacy wel gunnen. Het is met mijn beschaving zo gesteld: ik zet hem aan als u zich even meldt.…

Bevrijding is een bron waaruit geput kan worden steeds door nieuwe generaties. Bevrijding is een besef van voortdurende aandacht voor waarden die kostbaar zijn. Bevrijding wordt gevierd om actief stil te staan bij leven en onderdrukking tegen te gaan.…

We zijn als vrouw het liefst mooi rond, gevormd en geproportioneerd, zoals we allemaal wel eens hebben beweerd. Rondingen op de goede plaats, dus niet erboven en helemaal niet ernaast! Met een haardos het liefst in een prachtige krul, zodat je niet naar de kapper hoeft met tang en meer van dat spul. Benen zoals Barbie ze had, netjes…

De Noorse Kerstman had een grote wens. Een rendier? Nee natuurlijk niet. Een man! Ja lieve kinderen, echt waar, dat kan. Want net als jullie voelt hij zich soms mens. De Sint wil ook wat anders: een kameel! Maar wees niet bang ik blijf aseksueel.…

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht…

Graag mag ik naar Hélène Hendriks kijken, Ik wil en kan om haar gemoed niet heen. Van vlees en bloed ben ik en niet van steen, Nooit lukt het mij haar boezem te ontwijken. Ik heb het bij de vrouwen nu verbruid, Maar ik kom er tenminste rond voor uit.…

Haar milder gezicht vergeet soms het nu, vertrouwder met het verleden Verloren ondeugd in zacht grijze ogen, stiltes eeuwig vermeden Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was, beminde vriendelijkheid De waas in haar weten is nog maar pas, herinneringen raken kwijt Sproetjes van tijd op sierlijke handen, ooit een passende ring Haar…

Terwijl men hier miljoenen kippen slacht, Vanwege vogelpest in Nederland, Staat ondertussen Bagdad in de brand, Waarbij ook burgers worden omgebracht. Ons land moet niet met wapens mee gaan knallen, Maar eieren op Bagdad laten vallen.…

Komt een gewichtige miljardair, met zijn dagboek in zijn klauwen, vol ontroerende verhalen. Over hoe verantwoordelijk hij is, wat zijn vermogen wel niet vermag, en hoe hard hij heeft gewerkt. Hoe hij zijn geld wettelijk heeft vergaard, en eerlijk aan de mensen moest onttrekken. Volgens zijn kasboek in zijn klauwen. Zijn weldadigheid wordt…

Wie is Jan B. wel niet met zijn verwijten Dat Koreanen hondeneters zijn? Want ik herinner mij (ik was nog klein) Wat dingen bij het eten die niet slijten. Het was - als ik te laat kwam - eeuwig zonde: Had ik de hond weer in de pot gevonden.…

Mijn wegwerpmondkapje is volgeraakt Met speeksel, slijm en restjes van het eten. Zorgvuldig moet ie worden weggesmeten, Maar ja, ik heb de oorlog meegemaakt. En kapitaalvernietiging is stom, Zorgvuldig keer ik hem nog maar eens om.…

ik loop op wolkjes 
zo zot van de zon ik loop op wolkjes
 als jij dat eens kon…

De dag verborgen in weemoed en soms tranen die glinsteren in de zon. Een gloed van binnen en gemengde gevoelens als stug leer op zacht linnen. De tijd zoekt een weg voor mij, maar onbekend is iedere plek waar ik vertoef. En alle dagen hebben zo hun verhaal. Met een ritme als de golven van de Oceaan. Een eindeloos zoeken is het in ons bestaan…

Mijn bloeddruk is niet wat je noemt patent, Mijn lijstje met diploma ’s is vrij mager, Nu moet ook mijn cholesterol nog lager, Misschien ben ik wel virtueel dement. De ziekte komt steeds dichter bij mijn bed, Maar als niet-roker red ik het nog net.…

worden wie we zijn klinkt wijs ik raak er niet uit of in want vandaag is lentesneeuw in mijn ziel veranderd in ijs oude versleten gedragspatronen duizendmaal dolgedraaide CD wekt me tot nieuw in de wereld van springlevend kom kleine paasgele pracht bloemboeketjes, aardekracht maak alles zacht en wacht dan word ik weer wie ik ben…

Het album Mijn ouders zijn getrouwd in de jaren vijftig. Een prachtig fotoboek brengt het verslag uit. Het album toont mensen uit die jaren. Ze kijken, praten en lachen zoals wij ofschoon de brilmonturen anders zijn en die rare kapsels. Ik herken verschillende mensen, bekijk hen zoals ik hen nooit bekeken heb toen ze nog leefden. Dat is…

Je bent dus voetbalgek tot in je nerven Als Holland ijvert voor de Wereldcup Zet jij je zinnen op een superwup En ros je zo een achterruit aan scherven De TomTom vergeet je weg te grissen Want de weg, die ben je kwijt, dat kan niet missen…

Al die ophef over zwarte Piet! Beter zwart of bruin of wit? Paashazen zijn altijd het haasje. Sinterklaas is echt de dader niet. Verpakt in luchtdicht cellofaan. Doodsbang staan hazen in de rij. Dat is pas schending van het recht. Het recht om waardig te bestaan.…

Handen aan een bed Handen aan een container. Handen aan een schoolbord. De handen gaan steeds weer uit de mouwen. Voor ons. Tijdens Corona was er geen veilige plek We zien niet altijd wat ze doen. Maar ze doen zoveel, en ontvangen zo weinig. Ondergewaardeerd. Onmisbaar toch vaak onzichtbaar Een podium voor deze handen. Waardering.…