Alle inzendingen over zingen geluiden fluiten

wapper met je vleugels spreidt ze uit zing nog eens je lieve geluid een fluit, een lokroep je prachtig gezang mereltje vlieg vastberaden weet al je noten zijn van belang…

Als ik een liedje zingen wil en ik ook de woorden ken dan kan ik dat het beste als ik dronken ben. Ik kan de diepe bassen en de hoge c daar heb ik na wat jajem heel geen moeite mee. Maar als ik nog steeds droog sta en ik drink dan geen fluit dan komt er geen geluid bij mij mijn strotje uit.…

Ik had zo graag een lenteliedje willen zingen, zo’n vrolijk luchtig melodietje zo’n sofietje-met-een-rietje-liedje; een deuntje met dat steeds weer nieuw’ geluid van die straatjongen die fluit. Je weet toch wel, zo’n licht en sprankelend riedeltje dat als een rood ballonnetje danst in de wind, aan een touwtje.…

Zangers zingen. Geluid laat ons mensen weten, wat ons aller lieve oorsprong is. Luister naar het ruisen van bomen. Naar hoe vogels pratend fluiten. Naar hoe regen vallen moet. Luister naar het verlangen, naar ons aller moeder, in het snikken, van een kind.…

Water dat kookt maakt een heus geluid en in een keteltje 't weet van fluiten…

op mijn kamer boven ontsluit ik het raam duw het in de duisternis de wereld ligt open en verkondig mijn lied "ach,mensen hoor mij toch laat u niet van de heerlijkheid beroven" ik zing het lied naar buiten over het schone geluid dat elkeen soms ontmoet tijdens een dans met fluiten betoverd worden door een oogverblindend meisje…

Dat de citer mag klinken, blaas de fluit Laat schallen trompet en bazuin tezaam Om de Heer te loven om Zijn grote naam Dat allen Hem prijzen met een blij geluid.…

Gij draagt de gunst der Min- godin; Der Heliconiaden; Apol verleende u de snuit Een zoet en zangerig geluid, Waar aan geen jaren schaden. En matig, en benij- dingvrij; In altijd vrolijk zingen; Bereikt ge, o kleen en bloedloos dier, De staat der hoge Goden schier, En spot met stervelingen.…

De pianist speelde echt toppie! Alle deuntjes zo uit z’n koppie! Zong je hem eens wat voor dan ging hij er mee door en ontstond er een heel ander moppie.…

Ik zit Op mijn balkon Zing Zachtjes Mijn lied Met de klanken Van mij Ukulele Een musje Neemt plaats Op het dak En fluit naar Hartelust mee…

Een vogel floot en deze stoorde Stilte met zijn ongehoorde Tintelende fluit. Die vogel floot voor zich alleen Uit hart en keel ten hemel heen Zijn hoog geluid. Een vogel kent geen roem of loon, IJdelheid niet. Dus fluit hij schoon Uit eigen lust.…

In het vroege morgenlicht, hoor ik de vogels zingen. De merel fluit zijn keeltje schor, uit liefde voor zijn wijfje. En als hij zwijgt, dan luistert hij, met trilling in zijn lijfje.. Het is een heerlijk lief geluid, doet me de winter snel vergeten. Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij.…

Ik hoor de vogels fluiten. Ze zingen 't hoogste lied. Ik wil zo graag naar buiten. Maar het regent dat het giet. Toch blijven vogels fluiten. De regen deert ze niet. Hun zang is niet te stuiten. Of het nou giet of niet. Oh was ik maar een vogel. Dat zeg ik keer op keer. Dan ging ik fijn naar buiten. Ondanks dat takkenweer.…

Om je heen geluiden van de wind die fluistert het ritselen van bladeren een vogel die fluit fladderen van een vlinder het zoemen van een bij een beekje dat ruist Allemaal geluiden die samen uiteindelijk tot stilte leiden terwijl het groene mos uitnodigt tot rusten, slapen, dromen en vergeten wil je hier niet meer weg…

toekomstige gezangen die wij met elkaar zingen bij snarenspel en fluit…

Hooggehakt en kortgerokt over ongelijk plaveisel gespierde man bruingebrand kijkt, ogen keuren glimlach verschijnt tevreden met wat hij ziet fluit.... plots een geluid hij gelooft zijn oren niet zij fluit als een vent!…

hoe zoet zijn ze de harmonieën van de ochtend waar al de merels zingen nog voor de zon op komt de adem van vers hooi stromend door het lenteblad kust bruisend hun vleugels terwijl zij hun hymne kwelen zelf als in de late avond de nachtegaal verleidelijk zingt spelen nog de merels hun buxushouten fluiten verscholen in het struikgewas…

De lucht is zwanger van geluid vogels alle soorten fluiten, tjilpen, kwinkelieren, van daken, bomen, poorten. De bevalling bij ’t eerste licht zwermen stijgen op zoeken voer voor kroost en zelf vullen gretig krop. En bij het warmen van de dag dan volgt een lome rust geen fluiten tjilpen kwinkelieren geen kapers op de kust.…

Hoort ge die vogel daarbuiten niet fluiten Zijn liedeke klein? Lieve wil nu nog de ruiten niet sluiten Voor wonderen fijn. Zweeft met zijn zingen geen geur van seringen In ons kleine huis? De ziel der dingen lijkt binnen te dringen Met bomengeruis... Hoort ge die vogel daar buiten niet fluiten Zijn liedeke klein?…

LIEDJE UIT DE MODE In quarentaine zing ik zachtjes liedjes van vroeger en als ik de tekst niet meer weet verzin ik een nieuwe Zo blijft het ruisen in het bloed de didgeridoo klinkt uit mijn merg fluit de wind in holle bomen…

hij zegt: dat maakt niets uit en begin maar niet met zeuren volgens mij heb jij een fluit en daar kan ik je voor bekeuren ik zeg: het zal u wel verbazen maar wat ik heb is echt geen fluit probeer er maar op te blazen en luister goed naar het geluid hij zegt: en als ik even kijk?…

de oerknal was in stilte zelfs als je kon horen nu hoor je de muziek van alle kanten het lijkt of alles vol geluid is en vol stemmen na de storm we zingen en we zingen wat ooit de stilte was van het begin…

tot in het diepst gevoeld tot aan het einde geweest zing ik in het donker een ode aan het begin van de ochtend met het slotakkoord zonder geluid zonder een woord zeg ik je vaarwel…

Ze floot naar me ik kleurde wat ben dat niet gewend brutaal keek ze me aan haar kopje scheef als of ze zeggen wilde fluit je ook naar mij ze floot nog een keer was de moeite waard ik dacht morgen is ze mij vergeten doet ze net of ze mij niet kent het betekend niets ik verliet het balkon maar zij bleef morgen zie ik haar weer bedacht…

ijsjes om hun mond besmeurd met moeders die niet meer naar hen omkijken dat was vroeger ook al zo gebeurd nu spreken ze hier en daar een andere taal maar fluiten en lachen doen ze gelukkig nog allemaal.…

Daar op een steiger staan bouwvakkers die fluiten naar een mooie vrouw.…

Door altijd te fluiten, als hij 's avonds onder stergeflonker, van zijn meisje kwam... voelde hij zich niet meer zo alleen, met al die schaduwen om zich heen. Ja, hij heeft wat afgefloten, zijn hele leven lang. Want hij bleef als de dood zo bang. En toen die eindelijk kwam, in 't donker… toen ging hij dood. Terwijl hij floot.…

zo tuf ik door mijn dagen laan in, straat uit en rotonde rond wie doet me wat denk ik vaak met zo'n prachtig geluid in mijn mond…

Donker is deze nacht, Stil zijn je woorden Het fluisteren van regen Het fluiten van de wind Alles maakt het zo zoet Hier zit ik, in dit bos En kijk ik je aan Zo mooi, zo droef En ogen, zo blauw Zing voor mij mooie nachtegaal Draag je lied voor me op Wees niet beschaamd Ik zal er zijn Ook in je hart…

Wanneer ik niet mooi genoeg zing, noch fluit. Als ik niet goed zwem, drijf of dobber. Als ik niet genoeg loop, in de pas der wereld. Wanneer ik niet 'juist hoor'. Niet goed zie... Wanneer ik foutief denk, dacht men, noch correct schrijf en dicht. Als ik niet voldoende genoeg bid, voor wereldleiders, die juist niet weten!…