Alle inzendingen over zon & strand

Zon, strand, water, fiets, lucht, circus ijs. Wij lachten vandaag wel duizend maal.... Het was een paradijs.…

Mijn verhaal, mijn verhaal van schipbreuk en strand strand, strand, keienstrand Aangespoeld, dorstig en rillend van uitputting gewekt door de hete zon Strand, strand, keienstrand aangespoeld, ijlend van de honger en alleen helemaal alleen met jou dansend in de golven van de zee de zee, de zee, de golvenzee en mijn verhaal, alleen mijn…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Liggend in de vloedlijn baadt Ik mij met kosmisch licht Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt En mijne kant opkomt Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles. Dichterbij.. dichterbij en nu is ze .. ‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat? Ze loopt mij straal voorbij, ze…

zon en zee blijft het strand kil achter als het water zijn gram gehaald heeft…

de zee, zo blauw als de lucht golvend onder de zon die witte schuimkoppen die rollen naar het strand kinderen spelen aan het strand lachen zoveel ze willen de zee…

de zon duwt de zee het water uit en de maan trekt haar het strand op…

een parelmoeren schelp glanzend van het zeewater op een zandkleurig strand het is alles onder de zon…

Zon in de hemel. Schijnt haar stralen op het strand. Schittering op zee.…

Heel even leek de zomer te vervluchtigen In haar ogen en mijn hart Luttele seconden een eeuwigheid Werkelijk en Ondraaglijk Bittere herinneringen zweefden als kersenbloesem uit de met bloed doordrenkte hemel... ... en de zon ging onder...…

" en met een reuzeklap zit je ineens weer op het strand…

Zon, zee, strand Surfers in de branding De roodgoude gloed van de ondergaande zon op het water Strandwandeling voor stelletjes……

Er loopt een jongen langs het strand Van oorzaak naar gevolgen Dan vraagt hij plotseling aan de wind Of hij hem wil volgen Samen lopen ze naar de zee Kijkend naar de golven Hoe hoog zijn ze, zo prachtig De wind duwt hem in zijn rug “Kijk eens!” lacht hij..…

geblakerd in de luwte ploetert zich voort door duizenden mulle indrukken die gewatergolfd wegspoelen naar de vergetelheid van ongeschreven regels de vloedlijnen achterlaten aan de moede voeten van de horizonner die in het ondergaande bloedrood zijn geboorte tracht te herbeleven ziet hij het tij genadeloos keren en weet de as op hete stranden…

Puur genot op een zomerdag toen de zon doordrong in mijn huid terwijl ik op mijn handdoek lag ritselende bomen als enig geluid Puur genot op een zomerdag toen ik over het strand heen liep en in de verte mijn hond zag spelend in water, niet te diep Puur genot op een zomerdag Toen ik op een heerlijk terrasje zat met alleen een biertje en…

De bulderzee schuimt, ik rust, de zon droogt mij af -- met zijn zachtste hand.…

Waar de zon zinkt in de zee en het strand zingt met de wind over het water golven gedachten van vroeg tot later…

het licht gaat uit buiten westen soms oplichtend, groen in kleine golven de kust kussend soms in lichterlaaien vermiljoen zet de duinen in brand soms beukend grijs en bruin op een eenzaam strand…

laatste afgang blootvoets groet ik de zon het is te weinig…

was het laat die zondagochtend toen ik thuis kwam en niet meer wist waarvan of wat ik gedaan had de sleur bepaalt m'n dagindeling m'n gevoel is weer geknapt zo is toch elke dag een marteling waarom kijk je niet om in spiegels die de waarheid zien is jouw verdriet dan zo verstoord wil je nog meer misschien ik wil zon ik wil zee ik wil…

de bloemen in je ogen was ik even kwijt de felle zon scheen ze te doven er dauwde iets van spijt zonder woorden zijn we naar de zee gegaan de koelte van de golven heeft ons goed gedaan de bloemen in je ogen bloeiden weer het blauw van schelpen op het strand…

nog kleurt de zon in de subtropen waar witte huid zich in het lichte rood en later bruin kan laten dopen een warmtebad waar lang op is gewacht zij ontrafelt knopen die wij in haast en stress steeds hebben opgelopen gewoon wat strand het gele zand de groen en blauwe zee ze murmelt rust in kleine golven neemt zacht je gedachten…

ik groef koel zand legde dat op warme eindeloze benen met liefdevolle hand we waren op het strand verbrandden voeten in de gang naar zee zij fluisterde verkoeling golven namen ons snel mee steeds verder uit de kust hitte werd met schuim geblust daar dreef je aan mijn handen in het spaarzame oranje pas toen braken voor mij alle banden…

golven hoesten en proesten verspatten de zee proberen lachend zwemmen te leren zwaaien en nemen je aandacht zo mee dat is mijn strand zo dicht bij de hand…

je lacht en het oppervlak golft mee in een deining van plezier in het groenblauw van je ogen weerspiegelt zicht een zee van mededogen maar je woorden zijn een koude mist we gaan van strand en niemand neemt je bij de hand je klaarde op in verder lopen ik weet niet wat je heeft bewogen de zon was terug je sprong weer op…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

op het strand bouwden we mijn kleine zoon en ik zandkastelen zal ik nog wat zee naar je brengen papa vroeg hij op het strand denk ik buiten de tijd meng ik dromen met de werkelijkheid hoe jong was ik toen vader me verliet…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…