13 resultaten.
Een zomerse dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
270 Zonlicht
Zonnebrand
Zonnebad
Zonnehoed
Zeelucht
Zwoel
Zandkasteel
Ziltig zeewater
Zwemplezier
Zomer, zo zoet
Een zalige zindering
Voor het gemoed…
briesje
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
848 briesje, geur van lavendel
rode lach vanonder zonnehoed
doorzichtig haar knoopjurk
danst ze door paarse velden
en heel, heel voorzichtig
dwalen prille gedachten…
Het is gewoon haar spel
netgedicht
1.4 met 9 stemmen
930 ze twijfelen
en blijven beiden voor de deur
zij
met haar rieten zonnehoed
en hij
met zijn zwarte paraplu
tjee wat een gezeur
wat zijn ze wisselvallig
zij
speelt graag mooi weer
en hij
vangt dan de bui wel op
ik zou ze
van hun plekkie willen rukken
maar dan zijn ze uitgespeeld
krijg je er gedonder van
en dat is een beetje cru…
Het is niet zo makkelijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
290 Heb mijn humeur een korte broek aangetrokken
en hem een vrolijke zonnehoed opgezet
maar het was geen gezicht
Heb mijn ego opgesloten
in een kluis in Addis Abbeba,
maar het decimeerde Houdine
Heb mijn verdriet begraven
maar het schoot wortel
en woekert nu onsnoeibaar in mijn hoofd
Heb mijn hoop laten varen op de Titanic
en mijn geluk…
wensput
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
217 mocht je hem vinden
en munten dragen in een oude buil
werp ze, gooi ze kringen makend
in een roerloos oppervlak
en sta er stil voordat
het dak zijn spanten kraakt
de voordeur sluit
de mat zich naar een voetveeg buigt
met open handen
gericht naar de zon ontvangen
wat de waarheid weet
mijn zonnehoed draagt gaten…
portret van de gevederde koekoeksbloem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
185 zijn zonnehoed vindt weinig houvast
op het smalle hoofd
daaronder zijn licht spottende ogen
die kijkers op afstand houdt
de groene shawl rust als
een moeder over zijn schouders
alleen op de wereld maar niet helemaal
na het vallen wel weer opstaan
kijk een geluksklokje en hier
staat de gevederde koekoeksbloem
nee die naam is niet…
Nepprooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
208 loer draait
Om zijn roofvogel terug te lokken
Horzels bijten niet
Mensen ook niet, hooguit in een mooie rode appel
Honden bijten wel, "niet allemaal"
Alleen de valse honden die scheuren het vel van je botten
Dazen die bijten ook
Ik denk aan de tijd
dat ik voer in een bootje
Op een meertje over de larven van goudoogdazen
Met een zonnehoed…
Zomerse haiku's
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
254 Haar gele zonnehoed
vliegt in de Amstel
- code oranje.
zijn naam in het zand
hij schrijft de hare erbij
- elf letters spoelen weg.…
in het zingen van de wielen
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
1.263 je klaproost in
het geel van korenvelden
je armen waren bloot
een zonnehoed
daaronder blonde haren
je kwam ons tegemoet
ik zag de bloemen in
je ogen, het veldboeket
kleurde de zomer in je hand
je was de zon
geen schaduwen te zien
het licht kwam zo van boven
je keek heel blij en
zwaaide lang naar mij
terwijl we langs je stoven…
Büch
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
209 Op een ver strand
In een van mijn dromen
Kom ik je tegen,
Zonnehoed op,
Donkere glazen voor je ogen,
Met in je ene hand een pak
Gezonde gele toverrijst,
In je andere een bundel
Van Keats, aan het eerste
Verdien je, van het andere
Geniet je, romanticus pur sang
Met wallen onder je ogen,
Op elke zoektocht die je onderneemt
Even…
Straattheater
gedicht
3.7 met 27 stemmen
14.662 du Général Leclerc
naast een oude heer
die Indochina nog had meegemaakt
rozet in zijn knoopsgat
witte sjaal om zijn uitgedroogde hals
en een mormel van een hondje
aandachtig aan zijn voet
toen Sophie Marceau actrice
die ik kende uit de bladen
vergezeld van haar fotograaf
uit een limousine stapte
en bij het lichtjes vasthouden
van haar zonnehoed…
SIXTY GOING ON SEVENTY
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
298 Vandaag naar Lauterbrunnen afgedaald
En daar de hoge waterval bewonderd
Me even op het kerkhof afgezonderd
Met Zwitsers geld koffie en taart betaald
Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald
Me over ‘t klingelende vee verwonderd
Chalets gezien stammend uit achttienhonderd
Besneeuwde toppen dichterbij gehaald
En dan, het groene gras in Interlaken…
Het kind in mij
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
1.736 vrijheid kwijt en ingesoesd
geen zin meer om te praten
miste Schwung in mijn bestaan
zelfs verbondenheid ontbrak
keek je nauwelijks nog aan
en als je me weersprak
kon dat me niet echt raken
alles was me om het even
wist dat ik af moest haken
ben veel te lang gebleven
op een dag, ik weet nog goed
mijn rode rok gestreken
paardenstaart en zonnehoed…