Alle inzendingen over (Zalt-)bommel

Ik ben een Denker, ik reutel niet, maar ik zoek -- echte vibraties.…

Een bommel-ding, een knalvuursalamander Verspreidt grofstoffelijke trillingen Bezorgt het noorden weer de rillingen In onderaardse verticale gangen Er gaat niets boven Groningen dan gas Waar bovenaards van Pekela tot Beijum De eigenheimer en de bint gedijen En voor de strokarton een zee aan graan was O ferme commissaris van…

Op slot Bommelstein is het aangenaam bekomen na wilde belevenissen heer Bommel en Tom Poes rusten beiden in de huiselijk ingerichte zaal de zware Olivier leunt behaaglijk in een grote zetel met gerieflijke steun zijn jonge vriend zit tegenover hem op een stevig zitkussen het geheven glas wijn weerspiegelt zacht maanlicht laat roerig…

Hoogte is diepte, een heel diep zwart onder je – krampende vingers.…

Mijn mooie uitzicht bescherm ik tegen rovers – Met zware luiken.…

De Aanpasserij: ook jij wordt hier gelukkig -- gemaakt. Kom binnen!…

Mensen zijn zo veel, verstandig, dom, goed en slecht: mensen zijn kantig.…

Kmoet onthouden te vrgeten all1 dan verlost van pyn want wat heb ik aan t weten van wat er is n nooit kan zyn…

Toe- verzin hier eens een list hoorde ik Bommel soms nog zeggen maar de dwaasheid die men hoorde was niet voor de Poes -die wist dat hier een dwaalspoor werd betreden naar een slot dat werd omstreden sinds de Rommeldamse muren hen betoverden in mist en er hun noodlot overhandigden dat voor hen had beslist Maar ach- als Joost het nu eens…

Een trainer weet dat hij de Kerst niet haalt, Mark zat zich langs de zijlijn op te vreten, Maar elke wedstrijd werd de maat gemeten, Het elftal dat hij trainde heeft gefaald. Hij roept zijn vrouw - het blijft bij hem maar Malen -, “Wil jij nog een Châteautje Bergwijn halen?”…

Het is vaak de jeugd, nou ja, een moeilijke jeugd -- Wie kan er zonder?…

Heer Bommel is trots op het uitdagen van gewaagde taak en onderneming. Maar diens zelfvertrouwen kan snel versagen. Na tegenslag, dan wel overwinning moet Olivier zich steevast afvragen: "Wat was hierover mijn vaders mening?"…

Lieflijk boerenland, geheimzinnige ruigte verenen zich sterk, beelden sierlijk het wezen van Tom Poes en heer Bommel.…

Marten Toonder leest aandachtig in Gods woord schrijft en tekent verhalen uit eigen verbeelding ontsproten door zijn wondergeschiedenis schijnen zachte bleekgouden stralen van de Evangelische boodschap die Tom Poes en heer Bommel ofschoon zeker niet opzichtig vroom helpen om met doordacht geweten hun vrienden liefdevol bij te staan waarbij…

Liepen vroeger bij nood armoe liefde algemeen de streken in het land nog gruwelijk uit de hand de mens de mens een slang maar nu zijn in ons taalgebied nog slechts Belgen voor listen bang Niet echt met Heer Bommel bekend die ze door zijn hulp in bange dagen niet liet bedenken maar verzinnen Taalverschuiving met nu rendement Den Haag…

Bommel nou toch gebleven, daar genoot ik elke morgen steevast van nu lees ik vaak de ellende van het leven. In elkaar slaan, elkaar haten, naar het werk gaan geschrokken en gelaten.…

Heer Bommel en Tom Poes maken reizen vol spanning, overwinnen gevaren. Hun dolle belevenissen baren in lezershart heftig zingende wijzen. Ook in d' eigen stad Rommeldam rijzen dikwijls vragen op, blijven rondwaren om ongekende redding te bewaren. Daarbij... Bommelsteins rust mag men hoog prijzen.…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken.…

De oude schicht van heer Bommel rijdt plotseling harder dan alle sportauto 's dankzij een klein toestel door professor Prlwytzkofsky uitgevonden de vernuftige doos jaagt op Slot Bommelstein het huishouden op vernielt mooie vloerkleden de stad Rommeldam is vol radeloze burgers die verrast worden door een boze wervelwind…

Heer Bommel toeft in een gastvrije blokhut, hoog op de zuiv're besneeuwde bergen, waar een gedachte hem steeds komt tergen: slagen, meer worden, heel de wereld tot groot nut? Hij tracht vol tomeloos razende fut onbekende krachten van zich te vergen, maar wil zijn eigen wezen verbergen, zakt weg in een verderfelijke put...…

Heer Bommel begroet de zonneglansen in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel. Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel bij het zuchtje licht heen en weer dansen. Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel.…

Het baasje doet stoer voornemen stuwen: "Ik zal heer Bommel en Tom Poes waarschuwen en bijstaan bij gevaren in het woud."…

Ik ben van Calvin Klein en Hugo Boss bezeten en enkel Bommel-schoenen zijn nog goed genoeg voor mij. Platvoeten zijn echter nooit meer te genezen, net als het trauma in een tere kinderziel.…

Het voertuig, gekoesterd door heer Bommel, toont de wereld oersterke levenswil, bromt bij elke reis als een blije hommel. Vriend Tom Poes, in strubbeling de wijze spil, bestrijdt dikwijls onvoorzien gerommel, geeft het stuur dan een mild heersende wil.…

Beer Bommel met tegenzin. Tom Poes is in zijn sas.…

Heer Bommel toont zich in zijn vroege bekendheid vaak doodgemoedereerd zonder enige kleding op Bommelstein zit hij genoegzaam in een stoel rookt vol genot zijn lange pijp die blote bruine berenvacht mag wie dan ook zien een sprong in het water kent geen zwembroek Olivier Berendinus wordt ouder en kuiser draagt meestal een open jas…

Hij ging naar Bommel en zag daar de brug en hoorde op een schip zijn moeder zingen. Hij werd zijn eigen kind dat daar toen dichtte wat nog kwam in vergezichten die te vangen zijn in één woord: terug en in een ander woord: herinneringen. En zo bereisde ik een land hier niet zo ver vandaan.…

Daken en muren van Rommeldams huizen ogen enigszins schuin en ingezakt. De gevels, roze en bleek groen gelakt, hebben wat scheuren: werk van sterke muizen. Gammel aanzien en achteloosheid suizen door straten, worden door stenen vastgepakt, spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt. De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.…

Het hek van Slot Bommelstein staat wijd open, waar twee vertrouwde vrienden doorheen gaan, de vroeg roepende schitterzon verstaan om zich aan hun lezers te verkopen. Zie heer Ollie kaarsrecht luchtig lopen, met wandelstok zwaaien, op de grond slaan. Een licht handtasje trekt blij denken aan, doet op een verlichte reis hopen. Achter hem zeult…

Bommel de manieren maar dat had je wel herkend deuren houd ik voor je open serveer thee bij het ontbijt zal diamanten voor je kopen behandel je met waardigheid heb natuurlijk een eigen leven kies mijn vrienden heel bewust zal je steeds mijn schouder geven totdat je tranen zijn geblust na m’n werk kom ik naar huis ben natuurlijk heel…