Alle inzendingen over (zondags)rust

de muziek stond zacht aan het bankstel stond stil te staan in de koninklijke kamer ik weet niet hoe het kon gebeuren dat plotseling het bankstel alleen was terwijl de muziek zich voegde bij mijn blik zo durfde ik wel uit het raam te kijken naar een wolk die trilde als was hij net aangeraakt door een geheime hand. ------------------…

Ik rek me uit in zonnestralen trek de donderdag aan en laat me onwaarheden op de mouw spelden daar ik gisteren al op de waarheid geklonken had brokkelt deze af als sneeuw voor de zon die mij tot dan toe nog niet gevonden had…

Ik houd van verregende zondagen het zacht getik op harde ondergrond de grijze wereld buiten de overkant in nevelen gehuld druppels die neervallen in de bomen bomen die druppen, ook als de regen is gestopt.…

zondags staat hij vroeg op om een lange dag te kunnen luieren…

Het is om ’t even, Als het maar kloppen kan en slaan En wonderbare wegen gaan. ’t Is zondag even.…

met fluwelen achtergrond varen de boten af op een zee van melk de vissershaven ligt gesloopt onder de netten tussen twee vangsten in de zee heeft het strand schoongemaakt met schelpen versierd met zeewier soms wandelt er een mens kort de zee in en wil er drinken als een vis -------------------…

De zon staat hoog aan de hemel Vader stapt op zijn fiets De velgen blinken “Tikketikketik” klinkt het geluid van de lagers Een trui met reclame spant rond zijn buik Zijn kuiten kaal en glanzend Rustig rijdt hij de straat op Eerst links dan rechts voorovergebogen gespt hij zijn nauwsluitende schoenen vast Wanneer hij gaat staan handen op…

Heb geslapen vannacht, Of niet, ik weet het niet, Kan me niet herinneren Dat ik tot rust ben gekomen Of dat ik in angstdromen Gevlucht ben die me meenamen Tot achter hun horizon Waar ik niets te zoeken Had behalve angst die er Drieduimendik bovenop lag - Slapen of waken Maakt ook niet meer uit, Zondag tot en met zaterdag Zijn…

halluf zeven zondag regen halluf tien de lucht klaart op hondje stoepie plassie poepie snel er staat een regenboog halluf zeven zondag regen…

Gebed van deze zondag Die het licht in onze ogen, De lucht in onze longen bent, Ons hart verwarmt met Uw liefde, Hart dat ook Uw vrede kent Zondag 2 november 2014…

vastgezet in ijs weerspiegelt deze datum dat het zondag is een droom in maart, voorbij zijn slaap vol vergezochte beelden wrevelig doch schoon –gewassen door de kou ‘ik hou van jou’ klinkt ver de woorden rusten in je hoofd op wacht, op andere tijden en wetend dat het voorjaar is beloofd dus buigen we de kou tot kromme lentebeelden, geel…

Mijn jeugdliefde emigreert voor het laatst lopen we hand in hand in de vertrekhal het is een mooie zondag in Mei Nooit verdween ze uit m'n hart in ongetelde dagdromen lopen we weer hand in hand op een mooie zondag in Mei Als ik haar jaren later zoek blijkt ze te zijn overleden vergeefs zoekt m'n hand de hare het is een mooie zondag in…

Ze heeft krullen, en is gek op jou Ze kijkt je aan... tranen in haar ogen Haar ogen groen blauw Ze wil met je dansen Je strelen En altijd bij je zijn Maar dat kan niet Ze is immers een zondag meisje En dat zal ze altijd zijn Ze denkt de week voorbij Verheugt zich op dat moment En het zondag meisje is weer blij Omdat je er dan weer…

Beeldschoon jouw afscheid langzaam kleurde de lucht rood in Zomerland…

alle kleuren heb ik aangetrokken op dat ik je niet kan mislopen de wereldkaart ken ik van buiten zodat ik onderweg niet stranden zal nu de mist haar rokken laat zakken slaat de schrik me om 't hart daar de weg ineens verloren lijkt…

Zij die zoveel leven bracht op Internet is heengegaan zonder ons te verlaten want wat zij achterlaat is blijvend gedachten, emoties, verbondenheid in de hemelse tuin van mijn onderbewustzijn bloeien de mooiste bloemen eeuwig voor Fairouz.…

hoe kon je zo verdwaald zijn was het leven zo’n gevecht de strijd in jouw hoofd ondoorgrondelijk hoe wij jou ook liefden bleek dat niet genoeg niet voldoende reden om te blijven daar waar wij zijn wij die het leven anders ervaren al is ’t nooit zonder slag of stoot is het gemis al begonnen…

het verschil tussen gisteren en vandaag is een immense stilte die je achterlaat je stond aan het roer van een schip met eindelijk verse wind in de zeilen al ben je abrupt van koers veranderd heb je het aardse verruild voor het hemelse want zomaar tussen gisteren en vandaag is het doek gevallen…

bij aankomst vielen bevroren tranen uit de lucht het was een weerzien van dwarsliggers uit alle hoeken te midden van borden vol leuzen stond de kist erboven prijkte een mooie foto van Ferry met poes op schoot ik heb nog nooit zoveel fotografen gezien Fer op ’n crematie zij kwamen allemaal om Opa Water te groeten…

ben je uitgevlogen ons voorgegaan wellicht van hier waar je sinds ‘56 woonde ging je over in ’t licht nooit meer Maison Kelder gebakjes eten, met jouw verjaardag voor ’t Nieuwe Jaar zal de stilte ooit gaan wennen al voelt ’t voor nu wel heel erg raar…

tikt onverminderd door niet even staat hij stil nu jij ons ontvallen bent veel te vroeg in de bloei van jouw leven omringt door liefde …. en de tijd tikt onverminderd voort…

zalig zinderende zonnige zondag ziltzoete zeedromen zorgeloos zwijgen zij zijgen zij zandzeker zoenzoekend zalig zotte zoele zwoele zuchten zonnen zij zoemen zij zoetzoute zingende zeezilte zonzalige Zondag…

Ze spiegelen zich in de rivier op zondagen zonder stroom Ze liggen stil aan de kade aan bolders voor even geankerd Ze zeilen luid door luchten als schepen,stuurloos bij windkracht zeven Ze vervoeren jou en je droom op zondagen,geborgen als een tweede leven.…

Een zondag dat je denkt: wat zal ik doen, lees kreten net als ik, en reageer! Net als ik?…

Het is zondag Zondag 17 maart 2024, 10.00 uur Zal de zon gaan schijnen? Toch maar een paraplu mee!…

en op zoek naar meer licht stoot hij zijn hoofd ------------------------------------------- zondag 13 januari 2002 zonneleen 44 www.abelstaring.tk…

~ de paardenbloemvlek op mijn zondagse jurkje rook naar sunlight zeep ~…

nu de zeilen zijn gehesen jij aan jouw laatste reis begint je lichaam bleek niet te genezen vaar jij met de morgenwind op naar nieuwe avonturen varend naar het zomerland dankbaar voor alle mooie uren staan wij aan de waterkant zeil je langzaam uit het zicht overmand zijn wij door smart maar je warmte blijft en licht voor altijd in ons…

Die iets diers naar 't graf moet brengen, Plante stil een kruis daarnevens: Schoon dan de ogen tranen plengen, In het hart komt hoop des levens. Waar bij 't kruis de tranen vloeien Om hetgeen men 't graf moest geven, Daar gaan schone rozen bloeien, Rozen, die het kruis omweven.…

Op het zwijgend erf der doden Moet de treurwilg zijn gezet Maar de popel ruise er nevens: Bij de rouw het stil gebed. Op het zwijgend erf der doden Sta de donk're beuk in de aard; Maar de meidoorn sta er nevens: Aan de weemoed hoop gepaard. Op het zwijgend erf der doden Bloeie 't roosje in de…