Alle inzendingen over /strepen/

Ik streep de dagen op de kalender door alsof ik wacht op iemand of iets was het maar zo ik wacht op Godot.…

en weer jagen straaljagers hun stille witte strepen door mijn blauw…

De streepjescodes zijn niet te vermijden, Die worden echt op alles aangebracht. Na onderzoek blijkt -wie had dat gedacht- : Die streepjescodes zijn van alle tijden. De tijgermug zit op datzelfde spoor, Die ligt ons eeuwenlang al streepjes voor.…

vader kocht ooit een verzameld werk een bundel gedichten van degelijk merk bij wat hij mooi vond zette hij strepen een enkele keer een uitroepteken bij tijd en wijle herlees ik die zeer summiere biografie in een code van strepen en stippen steeg het water hem naar de lippen ----------------------------------------- uit: 'Goejanverwellesluis…

De mistbank hangt laag streep licht aan de horizon de vos staart me aan…

Wolken als strepen een vogel vliegt daaronder laat soms iets vallen…

ik omarm de nacht waar immense stilte met mij wacht tot wat licht van mijn muze uit een kiertje van de hemel ontsnapt een streep kleur die aansprekend klinkt waar ik na heel diep graven eindelijk iets van zijn betekenis vind nog heb ik er geen echte woorden voor maar na veel denken associëren en schaven komen de strofen door speelsheid…

niet echt geloofwaardig nog het eind van mijn straat maar het is de grote daad die nu echt roept door de seizoenen heen twee maal bomen in bloei en dan kaal daarna wordt alles beter profeet en de eer van de veter buig mischien heel diep door mijn fouten de profeet in licht moet je die soms haten? alles wordt opnieuw geschapen waren het…

heb op de klif gestaan zag in de diepte het water schurend langs rotsen gaan het trok me aan overwoog om te springen de woeste stroming op eigen kracht te verslaan zag de horizon als een donkere streep iets in me zei dwingend maak je gereed heb me omgedraaid naar het licht van de zon haar warmte verhinderde dat ik toen sprong…

een wankel evenwicht tussen traag omhoog en vrije val in vergezicht hangt nog herinnering voordat de film versmalt het duikmoment is slechts zwart wit waarna de beelden strepen pas later komt het zweten kleurt chaos weer realiteit ik weet niet waar mijn geest en lichaam zijn gebleven ben seconden kwijt de tuimeling gaf…

de deur al op een kier schoorvoetend komt ze binnen het ochtendlicht in eerst kwartier ze vaagt met strepen grijs waarin het rood al naar de hemel wijst stoeit met resten zwart die uit de lange nacht maar langzaam willen wijken dan kimt de zon schijnt met warme stralen de laatste kou uit nevelige dalen…

die geen Enkele hoop meer biedt Een streep waar alle Leven uit verdwenen is…

aan de hemel verschijnt een donkere dreigende wolk we wachten op het langverwachte kind het vervlogen weemoedige lied de laatste adem in het schaarse licht kan eenzaamheid zonder kloppen binnenkomen kan verdriet uitbotten tot schoonheid in de schaduw mogen rust en lichtheid zich mengen in het bonte gezelschap een streep…

ik had even een goede tijd maakte een tekening die nergens op leek tot de strepen begonnen te dansen los van papier lichtten zij op in plezier ik riep nog kom kijken maar niemand liet iets van interesse blijken ik heb hem op de muur geplakt het stilleven van strepen is verder rustig gebleven en toch als ik passeer dan dansen…

Niet meer dan een lange witte streep op een bruingekleurde huid een litteken niet meer dan een schram op de ziel een litteken niet meer dan een weerspiegeling van pijn…

Blauwe luchten met witte strepen. Warme zonnestralen het is “lente”…

geen rechte tussen hemel en aarde geen streep een kring van damp vormen wij rondom ons om tot strop…

Jaloers op de zon Die door de jaloezieën schijnt Strepen maakt Op jouw naakte huid En de jaloezie Niets meer dan schaduw…

zij zwaait vurige strepen in ontbindende energie fragmenteert waar eens harmonie heeft geregeerd samenspel is voorbij chaos wordt het nieuwe vrij nog steeds vitaliseert jouw spanning de sfeer is liefde een knetterend raken in ontladen waar leiding ontbreekt zet charisma de streep is volgen vertrouwd omdat er altijd iemand…

een streep door hetgene dat nooit meer komen zal. ben alles zat. nu al.…

Een Zebra uit Epe Zei "Ik heb nooit begrepen Hoe het nu precies zit Ben ik zwart dan wel wit En heb ik witte of zwarte strepen".…

Geen bultjes, maar onder de strepen……

De aanscherping Van de regels Ten spijt Is de pakkans Immer nog gering Zei minnetjes De agent Die voor z'n Strepen ging…

Op Teletekst heb ik onlangs gelezen: Komt u uit Zuidoost Azië terug En bent u daar gestoken door een mug Dan moet u -echt waar- voor het ergste vrezen. Men waarschuwt ons heus niet voor niks ervoor, Want kijk maar eens, er loopt een streepje door.…

De wereld om ons heen begint te strepen en ik ga door op zoek naar jouw lach. Het is een spel, ik draai, en houd jou vast en jij mij. Laat de wereld maar strepen totdat je draait als een tol. Wat maakt het uit voor dit moment. Ik doe met je mee, houd me vast, en we draaien ons door die donkere dagen…

Een tennisser uit de plaats Epen Heeft zich aan een linesman vergrepen Steeds als ie dacht dat Een bal van hem zat Dan weer stond die vent op zijn strepen…

Denk niet aan weemoed, heimwee, liefde en dat soort zaken als je de blues speelt, maar denk aan rode strepen op een zwarte huid en vloek.…

Zingend zoekt ze met veel noten zin - een streep gedachten – in haar hoofd ; al even.…

"overvallen door de stilte en omringd door het geluid, zag ik de onbenulligheid van de strepen op het parket, en ik besloot te blijven, omdat de stilte mij vertelde dat de angst ook onbenullig is"…

Zijn moeder dekte hem nog toe en streek nog een laatste maal de strepen in het overhemd van zijn pa.…