420 resultaten.
Een ademtocht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 519 Een ademtocht en een blij groeten,
het warme bloed dat door de aderen jaagt,
het even toeven zonder moeten,
het stil omhelzen bij de dageraad.
Nu nog al die veelheid, al het duizendvoudig leven
van mensen, bloemen, kruiden, groen,
het denken aan het ooit en toen
we nog als kinderen gelukkig waren
omdat we leefden in het enkelvoudig nu.…
Routine zonder ijdelheid
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 476 tegen mezelf
Stimulerend
Je moet niet treuren, zeuren
Ga iets nuttigs doen
Zorg voor meer poen
Er is nog zat te doen
Echter uitzichtloos
Staar ik weer voor me uit
Ik wil hier uit
Ik wil die arm om me heen
Die warmte voor mij alleen
Mijn hunkering stillen
Verspillen
Net als toen in tijd
Routine zonder ijdelheid
Een gezin
Een sociale eenheid…
De terugkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 219 Later zullen we zeggen:
Hoe was het mogelijk dat we
zijn voetstappen niet herkenden
de tekenen niet doorgrondden
in het graan en aan de hemel
en nooit zijn blik lazen
in de ogen die ons aanstaarden
uit hongergebieden, oorlogen
na de bevingen te midden van het water.
Hoe was het mogelijk dat we
zijn hulptroepen niet doorzagen
die daar…
Bij het plukken van jouw naam
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 620 Wanneer ik sterf
bij het plukken van jouw naam
Wanneer ik sterf
als ik jouw adem haal
zetten de tranen
mijn hart in bloei en bloed ik
voor een laatste maal
gedreven……
Raamwerk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 178 verder
alles is hier hoog en laag tesaam
dichtbij en onaantastbaar
de dood verkruimelt even traag
als leven groeien doet
Onbegrensd staat het zwart
in de ijle stilte
slaakt een kreet
onhoorbaar ver de ruimte in
waar tijd geen einde kent
en geen lijven verblijven
een massieve lucht verwaait
elke markering, elk ijkpunt
tot een volmaakte eenheid…
Hedendaagse tijd..
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 448 (een éénheid met iets of iemand, geeft altijd vrede in jezelf..)…
Sterrelicht...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.720 Onverwachts als een diepe wens,
in een juist moment van tijdsgrens,
stond jij daar heilzaam te schitteren,
een éénheid in mijn blind glinsteren.
Een aanraking, intens en liefdevol,
een waarheid zwevend van de aardbol,
in ziel terug naar mijn zeker weten,
jouw licht waarin ik mij mag afmeten.…
Proeven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 681 Een eindeloos moment
van goud en Godsbeminnen,
het sterven overwinnen
in eenheid ingeklemd
en dan in rust te voelen:
dit is zo voorbestemd.…
Zij waren altijd samen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 20.724 Zij waren altijd samen
als zij het verkeerd gedaan hadden
in de herfst
als zij in de lente lagen
als zij fietsten
want de zomer gaat voorbij
en de winter is niet eenzaam
als hij ziek was en in zijn hand
lag als een geschenk de ander
als zij ziek in bed lagen
en het bed de huifkar was
van hun vrees
als het bed de vallei was van hun…
IN AL HAAR VERSCHEIDENHEID
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 186 Onder weg zwierende zomervogels
tegen teder geel gesneden horizon
sluimeren driften gezwind en
ontvlammen kussen naar lomer
bindt de wind ons warm witte lichaam
dat kronkelt oneindig tezamen
op vocht groene mossen rond dieprood
knisperend berk en beukenblad
zojuist gevallen door de herfst
zacht uitgelegd in geulen
van ons verhittend…
Ochtend
gedicht
3.0 met 34 stemmen 16.452 Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2011.…
3Eenheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 254 we
kneedden jou uit
liefde, mengden
zweet met huid en
haar, onze tongen
verstrengeld zogen
je dit leven in. we
willen je beloven:
gedrie-en zijn wij
1 en samen zijn we
god…
Eenheid scheppende werkelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Omdat ik alleen datgene in
mijn dromen heb uitverkoren,
dat eenheid schept met een
gewenste werkelijkheid.
Nog ben ik niet verloren,
omdat een schoonheid zich door
jouw schoonheid aan mij vertoont.
Omdat wanneer onenigheid onze liefde
mocht verstoren; deze door een wederzijds
vertrouwen met oprechte vriendschap
wordt beloond.…
Samen wij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 369 Ik ben niet helemaal
mij
een stukje mij
heb jij
Iets van wat ik achterlaat
telkens als jij
mij verlaat
Een stukje mij
ben jij…
Argentijnse tango 2
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 171 Omhelzen in een tedere surplace,
het enkelgewricht zoekend naar gelijkbalans
om dan samen op het ijspad van klanken
in ontgrendeling als één weg te glijden.
Gepiloteerd tussen clangevoel en pubersentiment
slaap tegen slaap, romp aan romp,
langs de schrikdraad van de bandoneon
gegidst door de torsie van het torso.
Muziek als dynamisch onderduikadres…
Geest en natuur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 kraakt
Alle onrecht wraakt
Het geluk voor altijd bewaakt
Dat is zij in haar onvergankelijke schoonheid
die daarmee deze simpele sterveling bevrijdt
Naar de onvindbaar geachte bron leidt
van existentiële totaliteit
die de menselijke geest geleidt
naar datgene waarvan men zei met zekerheid
dat wordt door geen mens ooit bereikt
Zij zorgt voor eenheid…
Ik wou dat ik jou was...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 334 Ik wou dat ik vleugels had
zoals vannacht in mijn droom
waar ik achter vlinders vloog
over uitgestrekte weilanden
zoete honing van boven
als dwalende regendruppels
benevelen mij in liefde
dansend onder een regenboog
tot de zon mijn ogen opende.
Ik wou dat ik jou was...…
Bouw luchtkastelen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 253 De slaap komt nooit meer
door de schemering van je martelende gedachten
Omringd door boze krachten
elke herinnering een moordend geweer
Je knoopt jezelf helemaal vast
Het verleden is weer meester in je kop
Elke minuut dieper in het slop
Alles voelt als een loden last
Jouw beweging creëert een luchtstroom
Zelfs jouw kleine lieve zucht
blaast…
Zij is natuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 179 De onmetelijke werkelijkheid omsingelt de mens
Zijn eigen beeld lijkt hem vast en gelijk
De werkelijkheid is een immer bewegend en onbeschrijfelijk rijk
Door de grenzen van de taal blijven we alleen
Het beeld van mensen is een leger van duizenden personen
Gelukkig waren we in de natuur
Het bewustzijn versplinterde, de beschrijving lonkte
Zij…
Bijenpij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 In mij heerst stilte
die er niet is
midden in de 50.000
Ierse bijen
die een zwarte mantel zijn
om mijn bleke huid
mijn lichaam is hun hart
het gaat sneller kloppen
van hun gif, ik voel
me verbonden, één
met het leven, één
met de lente
het luide zoemen
van de liefde hier op aarde
op mij
in mij…
Noem het geheimen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 De wereld is verdeeld
maar ik leerde de stukjes
samen te binden
tot patronen, en toch
zag ik steeds meer verschillen
dus zocht ik naar verbinding
in godsdienst en de Ene
ziel van de mensen
waarin je geloven moet
omdat ze niet te zien is
in de verdeelde wereld
waarin ik overlevend leef en
de ander een vreemde…
Wetend Gevoel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Ik leef: momenten
waarvan ik niets weet
en niets kan weten
Pas een fractie van een seconde
erna besef ik het –
mijn verstand verdeelt het
in mezelf
in anderen en objecten –
wat er allemaal niet is
wanneer ik leef, dan ben ik
één met alles
zonder dat
er aandacht en zintuigen
aan te pas lijken te komen
Het is gewoon zo en kan niet…
[ Elf jaar: mijn liefste ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 102 Elf jaar: mijn liefste
gaat naar huis met de liefste --
die ik heb gehad.…
eenheid is verdeeld in twee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 83 Ik kan alleen maar
hopen dat God ons
in een ver verleden
en in al zijn
scheppingsdrang
gescheiden heeft
met alle liefde
en dat het
jouw bestemming is
evenals de mijne
om snel weer tot elkaar
te komen op het heilige
kruispunt der lotgenoten.…
[ Als je lang genoeg ]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 56 Als je lang genoeg
kijkt ga je op in de kleur:
in iets, in Het, Iets.…
Dodendans
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 2.486 Ik zie in het licht
wat dwarrelend gruis
op gouden koorden
een dans creëren
in werv’lende warmte
vol wondere schijn
die me lokt
om samen
‘n éénheid te zijn
en ik denk aan
de woorden
bij sterven gesproken
stof zijt ge
tot stof zult ge wederkeren…
De reis door zinloosheid
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 807 Machteloos bewustzijn,
de éénheid veréénvoudigd...
Schreeuwend klinken kleuren,
een eindeloos refrein.
De reis door zinloosheid,
medepassagiers zijn afgehaakt,
de strijd is reeds gestreden.
Eenzaamheid blijkt feit...…
Dans
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 206 En wat heb ik nodig
als kijker,
tranen in mijn ogen
door de ontroering
van een twee-eenheid,
gepassioneerd bewegend
in alle toonaarden
van de compositie!…
Geheime tuin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 De zachte zoete rust
mijn hart murmelt als een beekje
harmonie en eenheid
die ik nooit meer dacht te kennen
De muren die mijn tuin omsluiten
zijn dik en hoog
sluiten buiten
wat ik niet toe wil laten
Het pad naar mijn hart
is niet eenvoudig te bereiken
ik bewaak mijn zijn
en ben gelukkig zonder…
Tegendraads
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 215 en toch
juist de rafels hechten
strak gesneden zomen
rechten slechts
wat afstand schept
als onzekere tijd
gaten in de eenheid bijt
overspannen zich de scheuren
waar juist een sleetse draad
afwijkend
naar een ander reikt
aanpassing is
geen glad gebeuren…