Alle inzendingen over OR welzijn OR algemeen

De langdradigheid van een algemeen gedicht heeft een haiku niet…

Maar dit medicijn Kon een begin zijn Van nieuw welzijn. De arts zei, als steun in de strijd Uw recept, tegen receptiviteit.…

De schijn Van welzijn.…

De dageraad geeft haar symfonische welzijn in violet pak. De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

Vol gebolder van vuilnisbakken is de straat; geluk en welzijn steeds weer het gangbare werk te doen klinkt door heel de stad.…

Een matador gaf zijn eigen leven, voor het welzijn van zijn stier. Dat hebben beschermers echt niet over, voor de rechten van een dier.…

Schoonheid en welzijn Vertrap je. Tergend, sluipend, giftig... doe je je werk Bedankt, Koning Alcohol!…

Een tomaatje is een traktaatje voor je prostaatje zonder zorgen iedere morgen met of zonder 'n erectie tomaats-welzijns-reflectie: waar een tomaat voor staat waar een prostaat voor gaat!…

Loopt het als een trein Vindt iedereen het fijn Dan moet dat wel welzijn zijn. Als de welvaart, welvaart Zit er wel vaart in de welvaart.…

Je ziet, het is de twitterkampioen om ‘t welzijn van zijn medemens te doen.…

Onze doelen zijn vaak nobel en heel sereen; voeren strijd voor vriendschap in solisme met het oog op het algemeen.…

Het glas of de fles is veel te vol net zoals de problemen die men innerlijk bestrijdt… Alleen komt het besef pas weer de dag erna dat drank de oplossing niet zal zijn en meer kapot maakt dan liefde en welzijn, puur door bier, sterke drank of wijn. Het lichaam houdt het “stop”-bord omhoog: Zet je geest en lichaam gewoon eens droog!…

Weet je waarvan ik misselijk word? Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg? Dat Donnergedoe over gvd en godsamme, het gezanik van de Bond tegen Vloeken, het femelen van hen die het hoger zoeken…

ik heb me moe gedwaald om liefde te doen verstaan in jou en mij doch weet niet waar, verloren wij de muze dichter tot elkaar dat ik volgen zou, ik volgde dan terwijl jij sprak op akkoorden van de weg dat zich dichtte in samenheid toch; drijf je weg op leeg papier als ik aan je denk gedachten dwalen naar een verloren welzijn niet weten…

Ben ik een nummer of een mens 10 minuten, dat is een grens het is de tijd die een dokter heeft en in die 10 minuten alle aandacht geeft nu kan hij het nog doen maar volgend jaar wordt er gekort in zijn poen. Straks durf je niet meer om zorg te vragen het gaat steeds meer om hogere bedragen en sommige dingen worden niet meer vergoed dat is…

Dat welzijn. Die welverdiende rust onder de dempende deken van de droom. Weerloos, als het monster komt, met zijn bebloede vacht. Die klauwen in de nacht.…

Geluk schijnt het einde van een dichter te zijn Dus ongeluk is een dichter z'n welzijn Ik wens mijzelf het slechtste toe en moge ik niet rein zijn Want ik vind dichten uitermate fijn…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Beschermende duisterheid verhult elke onvolkomenheid. Verwelkom iedere nacht met al mijn toverkracht, en heb alles, iedereen in mijn macht. Dan na talloze mooie dromen laat ik de zon weer opkomen.…

kapsel jouw onzichtbaar zijn in ranke sluiersteen als het verlies naar eigenheid die niemand raken kan verberg in lachende angst jouw schaamtegelaat vol droefenis cocoon er hoop vergevingsvol buigzaam naar fatsoenlijkheid…

waar molens dwalen in het duistere labyrint van opperste gerechtigheid de oneer gaat schuilen in die prangende vraag van het schuldig waarom zoekt Justitia haar blind vertrouwen in het weken en wegen naar eerherstel velt zij oordeel in bewezen feiten zij hoort de partijen luister ernaar…

vervaarlijk met je tanden bloot lip gekruld door woest gegrom bijtensklaar en harenrecht die aanloop netjes uitgemeten mist de sprong haar degelijkheid kant nog wal de ijle lucht loop je schop na schop jankend weg die laatste net onder je kont…

Vanonder zijn geslepen hoedje glinsteren ogen en druppels droppen het zakje pinda's gebrand in de schoot van de bikinidame. Voor een habbekrats zelf geroosterd. Vanmiddag vaart hij over naar Saint-Tropez. Zo zwaar vandaag! Zowaar vandaag zie ik hoe hij in de spikke Mercedes stapt iets verderop achter struiken verborgen.…

breidel jouw pen geen kunstgevoel maar leef in de uiting van wat moet ontstaan raak er de hand die schepping weerstaat het lot achterna bekroning zucht bedwing dan obsessie weerstaanbare drang tast naar de grenzen van eigenheid waar letters gebeiteld als zegeschreeuw het dichten tot kunst hebben verweven…

hoe het kan dat jij zonder een woord mij in jouw schaduw zet me doet luisteren naar de melodie van het blad dat net genoeg wind vangt om ruisend te zijn ja, ik wil hier wel zitten het geruis opluisteren…

Tussen het woelige mensendeinen Glijdt mijn schaduw sereen mee Lijkt soms alsof hij wil verdwijnen Maar komt dan weer heel gedwee Hij voegt zich naast mijn persoon Om bij mijn voeten aan te sluiten Gedraagt zich als een zotte clown En is dan echt niet meer te stuiten Kronkelend en buigend over muren Buitelend over straat en stoeprand…

bewegingloos naar vlakke zijde kartelt de abstractie ronding weg buigt zij in kil gevormde schaduw zijn onbehouwen wachten naar vorming toe…