Alle inzendingen over 14 februari

Een duif zit zich te zonnen op een kale tak één februari…

Het is februari en er ligt sneeuw aan de einder. Teruggekeerd is de winter en zij belaagt, mijn hart dat onwennig maar steeds gewender Zijn schrikkel kwellingen met zich draagt. Alleen op mijzelf verlaten heeft februari in mij moeite met zijn eigen gezicht.…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

Veertien jaar geleden In je wiegje naast de kerstboom Lag je als donzig diertje Een derde kindje, een zoon Ik zie je nog kruipen in de keukenkast Kampen bouwen tussen de bomen Klimmen op de muur, duiken in de zetel Dacht jij dat door ooit een eind aan zou komen? Nu ben je al zo groot Je skate, gamet en speelt trompet Op de grens van de…

Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100) Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…

Voor wie 't nog niet weet, 't is 14 februari Valentijnsdag, daar kun je niet omheen. 't Is maar dat je 't niet vergeet, voor zover dat kan en mag, 't is in z'n algemeen. De dag bij uitstek om je geliefde, vriend, minnaar of man, te laten weten, wat je van hem vindt, door 't geven van iets liefs, iets kleins, iets groots.…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

Februari-winter 2012…

In het grauwe licht van deze februari morgen knipper ik mijn tranen weg Of was het toch de wind?…

door weer en wind geen zondagskind vier weken in de schaduw tussen maretak en bladerdak, geen droomhuis voor de zwaluw maar noch door zwart of groen of grijs laat jij je camoufleren, fier tussen ijs en ereprijs staan je klokjes te flaneren…

februari, koud en nat 'k ben hem na 3 dagen zat 't is alsof het nooit lente wordt gelukkig duurt die maand maar kort en ondergronds begint stilaan het leven weer van voor af aan…

Oh zalige maand van vier keer zeven dagen, waar in het begin het einde mij al roept, waardoor de snelheid van de winter floept en Valentijnse rozen vele harten plagen, je hebt mijn plichten heerlijk ingekort, en als er aan mijn werk een uurtje schort, zeg ik mijn baas: 't Is nu februari: wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…

de zon jaagt de nevel uit de bomen mosgroen lachen zij hun takken bloot…

Het is februarikort, te veel De kou moet weg, ik ben het zat Genoeg vriesgelopen op het ijs Bijna warmer, bijna lente Het mag kapot, het ijs gebroken De kou moet weg, ik ben het zat De februarikou, de laatste kou Bijna warmer, bijna lente, bijna...…

De tweede maand heeft altijd minder dagen. Je vraagt je af: heeft God dat ooit bedacht? Heeft hij over ons leven zoveel macht Dat hij ons met zo’n korte maand kon plagen? De tijd die blijkt steeds full speed voort te jagen En niemand kan ontsnappen aan die jacht. Een dag gaat meestal sneller dan je dacht En valt verdomme nooit eens te vertragen…

Wat al ruikbaar is moet nog te voorschijn komen het kan eenvoudig toegevroren, februari, verijsde rietpluimen aan metalen water. Toch doet een reeds vergeten geur geloven dat het komen zal. De dolle pimpelmees weet er al van, net als de vlier aan het diepje dat zich een weg slingert door modderig gras.…

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…

De dagen worden langer al, Al is 't ook een klein beetje; Maar, lieve vrindjes, weet-je, Een beetje is meer als niemendal: Elk beetje brengt ons voet voor voet Weer 't lieve voorjaar te gemoet. Komt, laat ons eens naar buiten gaan, Naar 't bos en naar het veld; Daar zien wij nergens bloemen staan, Maar 't is er naar gesteld. Die arme…

Zo hier en daar hangt in een tuin verwaaid nog kerstverlichting in de kale bomen. Zij brandt niet meer, dat zal waarschijnlijk komen omdat het elektriek is uitgedraaid. De merels hoor je niet en ook geen mussen. Ze zijn er wel maar hebben het te koud voor kwinkeleren in het winterhout en barsten van de honger ondertussen. De perken ogen…

hoestsiroop neusdruppels koortsdemper stopmiddel dampozalf gorgeldrank kruidenbouillon dropwater oordruppels acetosalpoeder grog vitaminecomplex saridon…

ik kijk door mijn raam dubbelglas in een vierhoek daarachter een kwart van steen en buren met een eigen boek de rest is grijs als de winter met kale takken als decor mijn blik is flinterdun vernauwd een vangnet waar ik me niet aan stoor met een haast afgebakend gevoel dat traagheid boekt en het heden vertrouwt…

De louwmaand is maar net voorbij, dit jaar En ik ben al meteen uit de roulatie Mij wachten weken van revalidatie Ik werd een sukkelende rijmelaar De orthopeed schonk mij een nieuwe heup Dus hoop ik dat ik strakjes minder kreup…

Vele voeten in het natte zand De zee komt en gaat Geeft en neemt Geven wij hem aan de zee? Of neemt de zee hem mee? Kleine belletjes van lucht Vragen eigenwijs om aandacht En dan spoelt de zee Met één groot gebaar Alles glad Vele natte voeten in het zand Terwijl hij, zonder een stap te zetten Blijft komen en gaan En blijft geven…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

Als ik je kon helpen dan zou ik dat doen met mijn luisterend oor en een troostende zoen als ik je kon helpen en je liet me toe dan hielp ik je zoeken naar het "waarom" en "hoe" als ik je kon helpen want ik ben echt bereid met je te praten en te zwijgen tot in de eeuwigheid als ik je kon helpen met je pijn en verdriet ik zou er…

januari februari maart... het seizoen vliegensvlug aan flarden tijd heeft dikwijls heel veel haast dus klamp ik aan met een zweem van angst voor het onzekere…

De winter bereikt haar doel in wat wij ervaren als het februari-gevoel want dan pas krijgt de lente zin eerst lekker schaatsend de winter in!…

vandaag verjaart mijn broer ik vraag me af of hij aan me denkt ik schenk hem mijn gedachten, in weerwil van een vreemd gevoel maakt ruime sprongen herwaarts, naar een tijd waarin een kleine jongen op zijn step de helm van mijn vader en een oude schuit morgen gaat mijn tijd weer door ik blaas de laatste kaarsen uit en schenk aandachtig…

Die enveloppen met dat rare zegel Verbreken wij op school hier ieder jaar We maken die examens met elkaar Vooraf, dat noemen wij de voordeelregel Ze moeten wel de antwoorden onthouden Maar slagen dan gegarandeerd Cum Fraude.…

aan jou als meisje van veertien het verleidend leven verklaren is als het baden van een bakvis zo niet lastig dan wel onmogelijk want de wereld in het verschiet lonkt onbegrensd en oneindig jij rolt dan ook jouw ogen rond als beter wetend papa of mama jou steeds weer vertellen willen dat jij voor poppen wel te oud maar voor kerels nog…