Alle inzendingen over Aardbeving

De aarde stort in zee de zee bespoelt de aarde zekerheden storten in onrust, chaos, alles weg westers Japan verschrikt bang. Plaatsloze emotie gevoel geruïneerd hoe te redden wat te redden verstoorde wereld opgeschrikt. Watervloed na watervloed Tsunami ongekend. Niemand weet wat deze stroom nog later doet. Aarde wakker watervloed…

Henk Kamp: u moet mij op mijn woord geloven, Elf onderzoeken worden er gedaan Naar hoe het in de toekomst straks zal gaan, De allerdiepste steen komt daarbij boven. En lukt dat niet dan is dat geen bezwaar Want de natuur krijgt dat ook voor elkaar.…

je handen totdat het wit verbleekt bij de komende winter waar de sneeuw al de kieren zal vullen en het tochten wordt geremd wat is tijd, waar is het gebleven toen ik als kind al zoekende was naar de dagen die me vragen waarom ik nog steeds als mens als man me laat voegen met wat droog los grind ***** Dit gedicht gemaakt n.a.v. de aardbevingen…

in de termijn van het gesteld proces, het inter-zijn dat waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten dirigeert de annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het…

hoe mijn stap ook kwijnt in wallen aarde opgeworpen door ijdele hoop zijn de dagen korter dan de golven die de bodem doen bewegen, niets is mijn vlucht nog waard nu tentakels van vluchtig gas mij omarmen me beklemmen tot mijn dood zich waardevol laat omhelzen, mineurs en valkeniers hoed u voor dit spel, het breekbare wordt heldhaftig…

Zeg “NAM” en zie de woede in hun ogen, Zeg “Kamp” en zie terechte achterdocht. Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

Door jarenlang het Gronings gas te winnen Is dit nu wat in Groningen gebeurt: Het trilt, het beeft, het kraakt er en het scheurt, Van buiten kijk je door de muur naar binnen. Het onderzoek ernaar is ook nog knudde, De Groninger kan het voorlopig schudden.…

Nooit had het Gronings grondgebied gebeefd Voordat het grote gasveld werd ontgonnen, Miljarden kuub aan gas is er gewonnen, Dit jaar zelfs meer dan waarnaar werd gestreefd. Begrotingstechnisch is het simpel zat: Men dicht het ene met het and’re gat.…

tussen ons, een berg van spreken een hand vol taal en aan het eind een gebed zonder reliëf de trog lek geschoten door een vleugwalm van nihilisme, deze scherpte snijdt niet maar stompt af in dialoog en weer ons, ons van de zijnen gevuld met lavawater en sprekend steen leidt het poreuze weten om naar de weg die niet weet…

Het scheuren van de laatste fundamenten… Daarna werd in Doodstil niks meer gehoord. De NAM die er naar aardgas had geboord “Vergoedt de scha tot op de laatste centen.” Maar laat een schade nimmer nooit bepalen Door één die ook die schade moet betalen.…

zag een kinderhand nog wuiven naar de flats zij zwaaien terug uitbundiger dan ooit en braken later een voor een hun rug een brug verhing zich aan zijn pijlers maar verdronk in de rivier was bestand tegen schaal negen helaas slechts op papier paniek en chaos in het langgerekte land de tsunamie kwam pas later onverwacht op strand…

( graag ) vanmorgen tot in de stad voelbaar weer een aardbeving in Groningen men ziet aan de veiligheid voorbij de Groningers zijn het zat. in Groningen rommelt de aarde weer voor de zoveelste keer…

ze vliegen nog de vogels die ik nooit met grote aandacht heb bekeken ze sprongen op toen gebouwen van hun aardse voeten losgescheurd bezweken de rustpunten zijn weg alleen het schreeuwen en de kreten zijn gebleven…

De Groningers zijn jaren voorgelogen: “Uw veiligheid staat, logisch toch, voorop”, Maar stiekem opent men nog meer de knop, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Gepapt en natgehouden en bedonderd, Maar wie nu, is daarover nog verwonderd?…

Letters van het plankje schuiven scrabbelend op het bord, woorden van waarde overlappen blauwe en rode vlakken, houtjes kletteren in het deksel van de doos. Het spel heeft een nieuwe dimensie gekregen, woorden kruisen van boven naar beneden in het Gronings de zin van het leven. Letters kletteren over het bord, De waarde van gas is gestegen…

De ramp kwam onverwacht en heel abrupt Achtduizend doden zijn er al geteld Wat nodig is: veel goederen en geld Wat knaagt: het land is tot het bot corrupt. Uit vrees voor achteroverdruktendenzen Gaf ik dus maar aan Artsen zonder Grenzen…

De NAM, bij monde van hun persvoorlichter: “Zelfs in geval van allergrootste pech Komt men in Groningen nog best goed weg, 5 Wordt het nooit meer op de schaal van Richter.” Voor Groningers staat hierdoor buiten kijf: “Het wordt hier op zijn hoogst slechts 4.5....”…

bereikt waar alle ellende is verzameld in een bouwput van hoop wrakke toespelingen kennen geen open kaart, de tijd in een spiraal die slechts de aarde verkent in een wenteling van financiële belangen, hun adem kent geen vrije val, wel het schavot dat alle hoop doorklieft * in Usquert is het huis van mijn vriend met spoed ontruimd * I.v.m.de aardbevingen…

Het maandagvers wat moet er in, och heden! Verkiezingen? De koning 50 jaar? Het Carnaval? Is ook weer bijna klaar Of; 'Al mijn Kamergotschi's overleden?' Nee Gróningen, dat zit in zak en as Kom teken die petitie, geef eens gás!…

er was een adem voor de dood in terugtrekkende golven ogen werden groot toen de tweede vloed zijn aanblik bood er was geen kans alleen maar weg verdronken laatste woorden leven heeft gegeven behalve het water, zij ging moorden zonder woorden nu kabbelt zee op schone kusten liggen golven lui te rusten maar chaotisch zijn de wolken…

Met voor Stefs kop een aantal dikke borden Is een belofte makkelijk gedaan: “De NAM sluit straks in Groningen de kraan, Er zal niet nog meer gas gewonnen worden.” De farizeeër van het kabinet Heeft Groningen nu voor het blok gezet.…

Een bommel-ding, een knalvuursalamander Verspreidt grofstoffelijke trillingen Bezorgt het noorden weer de rillingen In onderaardse verticale gangen Er gaat niets boven Groningen dan gas Waar bovenaards van Pekela tot Beijum De eigenheimer en de bint gedijen En voor de strokarton een zee aan graan was O ferme commissaris van…

Hephaístos, god van vuur met wilde baard Die edelsmeedkunst aan explosies paart Wat voert gij in uw schild der Tartarus Onder de Hellespont en Bosporus Van Istanbul tot Anatolia Is uw domein één groot Tectonia U kent geen grenzen in Tectonia Uw smidse schudt heel Anatolia Maakt korte metten met het land van Koerden Waar mensen '…

Terwijl men om de vele doden treurt Verliest de overheid steeds meer vertrouwen Zou men niet schokbestendiger gaan bouwen? Dat is, naar nu blijkt, nauwelijks gebeurd Voor Erdogan komt dit zeer ongelegen Dit werkt hem bij verkiezingen straks tegen…

bruin scherpte je profiel tegen de diepblauwe lucht je genoot van de vlucht die jij de tijd hier zag maken voelde stenen hoorde de specie hun voeggeluid maken waar schoonheid door mensenhanden werd geschapen in grootse gebouwen waar kosten noch moeite werden gespaard en de ultieme balans van hemels presteren ruim werd gehaald…

De brug is in de rivier gevallen, een aardbeving was de oorzaak en nu moet er nieuwe orde worden gevonden in jouw leven, je voelt je als een zwerver. En je zwemt tussen de brokstukken en denkt met veel pijn aan toen en 'als' en 'wat' en 'hoe' en zwemt naar de kant en loopt zwaar met natte kleren weg-…

En overal zijn nog de puinen Van de aardbeving openbaar. Waarom zou men bergen en ruimen? Onder de aarde dreigt steeds het gevaar. Paleizen zijn scheef afgesneden, Van andre ontbreekt een brok muur. Lisboa bestaat in ’t verleden, Maar ’t kent geen rust, enkel duur.…

O Lieve Heer waarom worden de landen Syrië en Turkije door mateloze ellende beroerd met aardbevingen? wordt U uitgedaagd door Uw bestrijder steeds rond loerende Satan?…

Uitbarstingen en aardbevingen. Bosbranden en orkanen. Overstromingen. Overspoeld worden we met nieuws. Nieuws dat zo oud is als de wereld. Natuurrampen laten ons mensen zien, hoe nietig we eigenlijk zijn. Vulkanen laten ons mensen ervaren, hoe de aarde zichzelf vernieuwt.…

een zachte herfstdag laatste mode op de fiets bijna de bilspleet…