Alle inzendingen over Afscheid van 'n feek

Droom voorbij jij vervaagt tot een schim in de verte Langzaam ontwakend een glimlach in m'n hart 'n herinnering Geleefd en gevoeld in woord en gebaar Gezien en geroken jouw huid jouw haar Jouw liefde bracht geluk verdriet en pijn 't Afscheid heftig intens maar volmaakt Jij, alleen jij bent degene die ook m'…

Voor de zoveelste maal is het weer oktober Verliezen vogels hun stem stoppen tijdelijk met zingen Valt het blad als goud uit de wijde jas van de berk in m´n achtertuin Doet de zon heimelijk en heeft regen plotse invallen Voor de zoveelste maal spreekt herfst ´n taal waarin afscheid, weemoed en herinneringen.…

De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder woorden- van mij afscheid?…

de ene rouwkaart nog ongelezen of de ander valt al in de bus de rouwrand plakt, maar niet genoeg om vast te houden aan het moment is daar, afgesneden van hartzeer rolt over m'n wangen en met alle liefde neem ik afscheid van wat ooit was…

zelf gekozen na zesentwintig jaren die niet onbewogen waren nu voor de laatste keer samen lachen, samen huilen Amsterdams zingen keihard swingen tot ze voor je een laatste keer groeten zal Pris; voor altijd 'n nachtvlinder…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

gelukkig heeft de man geen negen levens één martelgang is voor de ziel genoeg de zware stappen naar het werk en kroeg het lijden van de man heeft niets verhevens bij thuiskomst wacht de arme sloeber tevens de feeks die al z’n dromen wreed verjoeg z’n wereld is een kille ziekenboeg rampzalig zijn z’n medische gegevens gelukkig heeft de man…

Afscheid nemen lijkt niet aan te leren Marga stopt, maar toch ook weer niet echt Der Rudi heeft z'n stopwoord nu gezegd Maar gaf ook aan dat hij blijft produceren Snelle, korte carrières vragen lef Ik wijs u enkel op de LPF…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

weer een afscheid zo'n schelpje bijvoorbeeld maakt het afscheid tastbaar zolang het onder handbereik is heb je misschien wel een aanzetje tot een eenvoudig gedicht noem het naief voor mijn part maar ik hecht aan dit soort sentiment de samenleving is immers al wreed genoeg...…

En nu ik afscheid heb genomen van de taal die jij toen sprak, nu pas begin ik te begrijpen wat ik toen in jouw ogen las.…

Afgunstig Zie ik de bloesems botten Uit de toppen van hun handen Levenssap Bruist uit hun ogen Vloeit uit hun monden Vult de glazen Geheven Ten afscheid Je was zo'n lekker wijf! Met handenvol Scheppen ze hun vervoering over mijn levenloos lichaam Overladen me Met Judasbloemen…

dansend verscheen je in mijn droom glimlachte je liefdevol naar mij omringd door 'n soort heilig licht genoot intens van jouw komst niet wetende dat je afscheid nam jouw ogen voorgoed gesloten voor altijd dicht *~ Roberto in memoriam 11-03-2007~*…

We namen afscheid van professor Heertje Met stoere posters door het hele land Hij sprak z'n redes stoer en bruinverbrand En was 't niet goed, dan deed-ie 't nog een keertje Hij bracht met zijn enorme bibliotheek Vervolgen op wat ooit onmogelijk leek…

De peppels Ze omzoomden al herfstpad en weg En lager het stil en troebel water Ze staan zo voor 't vierde jaargetij Worden dromer van 'n onvervulde realiteit Op afscheid zijn ze toegesneden Wie maken ze met hun diepe geuren blij? Ik ben ze voorbij gereden Heimwee naar zomer op m'n bagagedrager.…

Het paard van Sinterklaas gaat met pensioen Na 15 jaar ontheven van zijn taken Die kou en dat geklauter over daken En altijd weer die wortel in zo'n schoen Geen stoomboot meer of staakt uw wild geraas En ook geen trek meer in een nieuwe baas. Net als Sinterbram, heeft ook Amerigo dit jaar afscheid genomen.…

Vanaf haar schouder rolde mijn traan Wederom liet zij mij passief begaan Koud klinkt haar stem toonloos verbeten Is het zo ver leg je nu weer zo te zweten Eens mijn prinses een bloem zo mooi Nu een feeks losgebroken uit haar kooi Heimelijk wend ik mij af wil alleen zijn En duikt ten onder in een poel van pijn Frigide ongeïnteresseerd koud…

Geïnspireerd op "Volt-filet", het hogesnelheidssonnet van Inge Boulonois, leek het mij, na alle ophef rond haar partijlidmaatschap (exit Gündogan) en haar Kamerzetel (idem dito) bij Volt, zaak om deze grijze feeks van 44 te betitelen als Lucifer...een aartsengel, maar dan wel een weerspannige...…

de zonnebloemen zijn gestorven hun oude goud verkleurt naar grauw en bruin verwerkt mijn wintertuin het huilen van de regen een kleine engel slaapt verkleumd zijn hoofdje leunt tegen zijn arm en warm verlangt zijn hart een moeder in haar laatste uur verschuift haar liefde voor de duur van eeuwig in verbinding nu waait de wind hun stille…

Haar kinderen stonden samen aan haar bed ze was benauwd, en ademde zwaar en wanneer ze afscheid moesten nemen dan vond ze dat zo vreselijk naar Ze was bang alleen te blijven in zo'n kille kamer zo alleen maar elke dag bij het bezoekuur stond iedereen weer om haar heen Ze heeft een zware strijd gestreden en met slechts twee kinderen aan…

Zonder afscheid zonder iets verdwijn je zomaar in het niets Waarom heb je dit gedaan? Achteraf waren er tekenen van afscheid. Door niemand gezien, nooit aan gedacht, dat het ook zo kon gaan. Lieve tante Gusta, het zal altijd een vraag blijven waarom, maar één ding weet ik zeker, Wij vergeten je nooit!…

Het zien van je lijden doet ook mij pijn, zodat we dan -in ons verdriet- toch weer met z'n tweeën zijn. Kom, neem afscheid, ga nu maar morgen moet het -naar dat schijnt- alweer wat beter gaan.…

Er staat een boom in m'n straat die langzaam haar blaadjes loslaat maar heeft nog steeds haar schitterende kleurentooi in groen, geel en rood zo mooi stilaan bekleedt ze de aarde met een gemeleerd tapijt iedere dag weer anders de herfst die gepaard gaat met afscheid en waterlanders…

Overleg met mijn ex-partner en zonen is in dezen gewenst 'n generale repetitie voor de hand Voorbereiding voor afscheid 5 .…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…