Alle inzendingen over Anne-Marie

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

Anne had nog een heel leven voor de boeg. Een fietstocht werd haar fataal en haar vermissing maakte haar familie bedroefd. Een hoopvol leven werd gewelddadig gedoofd. Wie dan nog in zijn medemens gelooft is nog niet van al zijn illusies beroofd. Rust in vrede Anne!…

Een grote kastanje in oud Amsterdam heeft Anne Frank inspiratie gegeven waardoor hij tijdens haar onderduik leven de plaats van een vrijheidssymbool innam. Nu wil men niet dat deze boom wordt geveld is dat wegens Anne of wegens het geld.…

ze kruipt in haar spijkerbroek licht haar borsten in haar Marie Jo* en ontwaart met huivering in de oude spiegel een gelaat dat niet meer op haar gelijkt…

bij machte Zo jong ze was wou zij niet langer wachten Geen onderwijzeres, dan ook geen les Marie werd wijzer, maar geen onderwijzer…

Een hoop leeft in het hart van Anne.…

er was eens een man in zwinderen die wilde dolgraag tien kinderen maar vrouwtje marie wilde er maar drie hij moest toen drastisch gaan minderen…

Zo'n diner is prachtig, sprak Marie, het geeft wat kleur en versterkt de familieband en uit de keuken kwam een geur van vlees dat was aangebrand.…

jan wist het nog niet zeker of hij marie zou kiezen dan wel haar broer gérard de oplossing bleek voor de hand te liggen hij nam ze beiden maar…

een kameleon heeft de juf gebaard die mijn familiejuwelen te koop heeft aangeboden op internet o Anne... en je hebt nog wel doorgeleerd!…

Maaren Sponnen zij op de valreep hun laatste garen Echter Heer wat heeft het hen gespeten Zij hadden de maat zo nauw niet gemeten Gestrikt voor het stroppen met een molensteen En kwaadschikse pakken gingen ze heen Waardoor heel het adres op hun request Opgerold werd zonder reddingsvest Een laatste rondje ten bate van de verloren zaak En Anne…

water op het trottoir weerspiegelt "Marie, Marie" de glans van nooit verloren gaand geluk, heerlijke overgave alsmede onrust schreeuwt onhoorbaar een naam.. schildert de fijne idylle zonder verblozen in mozaïek vorm en met fraaie tussenpozen. de maan haar poëtische schijngestalten.. met de terugkeer van de tijd.…

Anne hield van de natuur. Anne is door de nazicultuur verraden en vermoord. Bij elke tak voel ik me weer die trap op gaan, die leidt naar haar slaapkamer vol foto's van Amerikaanse filmdiva's en waar ze naast een volwassen man moest slapen, wat haar zwaar moet zijn gevallen, reken maar.…

De haute-lingerie van Marie-Jo komt op een nec-plus-ultra-niveau. Zij wordt met veel zwier hofleverancier. Onze "natte dweil" pusht 't Brits libido...…

Een stormwind raasde door Amsterdam en knakte de boom van Anne Frank. En ziet, daar herrees Hollands koopmansgeest : bied dus royaal voor wat schors of een rank !…

Ik herken mij niet op de foto. Dus wordt het wegstrepen: een spel dat mij geboren liet worden omdat ik het heb overleefd. De jongen rechts voor op zijn hurken stopte briefjes in mijn zak. Die daar met beugel dook na schooltijd op mijn bagagedrager en hield me vast. Het meisje met de schildpaddenbril pikte de mooiste pen die ik had.…

Maar krijg je het niet onder de knie, Probeer het dan eens "au bain Marie".…

Ik heb geen zin in Salman Rushdie's "Woede" En verder heb ik alle boeken al: Ik kijk tevreden naar mijn boekenplank, Naar al mijn Ludlums en naar Anne Frank.…

jouw leed en pijn zijn geld geworden jouw dromen worden uitgebuit diegenen die jou exploiteren verrijken zich door jouw verdriet een commercieel circus ben jij geworden en anne dat verdien jij niet…

ik ken teveel talen en dus herinner ik me je niet mijn plebeïsch bereik mist woorden voor oogvocht en okselgeuren in de deuropening nemen haarverlies en dwangneurose toe vreemd sta ik in het gordijn van deze ontzielde morgen als een blinde heb ik leren spreken van dier tot dier ik leid net bestaan van een open autovenster op de…

meeuwen krijsen hongerend in vrijheid in de blauwe lucht naar gerechtigheid en vrede de kale kastanje wordt ooit groen in een donker en koud amsterdam na de schrille dagelijkse kreten komen weer de zilveren nachtvogels dreunend de verre dood aankondigen van kinderen die net als ik verlangen naar vrede en een betere wereld…

Op je geboorte kaartje staat geschreven Nog bijna niets, zo klein Maar toch zo groots en fijn Wat jij voor ons betekent Daar sta je nu te pronken 18 lentes jong Bijna klaar om uit te vliegen Maar wacht nog even met die sprong Geniet met volle teugen Van een mooie jeugd Dat is wat wij je willen geven En dat doet ons enorme deugd…

Als bloemen de kelken sluiten De moede hoofden buigen Als vlinders de vleugels strijken Het tere lijf ten ruste wordt gelegd Als de dag haar einde nadert En de nacht al zwijgend op je wacht Dan zingt de merel Van het leven Dan zingt de merel Van de volgende dag…

Niemand wou het weten welke kant het op zou gaan in al die bange dagen dat jij stil daar hebt gezeten Ze gingen langs de straten met hun zwarte hemden aan en schopten tegen deuren met een goddeloos geweten Ach - kon je nog een keertje maar een zomer openslaan en hinken op die stoep waar jij je schoenen hebt versleten Je keek nog naar…

Zo prachtig dit meisje klein met heldere oogjes lief en fijn donszachte haartjes lieve lach ik wens dat deze vlinder met liefde omringd en in gezondheid leven mag…

als ik Anne in de armen krijg aangereikt opdat ik haar even met mijn hart kan verwarmen schenkt zij mij haar blik en ervaart slechts aanwezigheid zij kijkt naar mij nog ontdekkend, ik naar haar in genegenheid doch beiden sprakeloos een prille band opwekkend…

Jouw leed en pijn zijn geld geworden jouw dromen worden uitgebuit diegenen die jou exploiteren verrijken zich met jouw verdriet een commercieel circus ben jij geworden en Anne dat verdien jij niet.…

morgen kom jij zo vroeg al in mijn huidige dagen je armpjes zijn dan wijd geopend alsof jij mij zegt zal ik jou dragen dat doen je ogen ook van nature, zo onbevangen wie is nu bij wie te gast of delen wij elkaar voel je misschien ook mijn verlangen wie kan dan later echt zeggen heb ik op jou of jij op mij gepast…

Je hebt de laatste regendruppels gevoeld en ook het laatste avondlicht gezien toen werd het donker en stil en het vermoeden realiteit werd jouw bloem geknakt in de bloei van je leven Nu rouwen we om jou met tranen van verdriet Lieve Anne rust zacht want vergeten doen we je niet....…

Sinds Enna in zijn leven is gekomen heeft Anne de vrouw van zijn palindromen. Variant: Sinds Enna in haar leven is gekomen heeft Anne de vrouw van haar palindromen. De Griekse dichter Sotadès (3e eeuw voor Christus) zou beroemd zijn geworden door zijn palindroom-verzen. En berucht om zijn obsceniteiten.…