Alle inzendingen over Atlas

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

Gestolde tijd noem jij het moment waarin alles samenkomt waarop te lang al is gewacht, waarin al wat beweegt tot stilstand komt - Maar tijd stolt niet, Loopt als duinzand tussen mijn vingers door, Een zandloper die nooit ophoudt met lopen, die ontelbare korrels laat voortbewegen op de golven van de altijd aanrollende tijd…

Ik hoor niet thuis tussen alle namen gezichten uit een ondraaglijk verleden hoe dichter bij het heden hoe minder de pijn maar steeds aanwezig als Atlas draag ik de wereld op mijn schouders. Met verbitterde tegenzin scandeer ik de namen voor mij uit walgend van mijn eigen woorden maak ik er maar vlug een einde aan.…

Deze nacht voeren stromingen mij naar open zee, ik zie hoe Atlas de hemel op zijn schouders draagt, hoor hoe lange armen muziek naar bergen en ravijnen leiden, deze nacht zweef ik met Apollo boven het landschap zonder tijden lig ik geketend in mijn windstille denkraam, weet ik dat alleen vogels de taal van Aeolus verstaan, glijdt Ariadne’s…

Als een wolf jankt de aarde zeeën vol met tranen dijken tonen geen weerstand tegen kolkende waterstromen er krioelt leven in de kern kokhalzend spuwt er angst als overbodig maagzuur Atlas kan de kracht niet aan legers dolen met de dood op zak en duiken onaantastbaar op het zicht oogt grijs en zwart alleen klinkt er nog zwak gekrijs…

Zonder hout uit Brazilië en kennis uit uw atlas had u dat niet voor elkaar gekregen. Wat is een mens zonder voorzieningen? Een aap zonder oerwoud. Een zanger zonder muziek. Een vraag zonder antwoord. Maar of-ie het zelf ook zíét?…

----------- I -------------- Hier draait een opgeheven hoofd dat zijn atlas kent als trefpunt van ja en nee bewondering. Naar links en rechts neigt voor hoofdelijke aansprakelijkheid. ----------- I I ------------- Boven de adellijk blauwe borst torst een prins onbenoemde cellen. Daar geeft de olifantenhuid de aderen nooit bloot.…

vannacht na een krap uurtje slaap door mythologische goden in de tang genomen Atlas zat spieren los te snijden Vulkanus hamerde een bijl in de buurt van mijn achterhoofdsgat de pijn was hels hoe ik ook lag of zat ik kon geen slaap meer vatten en elk bewegen maakte mij tot kotsen toe onwel de uren duurden en voor het eerst in tientallen…

In 'Amateurs' laat Wim Overweg zijn licht schijnen over het gestuntel van de Amsterdamse naamdragers van de grote Griekse held - ooit wapenbroeder van Achilles en Odysseus - een blamage die tot in de verste uithoeken tot hilarisch leedvermaak heeft geleid, van de kleinste dorpen in de Atlas, tot de uitlopers van de pampa's in Tierra del fuego, de…

Daar, diep vanonder de malse klei neemt een sterke, ijverige mol, met zijn krachtige gegroefde poten, - alsof hij Atlas zelve is - , de rulle, vette aarde op zijn schouders, en duwt de vruchtbare kluiten naar boven, naar de warmte, naar de kracht van de zon.…

NOMADE Hier spreekt vanuit de koninklijke stallen Uw captain, mister moon, alias Nomade Lees goed, en luister, 't is echt geen tirade 't Gaat over jong en oud, kortom: ONS ALLEN Ook zonder footprints ligt hij aan je voeten De globe trot je af met google maps Beklimt mount everest in twee, drie steps Nooit meer iets in een atlas op te…

punten mee te scoren alsof die vraag ooit zou worden gesteld waarom zou je willen weten dat hij in een koets met zwarte paarden en een witte koningspoedel naast zich naar huis reed- het litteken van een duel over de hele lengte van zijn gelaat laten we zijn nergens meer geliefde naam vergeten en spreken over het zeepaardje kijk, ik pak de atlas…

het jaar in zicht, denkbeeldigt met zijn pen het woord en dicht hij schuilt heel soms in verzen van beton onneembaar fort voorkomt dat men hem kort en almaar morrend poëzie verstoort; opnieuw weet hij te vluchten per ballon die ‘red balloon’ beschut dan zijn gedichten: ‘ik hoop dat alle muren zullen zwichten’ het wereldleed torst Atlas…

Waar denkt u aan als u Klaas Dijkhoff ziet? Ad rem en snel, hij werd de slimste mens Wat heel bijzonder is, hij kent geen grens: Bleek topografisch slechts een halve Piet De and’re helft was echter goed voor tien Nog nooit zo’n slimme liberaal gezien!…

een man dicht in broze tijd de weg halverwege van hier naar later hij kneedt de taal vult de scheuren in het schrijvend hart poëet van vuur en ijzer kenner van ogen van naald en storm meester van karmozijnen woorden van geheimen van het licht schilder van bloesemend verlangen in dichters handpalm geschreven en alleen maar dit…

Gemzen van de Sierra Madre, Cordilleras de los Andes mogen dromen van medailles evenals de nazaten der bedoeïnen van de Atlas. Ja zelfs de vossen der woestijn - Iran, Egypte en Saoedi's - willen niet die schietschijf zijn voor Engelse of Duitse Rudi's.…

dichtgaat onder de avondwijdte, de noordelijke kroon brandt op je hoofd en je vrucht wil dragen de wind, de Bora het liefst, of de Harmattan, met hun messen die snijden in het brood van het donker en geboren worden dan je zaden, de naakten die je kleden, van de kosmos een zoon, kosmetisch, zoneloos, gemorst als korstmos langs een rotsblok in een atlas…

Wil dan de handen zijn, waar Atlas mijn wereld op draagt. De draaier van zijn torso, waaromheen mijn hele wereld schraagt. De innerlijke wereldbrand, de niet wortelt in het gezond verstand, maar slechts vrede vindt in de waterbron die het leven zuivert onder een gouden zon. Als mijn wereld niet meer belicht de wereld van voorheen.…

staarde Dan zien wij 't virtueel als cameraland Dankzij geluidsopnamen weet men beter Hoe walvissen zich met elkaar verstaan Het noorderlicht, het oog van de orkaan Niets was zonder kompas en hoogtemeter De maan blijft onbekend van gene kant Maar meer dan intrigerend is de naam Die globemaker Blaeu heeft laten staan Op kaart en atlas…

Het schijnt dat een ander schip op een bepaald uur op zee voorbij zal varen. Het is niet van staal en de vlaggen zijn niet oranje gekleurd: niemand weet van waar, niemand weet het uur: alles is toebereid, er is geen salon zo fraai, alles is klaar voor het voorbijgaand gebeuren. Het schuim ligt klaar als een fijn tapijt geweven met sterren…

Moedig angstig. Angstig moedig. Niet langer hoeven vluchten. Niets meer verdringen. Wie moedig lijkt is angstig, in meer of mindere mate. Wie angst in de ogen durft kijken, is moediger dan leeuwen zijn. Is wijzer dan een uil…

Terwijl het vlees Dat bij dit lichaam Hoort roerloos Tussen wat houten planken Achterblijft, Kringelt wie hij was Door de naden van de kist En ontsnapt naar de Ruimte die hij met Zijn innerlijk vuur In herfstkleuren steekt…

En wat was er met de muziek gebeurd onverschillig uitgesleurd hij neuriede de eenzaamheid en raakte z'n gevoelens kwijt hij zoekt naar troef en onderscheid en moet berusten in de tijd Tijd van zin, moment van twijfel een stoel in een hoek van de kamer de schaduw die niet uit z'n voeten stamt een knoop uit het boekje in z'n atlas geramd…

Als Erdogan spreekt Regent 't zonnestralen in zijn Atlas van de waterwereld voorspelt hij Rampen, Zeven jaren oorlog - Spontaan gejuich van anti-Democraten De bal is rond, het Endspiel is begonnen Uit elkaar gaan Zomertijd en Klok 'Rule Britannia' zingen brexiteers en op de achtergrond klinkt nog 'True love' - Wensdromen van een Maakbare…