Alle inzendingen over Bellefleur oogappel

Quant-à-moi vous êtes ma Bellefleur Mijn roze oogappel, mademoiselle, Gij zijt een schone bruid, ma chère, si belle Ik wens u liefde's zaligheid, bonheur Bij wie stijgt niet het schaamrood naar de kaken In zijn nieuwsgierigheid hoe die sinjeur Het directoire verwijdert tussen 't laken, Als een Don Juan, van haar posterieur Dan…

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

na geboorte en twee huilbuien staan ouders schaakmat zij is hun prinsesje maar eigenlijk hebben zij het met haar gehad…

Als ik naar Oogappels kijk Eet ik graag een appeltje Want een appeltje is gezond En kijken naar Oogappels ook Het is de diversiteit van generaties In een naturel spel, wat z’n weerga niet kent Hoe herkenbaar mijn vroege jeugd tot vroege ouderdom Een feest van herkenning, maar wel met een traan!…

Verstarde oogappel. Een iris sijpelt uit mijn vuist mijn glazen huis breekt. Het leven traant ontzind.…

Zonder mij uit tot dit uitzonderlijk wonderlijk wit van oogappels en van huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit.…

Laten we het niet over rotsen hebben; ze liggen onveranderlijk op hun plek en hun schaduwen zijn voorspelbaar. Hetzelfde geldt voor bomen, hoe mooi verwrongen ze ook kunnen zijn. Het is veel interessanter om over aardappels te spreken: ze hebben verrassende ogen die soms wortel kunnen schieten.…

Starend in de zonnespiegels van de Maas bengelen tranen aan de kaken van een dwaas Mijn lief mijn schat, jij rotte appel van mijn oog borende meelworm die mij bedroog Knagend aan schillen vlees en een toereikend klokhuis maalde jij onvermoeibaar zielendeeg fijn tot hatelijk steengruis Palingen in kadaverkamers verdringen voor herinneringen…

decennia geleden ontmoetten ogen ogen toen die lach voorzichtig aftastend draaiden ze om elkander heen zochten ogen altijd weer die ogen en dan die lach er ontkiemde een band dieper dan diep doch altijd op gepaste afstand met respect voor bleven ogen ogen zoeken om te laven aan de verboden vrucht tot de dag dat ze…

Bij dageraad scheert mijn oogappel langs mijn nachtstoppels. Ik wil er mijn tanden in zetten, maar mijn mond sluimert nog na in het gordijn vóór de dag. Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

Toen Morpheus al lang en breed achter me lag Zo ook hedenmorgen, bij 't krieken der dag En ik Mata Hari in de ogen zag Wist ik dat het haar is, het Oog van de Dag Ook maak ik van haar guldenmond graag gewag De oogappel die 'k nog het allermeest mag . EITJE .…

O Gij uitzinnige profeten Israel, oogappel in geschil Hang uw oren naar Zijn nieuwe wil Te zout kan God niet overleven Jezus’ ezel zult Gij binnenrijden: Gaza gaat niet naar de Filistijnen!…

zij kleurt als lente en zomer de bellefleur in mijn hand is priller dan groen van oases in het brandend bruingele zand weerbarstig als rots gespleten door watererosie van ijzige trots danst als een kind dat in nieuwe dimensies haar speelruimte vindt zij is mijn eerste viool klassiek maar ook modern en frivool…

Veel stralen ultraviolet in kleur Wenst u miss bellefleur de tout son coeur!…

kunnen wij nog spelen in een tuin waar appels rozen zijn als ik ze pluk komt klein venijn de oogst verstoren verhaalt haar doornen toch ga ik af op bellefleuren manden vol met schitterende kleuren de rozen in mijn hand heb jij geschikt tot oogstpalet en zo hun warm aroma blootgelegd…

Verlegen was hij nooit, maar nu toch in verlegenheid: Jozias van Aartsen worstelt zichtbaar met zijn macht maar wie had van oogappel Hirsi Ali nu echt gedacht dat ze solo zou beginnen aan een titanenstrijd? De onbesuisde vertoning van deze politieke lichtmiss kunnen wij maar beter bezien met emoties van treurnis…

---------------------------- uit: 'Oogappel' (1986)…

de kou achterwege bleef kwamen de zomerse tekens van leven hij straalde het groen tot volledige wasdom bloesemde volop naar vrucht in lange dagen zindert hij warmte die de oogst rijp zal maken nog zijn er hindernissen te nemen zoals onweer storm en hagelstenen maar de takken zijn zwaar dragen nu al de kleuren op de mooiste bellefleuren…

Nog geen geen minuut aan het zingen en m'n tranen verraden onze gelijkenis zijn jongens-kamertje, mijn jongens-kamertje zijn lieve tante Annie, mijn lieve tante Annie zijn mooie jurken en die van mijn zus Fineke een half jaar gedragen en Juliana gespeeld hij is spelend in jurken blijven hangen als een mooie waarachtige Dolly Bellefleur Nu…

rijpend hangt de oogst in aromatisch zachte wolken voortgedreven door een warme wind jij liet ons dwalen door dit sprookjesland de mooiste vruchten in je slanke hand kijkend waar de smakelijkste hangt daar waar de seizoenen samenkomen met de producten van hun lentedromen is het uitbundig jaarmarktfeest de natuur kleurt bellefleuren…

in de zoele wind van zomers laatste kans rijpen de vruchten fladderen vlinders nog een laatste dans groen reikt langzaamaan naar geel, de bellefleuren kleuren naar oranje-rood deze herfst kent geen dood zij is een verder gaan in het cyclische bestaan dat de rust van winter eist de dagen korten en de ochtend grijst in lange spinnendraden…

Wat is ’t leven toch broos Snikte de contactdoos Ik baal als een stekker Ik voel me niet lekker ‘k Blijf even contactloos…

Als kleine meid jouw oogappel op zondagmorgen schooltje spelen jij was Cees ik was juf wat leverde ik een strijd als bijna grote meid toen mama ons ontviel werden jij en ik weer dikke maatjes de liefste opa voor mijn meiden als ik in de spiegel kijk zie ik jou maar niet altijd want ondanks gelijke trekken zijn we verschillend jij en…

handen die de energie al ver voorbij de tanden hebben opgebruikt door alleen al de geur van deze lentegift nog zijn de kraampjes dicht maar het warm aroma ontsnapt tussen de zeilen uit de vol voorjaar opgetaste stalletjes nog houdt een klein probleem de verkoop tegen het is de donker dreigende onweersbui van boven die de bellefleuren…

In "Oogappels", NPO 1, is goed te zien hoe de fruitschaal en groentes des levens worden weggekaapt door de ouders de verwekkers van hun kinderen van een vrije kinderkeuze is geen sprake meer de kromme banaan wordt naar binnen gepropt de zure citroen stevig uitgeknepen boven het moeizaam opengehouden kindermondje en als de kinderen luid…

dagen knaagt wordt het tikken van de tijd tastbaar kleurt het onvermogen naar kalm en brengen alleen de meeuwen onrust en beweging over ons wachtend land Een vroege beiaardier braakt watervallen van geluid nagelt een klank in elke kier Terwijl dichtbij een dobbelsteen rolt met uitsluitend zessen schilderen wij ruwe diamanten als oogappels…

hand in hand oog in oog laat ons dromen rivieren vol met wilde stromen laat onze lippen laven drinkend uit de blauwe bron mijmeringen zo zoet tot in ons diepste wezen door te dringen helder als een melodie geëtst uit ebbenhout klinkt de dwarsfluit door het dal van beloftevolle dromen in stille maneschijn wachten lotusbloemen…

Het oogt op een fruitschaal minder smaakvol tussen de lentekleuren van de Elstars en de Bellefleuren. Wordt het vaak ook gedomineerd door de oranje citrusvruchten en moet het soms ook de concurrentie van de gele pisangs duchten.…

. -------------------------------------- uit: 'Oogappel', 1986.…

bellefleur en geur de mooiste vruchten uit de boomgaard van ons leven ze stonden daar hun hart te geven als cadeau hun oogjes op ontvluchten je glimlacht en ik hoor je zuchten we ruzieden en zijn toch bij elkaar gebleven hebben samen steeds een veilig web geweven we bleven doof voor allerlei geruchten ik voel liefde die ook fouten ziet…