Alle inzendingen over Bellefleur oogappel

bellefleur en geur de mooiste vruchten uit de boomgaard van ons leven ze stonden daar hun hart te geven als cadeau hun oogjes op ontvluchten je glimlacht en ik hoor je zuchten we ruzieden en zijn toch bij elkaar gebleven hebben samen steeds een veilig web geweven we bleven doof voor allerlei geruchten ik voel liefde die ook fouten ziet…

braakvis die ongewerveld kieuwloos zonder smaak is Nog onontdekt, volgens de evolutie in dubio omtrent zijn constitutie drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee incognito in olie, zelfs in zee Een kwinkslag brengt de braakvis, zij het even, in de brouwerij van 't waterleven tot groot genoegen van ons allemael was getekend, Bellefleur…

Het stille woud kent een vreemde vloer er heerst een zonderlinge gewichtloosheid alle seizoenen worden samengeperst in die sobere kleur van vergankelijkheid Voordat het licht verspringt naar de tint van de oorsprong vloeit alles bijeen de doden hebben hun mantels breed uitgespreid de snit verwijst nog naar de drager oogappels…

echte kwee Ze drinken sap, ja zus, o heb je even, Ze toosten op een lang en vruchtbaar leven Van cox orange, schone bellefleur Op ons dus, rijpe zusjes du bonheur Gelukkig maar, het is geen farce majeure!…

En daarom wil ik het nou echt weten; hoe kon U Uw oogappel vergeten, hebben zijn buren ooit wel geweten dat dit volk "uitverkoren" mag heten? In Palestina waar ik nu vertoef ben ik benieuwd naar Uw 'final move'.…

gesloten ogen in de volle zon de zoektocht naar binnen is al gestart identiteit, wat maakt mij zo apart terug naar geboorte, waar het begon onscherpe foto's op een stuk karton ouders uit de verre door kamp gehard persoonlijkheid, hoe kom ik zo verward bedrukt als oogappel, in een cocon mijn identiteit als veranderaar fraaie woorden in…

Je bent mijn grootste valstrik en sinds ik voor jou viel oogt alles valer want jouw aanblik kocht met valse hoop mijn ziel Je oogopslag vertelt me droog dat ik geen hoge ogen gooi maar ik zal vechten, oog om oog mijn oogappel, wij twee zijn mooi Ik ga niet zonder slag of stoot vertrouw me, ik zal slagen ik kleur des liefdes slagveld rood…

Zijn oogappel, zijn liefde vergeten is de tijd, ze zijn weer bij elkaar voor eens en altijd! De liefde trekt, de liefde loutert De liefde koestert en is zout in de pap De liefde wint en overwint in ogen die verliezen.…

Jij dringt wel voor, maar waarom wil je dat, terwijl -- je ziel achterblijft?…

Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind. Ik leef in jou. Laat ons niet alleen. Was het maar waar. De dood dreef ons wreed uiteen. Het seizoen is weer herfst geworden. Ook ik werd een oude, herfstige man. Dromen zijn tijdloos en ik droom. Ik zie mijn jonge moeder terug. Ik kus haar teder en ik fluister.…

Lieftallige zuster van schuim en van as Ik zeg met een golf en een snik in mijn hart Wij zijn niet van 't zelfde laken een pak In mijn bloknotehut ben ik en luister De vele geluiden die ik hier hoor dringen niet tot mij door, kunnen mij ook niet deren Gedachten die ik denk en vanzelf arriveren Verwijlen een wijle, keren weer…

In je herinneringen d'une vacance Op kiekjes van een zomer die nooit slijt Is 't prettig toeven in een ambiance Met moeder in je chèr pays d'enfance Memoires aan een zoete kindertijd Je hebt veel fans, zie ik, op de tribune Familie, in die stad achter de dune? 't Is zoet je tael, het zweijmelt allemael Maer als je 't mij vraegt…

'Je ruimte omarm je met kleur' bezweert ons de blauwgele reus uit het land der midzomernachtzon illusoir, overdreven, niet waar Waar waart hij met zijn geestesoog was het haveloos, vaal, minder goed toen in 't peilloos diep van zijn gemoed iets in hem ontstak, 't boze oog? Wat voor kleuren wilde hij mengen blauwe knoop, rood gevaar,…

Ik ben al weg, rustig, geen nood Al ben de redelijkheid zelf, geen malloot Ik vraag u slechts af wat is hier omgekeerd Evenredig aan wat, aan het binnenste buiten Aan de contramine waar oren van tuiten Aan oppositie, tegengesteld Aan Achilles, die een schildpad voorbij is gesneld? Verklaar u eens nader, dan scheer ik mij weg En verdwijn…

'k Wens u een goedemorgen, dankzij mij En anderen, zoals de dageraed En morgenstond, nog liggend in spagaet Zelfs Hiemstra is er als de kippen bij Ziedaer, de dag komt aen met zonnestraelen Routine die zich aen inzicht onttrekt In 't hemellicht dat stervelingen wekt Uit Morpheus' armen en zijn droomverhaelen Ras uit de veren - ochtendgymnastiek…

Een goedemorgen kleine droomprinses, Wordt u ook wakker 's ochtends kwart voor acht Geen wekkerradio, maar onverwacht Te laet voor vogelzang om kwart voor zes? 't Is reuze spijtig, tragisch bovendien U mist de klank der kleine karekiet Die zingt, net als Jacques Brel, vergeet mij niet U had die uitslover eens moeten zien! Hij metamorfoseert…

Purperen gewaad Transparante amethist Parelpapillon…

Gezegend is de jongeheer die mijn navelholbewoner vindt en koestert in zijn hand, met lede ogen constateert dat pluis tot stof is weergekeerd een windvlaag op een korrel zand…

'Vroeger verzamelde ik in de winter puntenslijpsel,' aldus mijn adellijke collega, de douairière Marie Joliette, barones van Heemstra tot Fledermausen 'en bij het naken der prille lente, tot diep in de indiaanse nazomer en het tere dwarrelende okergele loof der gouden herfst vergaarde ik paardenstickers, in de traditie der korenaars Doch…

Waerover gaet dit quasi mystieke surrealistische droompastiche, zo vraeg ik u in gemoede af Een raedselrafel waar de vogelen des velds hoegenaemd geen droge desem van lusten Ik zie, althans tracht met mijn derde oog te zien wat mij anders zou zijn ontgaen: een duister atelier waar veren botten en huid aan een pijnlijk nauwgezette…

Herfstblad in rivier Slowly going with the flow Panta rhei in mij…

O mijn geliefde amethist amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse O mijn briljant bijou delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

O mijn geliefde amethist d'amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse Bijou brillante ma delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu!…

trekken zij weg, hoog door de lucht eikels in de dop, een wilde framboos fel gekleurd de rozenbottel in oranje langs de berm , wilde haver als franje en de beukennootjes in hun doos zij zorgen voor die herfstige kruidengeur appels, peren, nog groenig verscholen behalve, de renet, die begint al te blozen en ziet er straks uit als een ,,bellefleur…

mijn grootmoeder voelde zich de koningin te rijk als ze op pasen de zelfgekleurde kippeneieren voor ons haar kleinkinderen, die haar oogappels waren mocht verstoppen.. mijn vader voelde zich in zijn nopjes als hij ons de eerste sappige pruimen zag oprapen, die hij schudde van zijn jonge pruimenboom.…

O Bellefleur, ge zijt een hele schone Met appelwangen, huid van abrikozen Een kinky hankypanky pinky lady Je zit bij mij als goudreinet op rozen Im Haus am See, als in la vie en rose Ge zijt een reine claude, kom, ga mee Niet naar die melige, maar toffe peren Die een meloen of twee graag consumeren Geen type groenteman, maar …

Ruban Elstar in Cwastresse Double bij Winter Banana Keulemans zo Mispel voor Cox Orange Pippin de President van Drievoet in Trezeke Meyers Joseph Musch Dubbelt Bellefleur de La Paix Winston Mutsu in Gloster de Grenadier met Godivert Jacques Lebel met Reinette Evagil Bramley's seedling in der Roter Trier met Reinette de Parmentier…

Alweer elf jaar geleden Je blik weerspiegelt weer even in de oogappel van mijn hart Een stukje geluk uit het verleden gesneden Het steegje waar we stonden diep in die nacht Je gaf me een zoen en vroeg of ik het meende, wat ik die middag aan de telefoon zei hardop door de telefoon dacht Je keek me doordringend aan en ik...…

ze zocht – en vond hem haar reusachtig klein duimpje onzichtbaar – maar aanwezig – altijd voor háár, zijn oogappel: de staartjesprinses! de staartjesprinses – jonkvrouwe van het licht- is haar weg gegaan, en thuisgekomen; thuis, bij haar koene ridder haar reusachtige rick! dag staartjesprinses!…