Bloknotehut
Lieftallige zuster van schuim
en van as
Ik zeg met een golf en een snik
in mijn hart
Wij zijn niet van 't zelfde laken een pak
In mijn bloknotehut ben ik
en luister
De vele geluiden die ik hier hoor
dringen niet tot mij door,
kunnen mij ook niet deren
Gedachten die ik denk en vanzelf arriveren
Verwijlen een wijle, keren weer
als ze gaan
Niets hoef ik te doen
dan alleen maar bestaan
Niets hoef ik te analyseren
Geen gedachte hoef ik
te verklaren
Niets dan alleen hopen
dat ik later, wat later,
wederom op mag staan
Ik ben in mijn boshut en ben
Geplaatst in de categorie: bedankt