Netgedichten

netgedicht (nr. 34.592):

knappende tak

op het gras, nog nat van dauw
dwarrelt, uit de geleide groene kruin
als stervende zwaan, wel roestig bruin
een eerste blad van de plataan

zwermen spreeuwen, als èèn grote zucht
storten zich met z,n allen in de vlier
eten zich rond, kwetterend van plezier
dan trekken zij weg, hoog door de lucht

eikels in de dop, een wilde framboos
fel gekleurd de rozenbottel in oranje
langs de berm , wilde haver als franje
en de beukennootjes in hun doos

zij zorgen voor die herfstige kruidengeur
appels, peren, nog groenig verscholen
behalve, de renet, die begint al te blozen
en ziet er straks uit als een ,,bellefleur,,

zie je s,morgens de mist over de wei
een slijmerige streep van de slak
hoor je het droge knappen van een tak?
dan weet je, de zomer is voorbij!