Alle inzendingen over Ben Noorderling

Als noorderling voel ik mijzelf reusachtig En loop ik met mijn hoofd trots in de wolken: Van allen die de aardbodem bevolken Ben ik het langst en wel eeneenentachtig. En was ikzelf niet zo bedroevend klein Gemiddeld zou ik dan nog langer zijn.…

Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

Het is weer feest beneden de rivieren Erboven wordt de wenkbrauw diep gefronst Bij ’t gerstenat dat wild naar binnen plonst Men kijkt naar ’t zuiden waar ze vrolijk vieren Dat ze zo anders zijn dan noorderlingen Die nimmer hossend door het leven springen…

ik was nooit in Jubbega zelfs niet in Beesterzwaag het is mij net iets te ver en wellicht te traag het is sowieso de vraag wat de streek me doet ook al zit koppigheid mij wel in het bloed Noorderlingen hebben altijd iets met ijs en sneeuw mij is alles onder nul dikwijls al te veel dus wat zal ik zoeken ginds in dat kille oord ik…

Van oorsprong was Bas Noorderling Van huis uit Indo, Oosterling Maar hij veranderde zijn naam En werd sindsdien een ander Die door 't leven ging als Westerling Hij wilde Zielkunde studeren In Amsterdam die grote stad Dat Sodom en Gomorragat Wist niet wat Mokum verder Voor die sociofreaks in petto had Aan vrouwvolk zonder kleren aan…

in de zomer is noordwaarts gaan niet echt een straf de stroompjes zijn doorwaadbaar het landschap toegankelijk en de fjorden te bezeilen ja zelfs noorderlingen hebben dan iets menselijks minder nors(k) vooral...…

in de zomer is noordwaarts gaan niet echt een straf de stroompjes zijn doorwaadbaar het landschap toegankelijk en de fjorden te bezeilen ja zelfs noorderlingen hebben dan iets menselijks minder nors(k) vooral anders is het in de winter wanneer koude hen omringd dan tocht het ernstig door de kieren van hun hart nee dan toch maar…

de wind is oppermachtig in het noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei trachten te knechten en kale kromgebogen struiken vechten tot een trage dood ze zal bedwingen uit het lichaam van het arme wingewest…

de wind is oppermachtig in het noorden hij geselt de verloren graswoestijn en buldert met beangstigend venijn door stervende of doodgewaande oorden waar nuchter de gesloten noorderlingen totaal doorweekte klei amechtig knechten en kale kromgebogen struiken vechten aleer een trage dood ze zal bedwingen de bodem van het verre wingewest…

In het snelsonnet van vandaag hebben enkele doorgewinterde noorderlingen zich op zeer voortvarende wijze onledig gehouden met de toekomst van de honderden miljoenen kippen, varkens en koeien...…

één voor één en dan nog eens één luchtparade of concours hip piqué de ballonvaarders in vuur en vlam het rees als bellenblazen uit het steen zo zag ik de luchtschepen zonder giek gelijkend Mickey Mouse schrok ik me lam waar de kameel of olifant hier overdreef dit rijmt niet op het nuchter platte land waarop de noorderling dit mij omschreef…

Het geboortehuis is afgebroken, de straat onherkenbaar, de volgende woonstee in volle glorie met bedijking langs de tuin die vroeger noorderlingen had en kersen. Vanaf mei komt Koningingestuurd water langzaam het meer vullen. Land valt af en toe te ontwaren als bouwkavel of pril ondernemersgebied, euro’s als in/output.…

zeiden zij en gingen door met biljart geen vrouw deed mee uit het AZC behalve de kleintjes De ogen van dat kindje met kroeshaar, die blij keken de donkere meisjes zij zouden vernederlandsen groeien tussen stugge stijve noorderlingen zouden ons versoepelen met hun tanige lenige lijfjes zoals zij die als elastiek vouwden het kleine…

Gestuit op resten van menselijke botten Begint een onderzoek naar verdwenen contact Tussen Drenth en menig handelaar En randscherven van Angelsaksische potten Spatha’s, saxen en gelijkarmige mantelspelden Wijzen op een wisselend succes Van Franken, Saksen en Noorderlingen Die zich door materiële cultuur lieten gelden Waterwegen bevolkt door…

De stilte is nu ijselijk en koud En mijn hart begon al te ontdooien Want een noorderling, een rooie Die vrouwen zoekt zoals een arme sprokkelhout, heeft ‘t onlangs ingelegd in zuringzout Zodat ie ‘t straks weg kan gooien?…

Als je dan iemand hebt gevonden, waarvan je weet: dit ís ze nou! Dat wat geen woorden zeggen konden: je wéét het simpel. Déze vrouw is 't late licht dat in mijn leven het sterrenlicht verbleken laat; Pas dan weet je wat liefde is en pas dan weet je waarheen je gaat... Wanneer die iemand jou laat bloeien als late lente, bloemen, gras, dan…

Onzekerheid doet rare dingen in je hartje en je hoofd Ondanks alle mooie momenten toch zo moeizaam maar geloofd Dat ik je mooi vind, lief en lekker geniet van je humor en hoe je naar me kijkt Soms baal ik dan ook als een stekker dat je niet ziet hoe je mijn leven hebt verrijkt! Als tweede moeder voor mijn kinderen als tweede liefde…

Als het avondrood de hemel kleurt zo wonderlijk, zo mooi en puur lijkt alles zich te koesteren in haar gloed in dit moois der natuur. In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik…

zit niet te azen op een fout in de taal een knik in een gesprek hou dan je bek maar luister eens echt naar wat je hoort of leest het is niet de kortzichtigheid van je hersenpan maar het niet gebruiken van…

Voor de derde keer in dit leven heb ik nieuwe tandjes gekregen. Het begon met een melkgebit, wat er meestal niet lang inzit. Daarna worden de tandjes echt, maar onverzorgd worden ze snel slecht. Dus verdwenen ze na korte tijd, wat deze schrijver wel heel erg spijt. Dan moet het onvermijdelijke gebeuren naar de tandarts…

Wervelende momenten van hoopvolle gedachten in maanlicht voor die ene keer verloren onder voorspoedig hopen naar die ene gedachte…

De lantaarns staan aan verder ben ik alleen in deze lege ruimte muziek vult de kamer niet helemaal, de balkondeur staat open herrie van buiten verjaagt de stilte zal ik het ooit kunnen? minder verwachten en rusten anders alleen dat is alles dat ik niet wil ik zet de balkondeur wat verder open een tram vol mensen rijdt krassend op de rails…

Elke keer weet ik het eind is nabij Geen einde voor mij, oh de eeuwigheid Dichterbij maakt bang en ik ren Ik ren zo hard als ik kan achter gevoelens aan die er ooit waren Er nog zijn maar niet konden Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort…

niet alleen de woorden: vrede op aarde voor alle mensen en aardigheid vriendelijkheid op onze aarde dit is wat hij ons wou toewensen woorden zo simpel van zoveel waarde het zijn woorden die al eeuwenlang bekoorden toen en ook nu nog straks maar nooit is het zo teder liefdevol met mededogen gevangen in akkoorden als door Vivaldi in…

Tijd: uiteindelijk Zijn we er zonder wrevel in gevangen, Samen in dit kleine huis, verzoend Met de jaren van blindheid en schuld, Bevrijd Van de sintvitusdans Op het ritme van de angst. Van buiten de muren komt ons eens geruis. Is het de wind? Of is het de nacht waarin we, Tijdloos ver in de ruimte, Nooit meer blind zijn, Nooit meer schuldig…

Hij hoort de golf nòg komen, door angst en pijn verblind, z’n vrouw en kind ontnomen, de natuur die ze verslindt. Door ’t zien van dat immens verdriet, Voel ik een fractie van zijn pijn, Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet, Ik voel me hulpeloos en klein. Als het je niet lukt te geven, Leef je dan een beetje in, En nooit eerder in je leven…

Als er niet meer wordt geschreven en ook niets meer wordt gezegd, als iedereen is moegestreden van een ongelijk gevecht. Is dan eindelijk het leed geleden, Of zijn we dan geknecht? Dan rest alleen nog stilte, Die meer dan alles zegt!!…

In dit huis wil je blijven wonen en sterven. Je moeder schonk je de luiken, je vader Heeft tot zijn tachtigste in de tuin gespit. Nu zijn ze verdwenen ergens in jou, op een plek Waar ze niet moeden dubben en peinzen En waar ze in een lieve stilte luisteren Naar een lang ironisch verhaal. Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen. ----…

Dertig seconden voor je hart stilviel Sprak je, dacht je, en waar sterf je nu, Waar zwerft Het onomschrijfbare dat je nu bent? Welke agonie leeft nu stom In je dode tong en lip? Je wil ons horen, Je wil ons zien. Ik neem je bijna koude hand. Als je me voelt, ben ik ijs Tegen het ijs van je eenzaamheid. ------------------------------…

O kroning aller kroningen! De nieuwe dichter-vaderlands, Die rijmt in vatbaar Nederlands Komt ook nog eens uit Groningen. Hoe anders dan de kunstenaar Die denkt dat hem geen metrum past. Maar ach, zo'n artistieke kwast Is simpel lui en sneller klaar. Er is geen "minder" en geen "beter": Het is maar net waar je voor kiest Maar met…