Alle inzendingen over Biologie

Zo ik iets ben, de wind allicht die kruipt onder opbollende zomerjurken, teder eenzame dijen streelt zich soms vergist en verder gaat een zeilboot onderweg naar een zee waar palingen paren, sterven en tevreden ten ondergaan dromen van glasaaltjes onderweg *bij een foto van Willem A. Hoogduin…

Ik vind het buitengewoon haar oranje, opgestoken haar de met mascara bewerkte wimpers haar geblankette gezicht Hoe kwetsbaar men kan zijn verborgen achter kleur en vorm Zij pakt mijn hand en legt die om een borst zo zacht dat zij tastbaarder en breekbaarder wordt in het kloppen van een onstuimig hart "van mij" deelt zij mee en schenkt…

De geelstaartwolaap zei: “Ik heb zopas Vanuit mijn schuilplaats in de nevelbomen Een zeer bijzonder zoogdier waargenomen Dat naar ik meende uitgestorven was. Maar die veronderstelling was dus fout: Er liep een mens rond in ons nevelwoud!”…

Een doornig veld, veel geel en bruin droge wind als vanuit de woestijn traag beweegt zich een geit in dit door mensen verlaten land Er hangt een bel aan haar nek klingelt als zij het laatste groene blad van een armetierige struik berooft de dag wordt zo systematisch opgekauwd…

Als de dag schemert, bepeins ik weer de wereld; purperreigers wenken. Hoeveel langer moet dit vermoeide hart nog mee in wind en regen?…

eergisteren composteert al gisteren zakt al naar de bodem vandaag drijft nog in het licht gevoed door vergane dagen ontrolt zich morgen weer een nieuwe dag…

Vergeet de groente vergeet het vergeten vergeet de vergankelijkheid eet wat je ziet weet wat je vergeet vergeet wat je ziet op de wandeling vergeet het licht op de wereld niet eet het licht drink het als wijn tot het stroomt door je bloedsomloop tot al het vergeten weten je uit de vingers bloeit. ---------------------- uit: 'Ontij',…

Geuren, veren, snavels, kleren, staarten, vachten, kazen, vruchten, luchten, pluizen, overdekt, wollig, donzig, meter strekt. In geschuifel, luifel, luifel, staat ze stil, neusvleugels trillen, spiedend, speurend, rij na rij, ruikend, snuivend, mmm … daar is hij. Hij!…

In de zon gaan liggen dor als een uitgemergeld blad groen worden door het gras puntig door het bruin omhoog Een pissebed, net wakker gemaakt zoekt een veilig vochtig huis daarbij een warm plekje in de zon voor zichzelf en wil graag delen De eerste bloemen groeien en de hommels gaan weer zeer belust op nectar te keer Het gaat zoals zo vaak…

Flip, flapper, spetter door de oceanen, Want dáár voel jij je in je element. We hoeven niet te weten waar je bent, of wat de status is van jouw organen. Wanneer je vrij bent en je voelt je fijn, Wil iederéén toch onbereikbaar zijn?…

Herfsttinten in de hoge boomtoppen, met kraaien wiegelend in het lichte zuchten van de zomerzachte wind. Als in vogelvlucht fladdert daar ineens een koppel bladeren op uit de platanen, om heel ergens anders neer te strijken. Deinend klimop met bijen en vlinders. Alleen de mussen pikken zenuwachting door in het korte gras, alsof het winter…

Het watervolkje dut in vroege weiden Uit lentegroen lawaait de puberteit In mij verpopt de lotsverbondenheid Zich jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van…

De natuur geeft je een gezicht dat je hebt op je twintigste. Maar je moet zelf het gezicht dat je hebt op je vijftigste verdienen.…

Langzamerhand vervaagt de prent van winter De sneeuwrand van winter door autoband gewist Een list van vorst niet voor de hand Ik heet de hazelaar welkom 'het eerste goud' van lente.…

Avonden duren langer nachten maakt hij kort slaap doet sneller zijn entree doch als de ochtend gloort wordt het problematisch om kwinkelerend op te staan de middagdip zemelt tussendoor zijn oogleden dat leidt tot knikkebollen languit neemt de zitbank hem kerend naar de vooravond nou, dan weet je ’t wel.…

Geen Turks fruit alleen maar fruit Waarom je wil vragen een pond,kilo een papieren zak Heldere kleuren ronde vormen in de nog lege hand in het vierkant nog van een kist is het een list van moeder natuur? Het zoet,het zuur op zoveel tongen de tanden die je erin zetten wil Bijten in het vruchtvlees zo fruitig op warme…

Van ongewervelden wist jij veel naaktslakken van hooguit 15 cm lang zij komen voor in zuidelijk Zwitserland in noordelijk Italië, stroomgebied van de Po hoe zij hun lid kunnen uitklappen tot wel een 90 cm lang en toch nog elkaar kunnen vinden als spelers uit een comedia del arte als maskers met lange neuzen Pinocchio´s met hun reukorgaan…

Als de kat van huis is vier ik geen feest ik heb hem wel de bel aangebonden om zijn jachtsucces te beperken. Een muis vangen dat is o.k. want die staarten doen mijn vrouw zo rillen. En muizen kruipen ergens in denkt zij vaak uitgelegd dat het niet kan maar zij blijft rillen. En muis in huis, een ramp voor haar maar ook de kat…

Ik sta hier sta hier alle dagen Kinderen kijken naar mij daarboven 'als versteend' op die paal In hun taal vragen ze me of ik geen kikkers lust? Nee, ik ben dol op vissen op m'n menu: haring ook nooit weg: 'n garnaal 'De oude Vischmarkt' kende mijn verschijnen -op stelten- Statig liep ik tussen het publiek en prikte…

Ik ken de lichtheid van 't bestaan Ik ken niet de baan die ik - bij zonlicht - af ga leggen tussen bloem en bloem scherm en aar ook de kleuren te talrijk te benoemen Laat: bij en hommel zoemen ik ben sprakeloos.…

Mag ik je aandacht, zilvervisje ? Wat ik zo graag wil weten is je Ware reden voor die haast Je ziet opeens het licht aanknippen En wat mij steeds opnieuw verbaast Is hoe je snel weet weg te glippen En dan verblijft onder de plint Is daar waar jij de rust weer vindt ? Ik weet, er zijn ook taxonomen Die jou niet zien als een insect Iedereen…

Ze staan -onverstoorbaar- aan de waterkant de wilgen ze houden van land en water Buigen zich zover voorover dat ze zich niet meer strekken kunnen Hun tengere voeten klauwen in modder, aarde herkennen de waarde van het taai houvast hun twijgen verwijzen naar: later.…

Het kraaien van de haan waarschuwt voor ongenade. Hoe de schop de grond ingaat, er kracht gezet wordt op de spade! Emmers worden neergelaten en vullen zich met zand. Het graafwerk door soldaten is nog geen ogenblik gestrand. Er is koortsachtig overleg dat vast en zeker ons betreft. Vinden zij hier net als wij de weg? Is er ook van ons…

Ze vliegen vliegen in 't blauw van hemel de aarde ver beneden hen Ik weet niet of ik eraan wen de trek van vogels hoe lang? naar waar? Ik zie en hoor hun schreeuwend afscheid de snelheid waarmee ze overvliegen naar daar waar voedsel is in overvloed insecten of zaden Het doet me goed dat ik ernaar mag raden...…

Eindelijk kunnen we lente buiten laten staan Binnen waren we in de maanden januari en februari pottenkijkers en mandenkijkers waarin eerst aarde met zand en turf de bruin gebolsterde bolletjes zonder enig durf Ze lieten zich pas gaan als ik met de gieter bij de vensterbank kwam Nu blijf ik uren buiten staan en voed m'n ogen…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

De kudde drentelt wat wacht af geen 'vaarwel' aan dag Mag nog niet uitweiden... de stal nog niet uitgemest? Hun honger gestild hun dorst gelest... aan regenwater in ton en kuip De kudde vindt het best straks tast de boer in het duister.…

Paddestoel? Ooit een pad op 'n stoel gezien? misschien in dromen..... Ze zullen er niet op kunnen komen, eraf? zou kunnen Want padden laten zich niet kennen springen als atleten als ik in m'n dromen.…

Zo graag wilde hij herder worden Een kudde schapen rond z'n kuiten een trouwe hond die niet van z'n zijde week de schapen in toom De mooie droom van immer buiten in beweging, van lijf gezond Nu staat hij al jaren op de kansel z'n schapen..... aan de voeten... 'nooit koude' zoals in dezelfde droom.…

Geen enkele dag kan ik m'n hobby missen: ..........vissen Op deze paal zit ik stille uren in deze plas te turen nooit knijp ik m'n ogen toe... ik word 'het hengelen' nimmer beu of moe de plas.... een rustiek tafereel en ik, hoofdrolspeler.…