Alle inzendingen over Boek OR Dichten

De klok tikt dof en ratelt zacht : "dit is jouw uur, dit is jouw nacht" met stramme hand in flikk'rend licht een laatste woord het boek kan dicht. en dan Niets, buiten hoop...…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Wanneer een hartenkreet ter ziele gaat en net niet als NETgedicht wordt aanvaard is de ziel een tikje aangetast, net als het hoofd, alwaar de roerselen zich volbrengen. Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet soms hard, vaak licht aangebrand, hoeft niet net- netjes te zijn, want: zolang mijn kreten zowel als mijn netten, begrijpelijk te lezen…

het boek is uit het verhaal verteld er heeft naar verluidt een lach geglommen een traan geweld en jij bent nu net als eerder die boom zonder genade geveld emoties zullen ooit langzaam verstommen het boek is dan wel dicht het verhaal gelezen maar elk boek verdiept schenkt je innerlijke wezen weer iets meer licht het boek is gesloten…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Voor vluchtelingen hoeft de grens niet dicht: Wij laten ze gewoon in Friesland wonen, Want daar wordt straks voor alle allochtonen Het leren van de Friese taal verplicht. Geheid dat zij dan een retourvlucht boeken Om in hun eigen land asiel te zoeken.…

Ik heb altijd dicht bij het boek geleefd zonder haar precieze inhoud te kennen. Ik heb de bladzijdes gekoesterd en gestreeld, gewandeld op de ritmisering van de zinnen en de woorden geproefd als zuiver goud.…

De angst bestaat dat critici, de gracht willen doen dichten. Alleen slimme mensen weten, dat alleen dichters dichten. Dichters zijn machteloos. Dat weet een kind. Wat ons rest is wachten, op een toekomstvisie, en op ongekende moed, van de Gemeenteraad.…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

in haar hand een pen wat nadenkend speelde ze er mee voor haar lag het dikke boek ooit schreven ze het samen daarna leek de inkt op te zijn dus hadden ze het boek gesloten soms had ze het even ter hand genomen om er even aan te ruiken de geur van herinneringen te proeven maar nee, het boek bleef dicht tot op die ene middag in december…

Ons verhaal, Dat tussen ons… Stond zo vast als staal, Jouw blik, zo zacht als dons… Maar alles heeft een einde, Dit één met een strop… Ons boek werd toen gesloten, En ik kwam er niet meer bovenop… Einde van alles dat we hadden, Voor altijd dicht, echt afgelopen… Alleen, koud en gevuld met leegte, Voelde ik mij vanbinnen hopen… Maar…

Met mijn ogen dicht lees ik de braille van je huid Je woorden sturen mijn handen naar verlangen binnenin Mijn mond zinspeelt op je lippen Je lichaam spreekt klare taal In je verhaal mag ik het boek niet uit Almaar weer beginnen bij het begin…

ik droom mijn woorden tot een boek waarbij ik steeds de vrijheid zoek een zin aan iets te geven zodat de droom gaat leven en jij met beide ogen dicht een lach glimmend op je gezicht de zin kan absorberen binnenste buiten keren…

Piet Ekel -meldt zojuist het nieuwsbericht- Is na een ziekbed vredig heengegaan Een ogenblik om hier bij stil te staan Het laatste hoofdstuk en het boek gaat dicht In m’n gedachten staan ze rond zijn baar Veldwachter Bromsnor, Swiebertje en Saar…

Ik ben een gelezen boek Een boek met een versleten kaft De binnenkant is iets verkreukeld En de punten zijn wat afgestompt Ik ben jaren dicht gebleven Totdat ik jouw uitgave zag Een boek net als ik Maar met een slot eromheen Ik gooide mijzelf open Vertelde over elk hoofdstuk Elke alinea, elke zin en ieder woord Ik bracht het met alle…

tot de winterdag de zondag alles dicht ging sneeuwen, liep ik door de weekse dagen alles droevig achterlatend. -------------------------------------- uit: 'Mijn duizendbladig boek', 2008.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De klok tikt dof en ratelt zacht: "dit is jouw uur, dit is jouw nacht" ook ik besef, en neem mijn veer de nieuwe dag keert nimmer weer met stramme hand in flikk'rend licht een laatste woord het boek kan dicht. en dan het Niets, buiten hoop...…

hoe vrij de beweging ook moge lijken van verre dichten staat bij mij te boek als ambachtelijk vak waarin ik volgens regels zoek naar de kern op een wit vlak bij volle maan onder tal van sterren bij kreuk vlek en punt kan ik er daarbij van op aan dat men eerst strijkt en gumt…

Muzieknoten op een balk begrepen en gezongen door sopranen en alten alsook bassen en tenoren Gezongen Latijnse composities vormen een meerstemmig geheel aangetrokken door de harmonie dalen de engelen van boven neer Deze wachters van de hemel knikken elkaar goedkeurend toe ja, aan hen is toegang verzekerd want dit is wat vrome…

Mijn gedicht Gezwicht Schrijven over spreuken en duizenden uitdrukkingen op lijven. Afschrijven, beschrijven, omschrijven, opschrijven, overschrijven, toeschrijven, snelschrijven, aanschrijven, neerschrijven, uitschrijven, schoonschrijven, bijschrijven, doorschrijven, verschrijven en weer herschrijven. Woorden verloren op papier…

Het boek is dicht, het lied is uit. Herinneringen zijn gebleven aan wie je was en wat je zei. Wij moeten verder met ons leven. Jouw toorts geven we door. Jij ging ons enkel voor! Jij blijft er altijd bij: Door wie je was En wat je zei. Het staat geschreven In de registers van ons leven…

Geen seks & Geen jurkje Geen rock & Geen roll Geen dans & Geen sport Doet zichzelf de das om een leven tekort Maar dicht bij haar id-fix HET BOEK en de droom Uitsluitend oppassend Trouw, vromer dan vroom Het leven is hard wel eens geeft ze de geest denkt: "dan wordt het beter, dan is…

en gordijntjes dicht als ’t vriest achter de ruiten.…

De zomer had de buurman te pakken toen moeder even achterom keek stak vader de hark in een wespennest de dominee van onze jeugd had vele vragen maar niet een daarvan werd beantwoord door de wespen die naar de buurman vlogen er kwam een hiaat in het ooit zo frisse denken en we sloegen het boek dicht in een droom.…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

woord voor woord fluister ik de wereld dicht tot een gulden boek in zoete winterslaap waar herinnering het leven prijst en licht zich spiegelt in een fotolijst flitsen beelden door de tijd doorheen pareltjes van wazigheid baar ik lettertjes W O R D E N nu vonkjes eeuwigheid…