Alle inzendingen over Date-dag

feestdagenlichtjes gezegende dagen vergeet niet dit onze lieve Heer eerbiedig te vragen…

Alerte mensen zijn up to date kien tot in hun botten bijdehand als ze zijn laten ze zich niet foppen.…

Is dát hoe het moet, in dit complexe leven? Te lang gewacht dat kan zijn. Is dat de fout die niet werd verwacht? Het was impulsief leidend tot niets. Misschien ook wel 'een harde brief'.…

Dát baart pas kunst!…

Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Zegt een meeuw: “Voer ons toch aardbeienslagroomtaart; appel en kers erop – dát houdt ons zoet!”…

De Rabobank durft schroomloos te beweren Dat de grond wijkt onder Almelose klinkers Door dat kwaaie distichon van Herman Finkers De imagoschade is niet meer te keren Naast die stoplichten die gaan van rood naar groen Heeft in Almelo écht niemand iets te doen…

Na urenlang scrollen heb ik eindelijk beet een prachtexemplaar en meteen al een date. Een toffe madam met perfecte papieren Haar profiel spreekt me aan, een super cv veel humor, een C-cup, een huisje voor twee Allez santé, dat mogen we vieren.…

Een vrouw draalt maar wat rond Voor een blind date uitgedost Niemand in de omtrek die opduikt Tot een vale dwerg schuddebuikt in de haag Hij schikt zijn vette klissen, pulkt aan de kraag Een maan kruipt voorbij. Hij ruikt Naar een karkas dat oplost In een bloedbad.…

raadselachtige blik in de ogen een slepende gang door het leven vette vlekken op donkere broek witte sportsokken blauwe schoenen wapperneus klapwiekende zeiloren uitpuilende buik een eendensnavel frisse reuk goedkope aftershave de baard van vier dronken dagen hangend kruis in afgezakte broek opmerkelijk de bedrevenheid in beurtlings knipperen…

De ruimte is single verlicht 30 tafeltjes met flora’s, hoela’s sommige zijn bloednerveus de mannen stoptrein stopt en stopt een ja, nee of misschien te kaal te grijs te dik te oud te dom te soft of te veel goud te lief te arm te boers te relax te mager te somber teveel nog ex Mijn vriendin (sinds kort losgekoppeld) wil best solo onderhoudend…

Tommy tomaat en Frieda framboos gaan naar het blenderfeest van de familie groen op de hoek van de gezondheidslaan nummer twee bus vijf ieder apart want als toetje eigenwijs wacht Frieda framboos op Billy de gele kiwi Tommy tomaat is pittennerveus want Erika paprika is weer te laat…

Waarom loop ik met een gevoel in me rond als een afhankelijke, jonge hond waar ik helemaal geen zin in heb want 't is tóch allemaal nep! Jij, vrouw, doet zó veel voor me maar geeft me niét dat wat ik zo graag hebben wil de kans dat jij je hart in mijn handen legt is nagenoeg nihil! Waarom zeg je me dan dat het vertrouwd…

internet daten je moest eens weten allerlei - mini verliefdheden - op een rij dromen van in één keer raak als mat in een spel schaak het is ook wat meestal eindigt het in pat…

zo ver je kijkt enkel nog puin en stenen onwerkelijk is het hier en koud en grijs door God verlaten, zielenloos de prijs voor 't pijnvol heden dat ook mij laat wenen ik huil om ’t kind dat hier eens droomde vol van het leven en in een fantasie streed tegen draken met een zuivere magie dat lachte, huilde, elke angst weghoonde waar is nu…

vierkant sta je in het veld tussen mierenzure makkers als was je waarlijk een gelijke in hun netelige strijd jouw dreigen met een felle pijn is toch niets dan pure schijn zie je zacht fluwelen lippen rode blosjes rond de nerven ook en je geurt zo fijn je wilt dit vast van mij niet weten maar ik vind je echt om op te eten morgen…

Je hebt..., anoniem gebleven voorop, zonder enig medeleven, met één druk op de knop, je mening gegeven. Je hebt..., mij nog nooit ontmoet, en toch laat je me weten, dat niets er toe doet, ik je beter kan vergeten. Geef mij..., toch eventjes het woord, hetgeen ik wel verdien, zodat ik ongestoord, mezelf kan laten zien. Geef…

Verblind betoverd aangesproken in de trein volg het volgend spoor.…

In een waan ruik ik al jouw geur in een hallucinatie zie ik je staan mijn illusie wordt werkelijkheid jouw fluweel voelt al tastbaar maar ik heb nog geen vermoeden. Zenuwen verblinden mijn indruk spieren in mijn lichaam stagneren de spanning die ongekend leeft feiten die elk uur verder vertragen met perspectief die mij kan voeden…

Een heel leven verteld in een uur onder een parasol een leven bol en vol hulp, van ergens in rollen en ja de reizen van je vrouw en jouw zeilen, je boot net verkocht terwijl wij boten zien op het meer, de lieve meisjes in geel groen die ons serveren, aan het einde vertel je hoe ze de weg afreed. We lopen nu en je vraagt hoe mijn verhaal…

ik zei je al 'dag' voor ik je kende een groet voor ik wist wie je was waar het hart vol van is vindt een mond soms geen woorden maar vandaag heb ik je voor het eerst ontmoet zoekend naar verborgen schatten dansen wij als katten om de hete brij ziende blind zijn wij en tasten in het duister naar die ene parel in het knarsend grind…

Ik daag de duivel uit zeg dat god uit een punt kwam tijdens de oerknal en ik hem dat niet zie doen dát wordt de lelijkerd teveel krimpt prompt tot pingpongbal Ik zet de box over hem heen gemaakt van duivelshard staal hoe harder hij vloekt en tiert mij gouden bergen belooft als ik hem eruit laat hoe meer hij me pleziert Satan in zwarte…

Geharkte aarde, dát wil groeien. De buren, in hun oudste klof Hebben geen dag meer onkruidvrij Terwijl die plantjes heerlijk stoeien.…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

Je was een dagje mijn vriendin Zat naast me op het dakterras De eerste die bewoog was af Onwennig hield de stilte aan We wisten niet wie sterker stond Maar voelden dat het oorlog was Ik hield me groot jij kropte op De kou zat in de najaarslucht Te lang voordat het eten kwam Aan tafelzout bleek geen gebrek De messen schoon en pas…

waar het gebaar altijd zo sierlijk was hapert nu de gratie van een ronde waterpas altijd goed gestyled tot in een laatst bewegen werd jou de hoge graad van majesteitelijk met eer gegeven joyeus in een verblindende vitaliteit stralen ogen en verbiedt je lach nog altijd donkere depressiviteit zonder woorden kaatsen blikken…

wat me verbaasde was het onbekende dat zo vlug veilig voelde waarna alles meer werd dan een oogopslag zoals jij en ik gisteren toen ik nog naar je foto keek en naar morgen, de dag vol zag met heerlijke momenten beelden die we speels volbrachten; verlangend naar het beter verstaan in ons verschillend leven alles ging snel : je glanzend…

ik schep verwachtingen jij begraaft ze weer ik zeg hoe mooi ik je vind jij slaat je ogen neer ik pak je hand en kijk je aan jjj lacht terug had ik dat maar niet gedaan ik vraag of ik je nog eens zal zien het enigste wat jij kan zeggen is heel heel heel misschien moet ik het daar dan nou mee doen? nog niet eens een afscheidszoen gemixte signalen…