Alle inzendingen over De Dijk

Dijken worden gecheckt, en nog eens nagekeken een zakje hier, wat scheppen daar, want stel dat de dijk nu zou bezwijken tja dan zijn de rapen gaar. Voorzorg wordt genomen, niet gering keringen sluiten vanavond wellicht om 't water te stoppen, te stuiten gaat alles wat water doorlaat, uit voorzorg dicht.…

uit de dakkapel op de dijk zag ik rook heet die zomer mijn gang was naar vuur vlammetjes likten de luifels van de veiling walmende tongen spiegelden op het water nimmer zag men water zo branden…

Roomwit domineert de dijk. *18.7 = week 18, zevende dag = zaterdag 6 mei 2006…

ijzige mist belaagt een kale bomenrij en op de wazige dijk staan schapen roerloos in het witte gras zo lijken tijd en beeld hier in stilte bevroren mijn blik wat meer naar binnen gekeerd…

Goud op de kapersvloot van het zinkende rijk Goud in de paleiszalen voor het elitaire slijk Goud in de kathedralen voor het levende lijk Goud op het tabernakel van het eeuwige gelijk Maar bronzen gebeier na het breken der dijk…

meestal kom ik niet tot mijn recht deze maal bij wijze van uitzondering een voltreffer volledig in harmonie met het moment onderga ik de tijdelijkheid van het ogenblik als eeuwigheid eigenlijk hoef je er niets voor te doen maar het zet wel zoden aan de dijk…

(Vertrouwen op vertrouwen) Dijken echt te snel Opgegeven Opbouw conditie Gebroken met De ware aard van Vertrouwen op Vertrouwen. Beschaamd. Uitgetrokken De stekker van een Vriendschap die ooit Met sportiviteit In de kiem begon…

Vruchtwater De Schelde ontplooit zich Zijn naakte spiegel bedekt nu De matte en laffe rand Bloemen reiken de hand: Een erehaag, gadegeslagen Neergepend in vogelperspectief De tijd aan de dijk gezet Vergrijst in spaakwielen…

Eens zat een jongen met zijn vinger in de dijk en nam het op tegen de woeste baren; hij wist het wonderwel te klaren en redde zo het hele Nederlandse rijk Helaas de oude tijden zijn voorbij; het is nu waterstaat contra de waterleidingmaatschappij!…

Mijn hele portefeuille is verdampt en uit klimaatprognoses is gebleken; we kunnen die Elfstedentocht wel shaken daar had ik me nog zo aan vastgeklampt en in de toekomst gaan we ook nog onderlopen die Beurs kan dicht, ik doe de dijken wel vast open…

De schapen het blaten de populieren het ruisen de sloten het gras de wind het riet de wolken vervoeren de dijken bewaken de dammen dichten de hekken plaatsen de polders inrichten het poldermodel van ons maakbare nederland…

Het landschap gaat aan je voorbij als filmbeelden de dijken, weiden de dorpen, als vlekken aan de Maas waar het vee rust of graast het snelverkeer niet raast..... Nee, oh nee 'rij er wel zuutjes'…

De leerspreuk zegt: het geld is louter slijk; Maar de praktijk: 't brengt zoden aan de dijk. De leerspreuk zegt: de wijze alleen is rijk; De rijke alleen is wijs, zegt de praktijk. Wie heeft gelijk?…

Er waait een rechtse wind over de landen Van het verenigd Europese rijk Al zetten we wat zoden aan de dijk De stormvloed is ook binnendijks ophanden De rubberbootjes zullen ons niet helpen Geen Hansje Brinker om de stroom te stelpen…

Vandaag wordt onze Bea 85 Zij zal niet thuis gaan baden in geschenken Maar onvermoeid de Watersnood herdenken De zee was op die dag het land te machtig De macht is ingedamd, maar op de bres Staat nog altijd een dijk van een prinses…

een groene dijk beklommen door een hek en zijn schaduw, scheve schapen de zee waar schepen elkaar lijken te ontmoeten het vlakke achterland met hier en daar een torenspits en een verstrooide molen de sloot zoekt een beetje warmte in het riet…

Natuur is vaak een zegen, soms een vloek De hoogte van het water is kritiek En ook al raakt men weer niet in paniek Er komt nu hulp uit onverwachte hoek Ik steek, verklaarde kardinaal Wim Eijk, ook dolgraag eens mijn vinger in een díjk…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

een bommenwerper terugkerend van een missie weer opgedoken wat doet de grote turfsteker zonder grote turf de dijken breken de koningsbaby een allochtoon te velde watermanagement halve hollanders voor de geboorte-haiku zijn de namen zoek…

Vecht op dijken tegen molens en getijden Valt neer, staat op, stort brullend achterover en sterft even.…

Bijna vergeten een zomerse dag in april fietsers op de dijk de rivier rust uit en is stil Bomen botten uit takken hoeven niet te waaien de natuur als een jonge bruid zomerzon gaat vreugde zaaien…

Hij graaft graaft met beide handen Geen schep noch schop voor handen Mijn goede raad zou hier en nu ......verzanden Hij graaft zich kuil en kanalen dijk en wering Langzamerhand bouwt hij zijn kasteel Met toren en kanteel hij slotbewoner.…

Dat zet neutrale zoden aan de dijk. Bevrijd van sekse ben ik opgestaan. Vandaag trek ik maar eens mijn broekrok aan.…

Dat wij van Hindeloopen naar Stavoren zijn gelopen jij vergeleek mij met de dijk waaraan wij lagen stonden te kijk met onze kussen zonder vragen ooit eens rijke dame hoonde: wat moet je als vrouwe die in de bedelstand vervallen is en hier al eeuwen woonde…

nog vogels zingen ademt een sfeer van dodelijke rust een grote hond wordt snel door mij gesust als hij verward tegen me op wil springen mijn voeten reppen zich langs dichte deuren de veiligheid, is nu binnen bereik want daar dobbert mijn woonboot aan de dijk terug aan boord voel ik mijn pantser scheuren…

, In verandering niet onderhevig aan de tijd, Pannen badend in terughoudendheid, Naar zichzelf en de hoge dijk gericht, Na een bocht verdwijnt het uit het zicht.…

Het water van de Schelde roept me met haar wiegende deiningen Een onweerstaanbare kracht drijft me naar haar toe Door het gat in de dijk waar ze ooit hongerig de polder binnenstroomde Stap ik in ontzag haar wondere wereld binnen Haar dagelijks wisselende verschijning is getooid met witte schuimkoppen die plagend spelen met de schaduwen van de…

En mocht er net om twaalf een dijk doorbreken, Dan zegt de staat: hij is net nagekeken.…

“’t Lijkt stijfheid”, zei de arts, “maar zet geen zoden meer aan de dijk voor enig nageslacht. En dus had ik meer aan een kat gedacht in plaats van kroost om straks uw tijd te doden. Maar óók mist voor gewenste penetratie een codicil voor een orgaandonatie.”…

Krachtig als water een blauw stalen zee Koper gehulsd behuisd draait de cilinder vijf maal Onhoudbaar voor brekers en dijken een beukenhouten hand Golven rode stromingen uit zoet rokende gaten…