Het water van de Schelde
Het water van de Schelde roept me met haar wiegende deiningen
Een onweerstaanbare kracht drijft me naar haar toe
Door het gat in de dijk waar ze ooit hongerig de polder binnenstroomde
Stap ik in ontzag haar wondere wereld binnen
Haar dagelijks wisselende verschijning is getooid met witte schuimkoppen
die plagend spelen met de schaduwen van de jagende schapenwolken
Onder een koepel van een staalblauw hemelgewelf rijkt ze verlangend naar een verre horizon
Ze stroomt me tegemoet met haar wijsheid, haar kracht omhelst me
Dankbaar dat ik bij haar mag vertoeven groet ik haar en ze rolt zachtjes tegen de dijken aan
In sprakeloze stilte voor dit levende schilderij schenk ik mijn hart aan het water en als ik terugwandel naar het dorp neem ik de zee met me mee
Geplaatst in de categorie: natuur