Alle inzendingen over De Hakbijl Dader

hij kijkt u bijna smekend aan met zijn bevroren ogen u kunt hem daar niet laten staan denkt u vol mededogen u helpt hem uit z’n koude jas z’n huid lijkt wel op cellofaan uw jubel is nog niet spontaan doch dit verandert wel alras u warmt hem met uw smeulend vuur z’n dooi is hevig maar wel kort u tovert in een vierde uur vier…

erg vrij naar J.C. Bloem (Domweg gelukkig in de Dapperstraat) natuur is voor tevredenen of legen en dan: wat is natuur in deze stad een eilandje met bomen en wat gras gelegen in een grafelijke plas een toekan op een winderige pier een doek van Potter met een dooie stier een koningspinguïn in een schimmenrijk twee turkse tortels…

het waren onbestemde kinderdromen: een duister trapgat en ik viel omlaag een hand greep mij dan stevig bij de kraag hij hielp me op de voeten neer te komen al voel ik nog de kriebels in m’n maag die droom werd door de jaren meegenomen ik leerde om de angsten in te tomen en overwon onzekerheid gestaag vannacht begonnen spoken weer te leven…

Ik heb de aarde in Twee hutten verdeeld: een Voor mij En een voor mij zelf. Als een rivier voeten Loop ik naar de monding Mijn woorden Over verbrande akkers. Het trage zilver van mijn spoor Bevlagt de dagen tot waar Zij heimelijk gaan: De echo van geluidloze paarden. ------------------------------ uit: Winterrunen, 1967.…

Er was eens een dokter in Groesbeek Die gaarne in Loesje d'r bloes keek Hij vond zo'n omvang Van medisch belang Hetgeen naderhand echt een smoes bleek…

In Indonesië heerst knokkelkoorts Wat dat precies is heb ik nog niet door, doch Naast alle dagen burgercoupe en oorlog Heerst dagelijks ook pest, griep enzovoorts Van die berichten vol bacil-alarm Krijg ik het ook weer verontrustend warm…

Ik sloot mijn ogen en was in een donker bos, zodat ik ze weer kon openen; de rechte stammen stonden ordelijk en los, het loof was zwaar en hing tot op gelijke hoogte, de kruinen grepen op gesloten wijze in elkaar en het was er vochtig en verademend; een ruimte waar ik mijn ziel bevrijden kon uit het on-eigene en wat haar inspon en verstikte…

Een automonteur uit Slenaken Die 't bier zich bijzonder liet smaken Ging met die slok op Laatst over de kop Heel naar, want dat kon ie niet maken…

een steen was ik waarop jij je hoofd wou leggen hoe je mij dan in mijn hardheid diep besliep en me verbrokkeld achterliet verkorreld en vergruisd een dwarreling van dromen waarin je me tot splijtstof schiep…

Vaak wanen wij ons stiekem kampioen In op de naden lopen, tegels tellen En meer van die imaginaire spellen Waarmee we heimelijk wat tijd verdoen Zo mag ik graag een titel confisqueren In ´t rijmend-op-dit-nieuwsfeit-reageren…

Vandaag wordt een dag van grootse daden op straat trotseer ik de dwaze koppen niemand ontziend en bij mijn doel aangekomen ken ik geen genade ik wil alles alles of niets maar even later thuis terug van m’n strooptocht moe, trots en voldaan bleek ik dan toch weer ’t toiletpapier vergeten te zijn.…

lieveheersbeestje te lief voor al het geweld zo zinloos is het…

als druppels vallen op je huid spatten zij uiteen zonder geluid magisch traag zoeken zij een weg op kippevel langzaam, omlaag zwevende gedachten pleiten voor extase weg van realiteit druppels blijven verbazen…

Een vrouwenversierder in Veere Verzuimt nooit om iets bij te leren Zo zei hij me laatst Dat hij nu scheef schaatst En oefent om schuins te marcheren…

Madurodam was tijdelijk gesloten het plaatsje kreeg bezoek van deze tijd toeristen raakten portefeuilles kwijt en lilliputters werden neergeschoten politiebusjes reden af en aan agentjes pakten kleine criminelen in minikassen was men wiet aan ’t telen moskeetjes zijn in vlammen opgegaan gevangenisjes bleken veel te klein en in de iele straatjes…

Een onaardige man in Naarden Negeerde daar normen en waarden Voor hem was een norm Niets waard, slechts een vorm Vandaar dat hij nergens kon aarden…

Ze noemen het 'Viagra voor het brein' Het maakt een gen, dat helpt bij het onthouden Als alles nou 'n beetje mee zit zou de Release al over vijf jaar kunnen zijn Maar wat is dan te zijner tijd te koop? Iets meer dan weer een potje valse hoop?…

[Aan mijn vriend Mr. E. H. S’Jacob Naar Batavia vertrekkende] ’k Zal niet schreien en niet klagen, Stille smart is – diepe smart; ’k Wil de last des afscheids dragen, Moedig als uw manlijk hart. Maar een korte, vrome bede, Maar een handdruk zij mijn groet: Lieve zwerver, ga in vrede, Met uw God en met uw moed! Lievling van uw…

Wat betekent diepgang eigenlijk? vroeg de filosoof Veel weten! haastte de intellectueel Die komt pas na een paar bier zei de drinker Een tunnel graven zei de clown in alle ernst en de dichter was vooral op zoek naar de simpele ziel die hij zelf misschien nog 't meeste was.…

Gevoel van vertrouwen en tederheid We zochten het we waren het kwijt En we hadden het op dat moment gevonden Het gevoel van spanning en van lust Van het willen en niet mogen Daar waren wij ons van bewust Het is ons overkomen En het blijft, wat ik ook probeer Dan denk ik er even aan terug Heel soms, af en toe ene keer Aan de nacht die er niet…

(hooikoorts) ik zie de kleur van mint of van smaragd de lentetinten na eenvoudig snuiten die zo charmant de mensenneus ontspruiten ik vang ze in de hand, geniet de pracht soms komt er slechts een habbekrats naar buiten maar is er sprake van een karrenvracht die zich ontworstelt met een woeste kracht dan vallen trots en jubel niet te stuiten…

hij vluchtte snel in glazen wanneer er ruzie was en thuis het servies reeds gebroken was gevallen perplex stond de barman glazen te vullen die wellicht verder gingen dan de dubbele bodem aders vraten ogen rood zoals zijn neus beaamde zijn vrouw niet boos meer en een lentegevoel ontwaakt de klok die niet na twaalfen slaat want de nacht…

beschaafde heer, wat grijzend aan de slapen en midden op de schedel … zeg maar kaal wel lief, niet noemenswaardig geniaal de levenslust reeds lang op apegapen de libido niet als bij jonge knapen het maandsalaris … ach een ietsje schraal de woning tja … we zeggen maar modaal de buik is daarentegen welgeschapen zou graag -het zijn z’n allerlaatste…

de vraag waarom niet is het antwoord van mij daar alles dat je vraagt meer is dan je ziet vraagtekens te over gissen tot en met maar als je om mij geeft weet je waarom ik zwijg…

een zacht gevoel overdondert wanneer ik even in gedachten zweef door de koelte van een lentebries lijkt mijn geest voor jou gevangen dolend als een lamme zak dwaal ik in een doolhof rond maar kan jou nergens vinden mijn hart verandert in een tranendal…

Een snackfabrikant in Lunetten Zat aan aan de rijkste banketten Maar eenmaal failliet Toen moest men hem niet Nu eet ie daags kouwe kroketten…

Postzegelprijzen gaan nog niet omhoog Ze stijgen pas vanaf 2007 Een klein gelukje in dit dure leven Dat toch steeds duurder wordt, zo op het oog Ruim twee jaar mazzel valt ons dus ten dele In deze tijd van elektronisch mailen…

kamperen bleek ‘terug naar de natuur’ de zoektocht naar een langvervlogen leven en wij, gejaagde mensen, werden even de jagers van het allereerste uur we waren door een trotse stam omgeven die aangestoken door een heilig vuur begon aan een vergeten avontuur de borst vooruit, het lege hoofd geheven wel jammer dat de regen niet bedaarde…

ik dicht de woorden voor jou aaneen omdat ze verwoorden wat ik voel jij laat mij zweven in de taal die ik beschrijf zonder enig doel soms rijmen ze aan een stuk door soms zijn het teksten voor jou alleen de genegenheid is er dankzij jou nu weet ik dat ik niet ben van steen woorden gaan en woorden voelen alles dat de liefde kan beschrijven…

een droom die ik niet ken is een wereld vol met angst je kan me veel wijsmaken maar ik beweeg om je heen wil liefde met je delen maar je gelooft er niet in en enkel en alleen is dat omdat je me geen vrijheid geeft…