Alle inzendingen over De Hospita

Mijn hospita is weduwe Van Duitse middenstand, - Zij zellef komt uit Schwabenland, Haar man kwam van de Veluwe. Mijn hospita heeft twee spruitjes: Het meisje dat is blond, Het jongetje is ongezond En heeft twee blote kuitjes.…

Alsof ik haar met mijn laatste adem liefhad intens was het spel der liefde, adembenemend tot in de poriën van haar ziel hield ik van haar ik had mijn hospita met haar bedrogen in een vrijage in het hotel aan de kust terwijl tijd ons nauwkeurig in het vizier had er nooit meer een einde aan de nacht zou komen had ik mij met haar hospita…

toen ik jonger was droomde ik dat er niets van me terecht zou komen twaalf ambachten enzovoorts alleen blijven zou ik op honderd huurkamers wonen bespioneerd door Duitse hospita's en zie vierenvijftig ben ik ál mijn dromen werden ten volle bewaarheid wat wil ik nog meer?…

Waaiende winden ontsnapten uit een droomslaap die mij lichter maakte en beter verteerbaar zoals herinneringen die ik voorheen was vergeten onrustig in mijn verlangen sliep ik verlegen en denkbeeldig naast mijn hospita Emma Petronella ik borduurde verder op liefde terwijl ik snurkte verrijkte ik mijn geest.…

Mijn hospita brengt mij mijn avondeten en veegt het vloerkleed aan, terwijl ik eet. Ofschoon ik liefst de waarheid maar niet weet, vraag ik haar schor of zij iets weet van Greetje. Zij laat de schuier rusten op het kleed dat, op de rand na, in de volle breedte haast al zijn bloemmotieven heeft versleten.…

Hoe lust het vlees van de vrouw proeft in haar zwoele mystieke gebaren bij nacht, wanneer hunkering zich openbaart in openingen hoe het vlees ontvangt en in genieten rondslingert nog maagdelijk als pagina maar met het hele alfabet met mijn hospita in bed zij hunkert door mijn streling geen moment van verveling hoe de vrouw de lust van…

dertig was ik (in 1963 was ik niet lelijk) de vrouw die me fotografeerde zei: nu moet je aan mij denken ontspan je lippen een gescheiden vrouw met vier aardige katten maar even dominerend als mijn Duitse hospita dus hield ik flink afstand ze had een donkere kamer waarin ze mij heeft ontwikkeld zelfs uitvergroot (later ingelijst hoelang…

Zondags, uit de kerk zag ze hem nog lopen niet wetend dat hij de dag ervoor een touw was wezen kopen Samen hadden ze vijf kinderen nu woonde hij bij een hospita Verbaal kon hij zich moeilijk uiten maar, moet gedacht hebben: Ik Ga...…

wellust als een woeste rivier onze bedding het verstilde landschap en als je wegebt rode wijn hoe kan ik je niet voelen als zwijgen lust oproept onze lijven in liefde herinneren de berg is bij ons, wij zijn de berg we horen in het hemellandschap van dromen waar niemand praat over het leeftijdsverschil of het simpele feit dat jij mijn hospita…

Ik fotografeerde de woning, waar de manische dichter Gerrit Achterberg zijn bevallige hospita had doodgeschoten. De huidige bewoner dacht erover om via 112 de politie in te schakelen. In de toen nog De Slegte meende ik geesten van beroemde schrijvers te zien, maar ik dronk zelfs overdag whisky, dus neem mij niet kwalijk.…

Hij is doof - vertelde ze waarna zij grijnzend verdween achter haar blauwe rookgordijn likkend aan een grote envelop voor een volslagen onbekende Mijn lieve woordjes waren tevergeefs evenals haar oude koffie - zure melk en haar gedroomde Nachtwacht die zij ooit had geborduurd op stille avonden van het eenzame verlaten met naald - garen…

Hosz pitá Aggou jehosz pitá Dikkesgommelmettuntoet Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Di debedde vóron sdoet Segge seffe, worruwáck kurdán Mottu nogwa tvan debáck kurdán Mottu melluk, mottekág gullán El ke óg tente sél lufte dön. Hosz pitá Aggou jehosz pitá Prut tult saggies inpro teszt Hosz pitá Tibesz tehosz pitá Assun fön wattisz gepeszt…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Ik heb het geluid van jouw val uit het niets op de vloer niet gehoord omdat mijn hart zo keihard brak.…

ik wandel langs de graven alleen de drukte voorbij van de eendagsvliegen ik voel me verbonden met de overkant waar er rust is niemand me opjaagt waar is mijn hart dat geloofde in vriendschap voor het leven nu omgeven door een zwarte kleur de nacht valt vroeg binnen ik verdwijn als een stip in de duisternis mijn ogen vallen toe…

zonder jou zijn er momenten dat de pijn mijn reflectie doorboort mijn gevoelens boven me uitstijgen ik streef zonder hersenen maar met een rikketik dat het lichaam verlaten heeft wat een pijnlijke scheiding is…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Verstikt op school. Maar popmuziek... We leerden meer van één zo'n lied dan van die onderwijzerskliek. Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

De ochtend grijs, de avond grauw; een dof bestaan, geen greintje glans en geen idee: wat wil ik nou? Maar ik leef op als ik met jou, al is het in het donker, dans.…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Voor zoveel tranen achter het stuur bestaan geen ruitenwissers. Ze was gemeen vandaag. -------------------------------------- Dit gedicht komt uit de bundel 'scheiden voor vaders', het debuut van de Romein.…

M'n dochtertje gaat braaf op tijd naar bed en poetst in roze nachtpon met beleid de tanden die ze ook in biefstuk zet. En als mij ooit een tijger openrijt, denk ik vertederd aan die lieve meid.…

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

Er is weer een dag voorbij gegaan Weer een dag in een mensenleven Leven Hoeveel dagen zal het leven hem of haar nog geven Het is maar goed dat men dat niet weet Leef bij de dag dat je dat niet vergeet Het leven is voor je het weet zo voorbij Voor jou, voor hem en haar en voor mij Dus geniet van het leven Want op de eeuwigheid…

De schreeuw van het gevoel in de mist Lege boodschappen scheuren Slogantaal bespeelt de gedachten Onophoudelijke drang naar meer Vijf miljoen verandert je leven Paradijs op aarde Schijnteugels in de handen Jaren vergroten de zielsafstand De edelsteen geeft even een meerwaarde Met slaappitten kijken we naar het grootste scherm De…

Geef mij een fiets of kar met paard, het snelverkeer is niets voor mij. Quod erat demonstrandum: jij reed langs. Ik zag je van opzij maar heb vooral je nagestaard.…