30964 resultaten.
De stoel, het open raam
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 3.254 De stoel staat te wachten
op dat wat komen gaat
voor het open raam
is het, waar die stoel nu staat.
Degene die er net op zat
loopt door het lege huis
maar zo af en toe
komt ze terug naar de stoel,
bij het open raam
even genieten van de rust
waarmee het snel genoeg
is gedaan,
zodra de mensen binnenkomen
om aan het werk te gaan.…
BUMA-STEMRA...CDA, ra, ra, ra....
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 80 Ra, ra, ra,
wie stemt
er nog
op het
CDA
op
BUMA
STEMRA, ra, ra,ra???…
Ra, ra, ra, wie ben ik?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.467 ik klapwiek vrolijk in het rond
en ik kan heel erg goed horen
ik heb nooit een grote mond
maar ik heb wel hele grote oren
ik heb ook een heel groot lijf
en een super lange slurf
en als ik met een veertje
onder m’n neusje wrijf
kan ik allemaal dingen
die ik normaal niet durf
kinderen zijn mijn grootste fan
en ik kom heel vaak in de krant…
Zonnebaden
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 189 Ra-ra, wie zijn wij? Kun je het al raden?…
Tubataks
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 83 schrille protestklanken
schetteren hard:
Tubataks, Tuut, Bàaah, Taks
glimmende instrumenten
ta-ra-ra-boem-di-ee
lokken mensen in de straat
achter honderdjarig vaandel
loopt voltallige fanfare
tambour maître slaat de maat…
Ra
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 244 al ben ik nog zo verlegen
voor jou kom ik uit de schaduw
normaal is onderdanigheid taboe
maar aan jou ben ik verslaafd
ik nestel me
in je lange armen
waar je ook bent
wanneer je maar wilt
een glimp van je
is genoeg
om me te lokken
ja, ik volg je
met mijn ogen dicht
overal waar jij je licht
laat schijnen
zal ik zijn
en al raak…
Afscheid!
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.680 Trein verlaat station
ra(a)mpje tussen jou en mij
allebei eenzaam…
Rastalarie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 79 Zeg Ra, hoe gaat het met je
Was jij geen lid van woorden
Op lyrische akkoorden?
Voor lezers is 't geen pretje
Je fietst op klein verzetje,
Ligt in een kleuterbedje
Schrijf volzinnen! Wat let je?…
Beweging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 228 Op de maat van sfeervolle klanken
zwaaien wij onze armen up.
Van rechts naar links
en van links naar rechts.
We doen de warming-up.
Dan maken we een dansje
op het ritme van een muziekje.
Van één, twee, klap, klap, klap,
drie, vier, stap, stap, stap..
We draaien ons hoofd naar rechts
en langzaam weer naar links.
Tellen onze vingers één…
de stoel en het gedicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 142 En tenslotte en even verbazingwekkend
ook van de stoel opeens weet, dat je er op zit.…
Stoel
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 458 Ook wel zetel,
troon,
Als de koningin
gezeten,
lezend voor
de Staten Generaal,
vanuit papieren
niet zelfgeschreven
proza,
maar fictie
van
de minister-president.…
tot kunst verheven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.221 dansend op akelig lange stelten
waaien ze naar binnen
schuifelend langs de stoelen
flessen omgooiend
van de gedekte tafel
bedrukt kijkend door de ramen
hangend de jassen aan de kapstok
het hoofd verloren op hol
in gedaanten verschijnen
jouw woorden in een signaal
waarin kijken
tot kunst is verheven…
Heilige Stoel.
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 338 Bij het woord "Heilige Stoel"
Krijg ik altijd een onbehagelijk gevoel.
Wordt de stoel als heilig wezen
Straks ook de hemel in geprezen,
Als u begrijpt wat ik bedoel.…
Gezag
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 113 Zo´n stoel geeft een bepaald gevoel van macht
Al draaiend hou je alles in de gaten
Je laat ze soms een toontje lager praten
Maar neemt altijd de regels goed in acht
Ach Vera het is echt een slangenkuil
Sommige mensen snoer je nooit de muil…
Zonnebloem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 407 Ze aanbad Ra
Haar pittig hart,
een offer aan de zon.
Nu een star gebonden
zonnebloem in
't grijze winterlicht.
Verslagen huilt ze
november-mist.
Vergeten souvenier
uit eerdere zomertijd.
Zelfs niet tot
vogelvoer herleid.…
aan het oog onttrokken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 de Nijl
waar de zon onder gaat
het verfijnde gelaat
de geloken ogen
het naakte jongetje verdwijnt
in een grote doos van karton
niet langer het spotlicht op
het serene lijfje
nu het licht van Ra en Horus
opnieuw de toverkracht van Isis?…
Zeelui en zwaluwen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 534 kijk, een zwaluw
hij strijkt zijn zomer
kleed in het kraaiennest
van een oude klipper
zou hij weten
dat het zweet van zeelieden
nog elke vezel bindt
in touwen van de ra
hoe zij
met schuim op hun kaken
de geest geven
aan hem
de blauwe engel
in gezouten huid geëtst
voor het leven…
WAT ALS ...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 wat als ik …
een stoel zou zijn
zo’n doodgewone eetkamerstoel
recht en stabiel
met vier poten op de grond
van stevig leer of onverslijtbare stof
gemakkelijk verplaatsbaar
en overal in- en neer te zetten
niks geen wankelmoedigheid
bereid om elke persoon of lot
te dragen zonder protest
en die zich gewillig onder de tafel
zou laten…
Nacht van de filosofie 22 april 2017
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 Liefde voor wijsheid
hartstocht naar weten
jezelf kunnen vinden
loslaten en dialoog beginnen
Jezelf wortelen en bewegen tot
de bladeren als vanzelf vallen
delen van alles waar het om gaat
het zelf met koesterende leegte vullen…
Knock-oud
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 793 De ouderen in het verpleegtehuis
Die schreeuwen tegen andere bejaarden
Geen sprake meer van normen of van waarden
Ze vechten om een stoel of om de buis
Zo krijgen grote mensen elkaar klein
Of zou het hier een schreeuw om aandacht zijn?…
Stoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 572 De versleten rand
waartegen jouw benen
schuurden
bij het verzitten
De kale plekken
op de leuning
waar jouw hand
de bediening omklemde
De losse stof
op de zitting
van het draaien
in je slaap
Ik haatte die stoel
waarin jij zelfs je laatste adem
richting de tv zuchtte
Tussen de kussens
vind ik een paar muntjes
en ik glimlach…
De stoel
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.374 De stoel staat stijf en stevig
witgeschilderd op de binnenwerf
van de luiheid…
Stoel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.433 bij etenstijd
hou ik me sterk
in doen alsof
ik zie nog steeds
het bord met barst
je mes en vork
wat water in een glas
met pil ernaast voor
rek-een-levenslast
pas met de leegte van
je stoel zit ik aan tafel
met een doodsgevoel…
Zijn stoel
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.064 Zijn stoel
Die ik optil
Is zo zwaar
Alsof ie er zelf nog
Op zit.
Zouden het de
Financiële zorgen zijn
Die hij erop achterliet?
Of heb ik het mis
En is het dat niet?…
Stoel
gedicht
2.0 met 137 stemmen 18.271 Voor het open keukenraam,
uitkijkend naar de tuin
bind ik haar vast aan de stoel.
Zij zingt. Ik vind niets
om haar kwalijk te nemen.
Ik betrap mijzelf met een schaar
en begin haar natte haar
te knippen. Langzaam.
Zoiets vraagt tijd.
Of ze gaat dood, of ze doet
dat niet. Maar ze gaat dood.…
Stoel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.272 Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo
alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg
zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar.…
Terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 er schuilt een roodborstje
in mijn tuin
en ik heb hem een huisje gemaakt
met een tafel en een stoel
een bord om van te eten
wat takjes voor een nest
en een deur voor
mijn geweten
zodat hij open kan en dicht
omdat er hier
geen zekerheid woont
van blijven of vertrekken…
Het open luik
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.472 Het harde, houten luik is dicht
en daar achter is de dag
met zijn parel-gouden licht;
daarachter de bomen, de bergen, de wereld, de wind,
de mensheid: man, vrouw en het fijne kind;
daarachter de zon,
daarachter de maan,
daarachter de zilveren sterren;
ook Vlaanderen, nevel-blauw,
en God.
Het leven is nabij en verre;
het hart des levens…
Diana-beeld in het bos
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.889 Het strevend beeld mijner jacht
naar gouden, hemelse zin:
God is einde,
Diana mijn begin.
O, de spannende smart
van de menselijke boog,
de pijl-parabool, grote vlucht van mijn hart.
Maar God is hoog.
Vaarwel, vaarwel, het bruine bos;
het was wel liefde, geen zonde
dat ik God schoot de zuivere wonde:
boog, boog, gij zijt nu krachteloos en…
De ramen waaien open
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 7.027 De ramen waaien open
maar het is windstil
tegengesteld aan alle wetten
sluiten ze zich weer
trillend springen spanjoletten dicht
het licht gloeit aan
alles is helder
de stoelen om de tafel
twaalf stuks
zijn plotseling ingenomen
zwijgende personen
staren elkaar aan
totdat ik opdracht krijg
de deur open te zetten.…