Alle inzendingen over Dood en Liefde altij

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

De liefde die ik voor jou voel is geen obsessie maar een fascinatie simpelweg gevoed door jouw stijl, jouw gratie.…

Ze hebben de liefde verloren zijn silhouetten van onvoorwaardelijkheid. Ze dragen dode ogen en geweren vanaf hun dertiende. Ze zijn een perpetuele plaag. Sparta en Azteken. Lodewijk en Napoleon. Pruisische blindheid. Nationaal Socialisme en Rode Khmers. Birma, Eritrea, Syrië. Columbia, Tsjetsjenië, Kosovo, baardloze soldaten.…

Ze zijn daar, de heertjes van het banket. Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk, verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen. Vliegtuigen brullen niet meer en de kale stad biedt geen rust enkel het gesis van lijden. O mijn brandend vaderland. Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde. Angstige soldaten op…

want afscheid is pas afscheid, als niets er meer toe doet als geen goed, geen kwaad je nog beroeren kan gevoelens doodgebloed dood heeft dat niet dood is pas dood als de liefde weg is maar de liefde kan niet weg zij raakt je aan zelfs in ondraaglijk gemis afscheid is een keuze de jouwe of juist niet dood in leven waar geen…

Zij duldt van tijd geen dwang, zelfs als zijn zeis De jeugd en glans rooft van haar lippenrood: Tijd deert geen liefde op zijn korte reis En heeft geen vat op haar tot aan de dood. Zo er bewijs is dat ik dwaal hierin Dan schreef ik niets, en werd er nooit bemind.…

in jouw gelaat zie ik de blik van beantwoorde liefde tot de dood ons raakt als dan de dood ons plots wreed scheidt dan verbindt onze liefde hart en gedachten door de dood heen zijn wij nog een tot in volgend leven jouw gelaat ontwaakt…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

geheel ontwricht in mijn zoektocht naar het mooiste licht schaduwen mogen nu gerust verdwijnen de zon mag weer volop helder schijnen op een plaats waar kwaad ligt te gluren zal al het goede in het leven verzuren jaloersheid en nijd waken voor altijd wees op je hoede, voordat het je spijt want ruimte en vertrouwen bezorgen helderheid, in de liefde…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

gesteld, dat heeft je afkicken wel enigszins versneld nu heb je uitdrukkelijk gevraagd jou te vergezellen, want het eenzame verblijf begint zwaar te tellen in jouw brief aan ons stond nog geschreven ik ga definitief afscheid nemen van dit leven mijn lichaam is op en mijn geest kapot ik werkte hard mee aan dit onontkoombaar lot door jullie liefde…

't is liefde of haat.…

De dood is gekomen, De dood in mijn dromen, De dood nam mijn hart, De dood wreed en hard. De dood heeft genomen, De dood zonder schromen, De dood met zijn kracht, De dood in de nacht. De dood ging stil zweven, De dood met mijn leven, De dood wie het beliefde, De dood en mijn liefde.…

leven Waarin ik alleen maar nemen kan Terwijl ik alles terug zou willen geven Als de dood geen liefde kent Maar liefde wel de dood Dan kies ik voor liefde met een einde Met mijn bloed in het ochtendrood.…

Een relatie wordt vaster naar mate je elkaar loslaat naar mate je elkaar meer gunt dan is een relatie vast en veel zekerder!…

Je hoeft mijn mond niet te volgen geen geschenken te brengen bloemen mogen tuinen blijven sieren luister maar gewoon naar je hart ervaar de resonantie in de kamers. Het is te vinden, dat vertel ik je met en in de kleuren van de natuur als ik de spatels of het papier tot mijn ogen maak, mijn iris geheimen eindeloos uitdeelt. Tijd oogt als…

Twee letters twee cijfers MH17 en 298 maal een punt uit.…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

De lust en liefde nemen over, ademhaling die versnelt, strelen wordt ruwere aanraking, verblind door vurig verlangen, benieuwd wat dit voorspelt.…

Want de ruimte is eindeloos en onze liefde eveneens!…

als de zee een kerkhof is en niemand ooit je naam kennen of uitspreken zal als de dode niemand heeft hoe kan liefde dan sterker zijn dan de dood…

maar troosten Rode rozen op je graf Denkend aan alle liefde die je gaf Dood Ach... lieve opa Rust maar zacht…

of oud hij houd er geen rekening mee dat je veel van iemand houdt de dood waarom moet hij bestaan er zijn teveel mensen van wie je houdt met hem meegegaan maar er is iets wat de dood zelfs niet kan verslaan dat is mijn liefde heel diep bij je binnen die met jou is meegegaan de dood kan je leven nemen maar kan nooit mijn liefde van je afnemen…

Tenslotte verdwijnt zij liefde opgelost in leven spoorloos elke tederheid resteert aan het einde alleen de kus des doods Slechts de geest overleeft de dood geheugensporen van alle liefde klaar voor nieuw begin…

Een lied en de liefde de liefde en het leven het leven en de dood, overlopers als spionnen in zandlopers, in de klauwen en het kluwen van de tijd !…

Komt de dood tot leven. Zwijgt de liefde niet.…

De mens, hij waant zich groot en important. Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Met koffers naar een tijdelijk verblijf zonder bagage aangekomen in de eeuwigheid het pad ligt donker vol verwarring en wanhoop de toekomst in slijk verdwenen de uitgezette koers blijft voor altijd een streep door de rekening we wandelen op gebroken glas op de flanken hangen zwart en onbewogen de gordijnen God schiep het licht wie…