44 resultaten.
Nacht in de tropen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.110 In hun hutten
staren de dorpelingen
in het vuur,
hun handen angstig versmolten.
Krekels beginnen hun meditatie,
kikkers zingen
een fuga van
hypnotiserende monotonie.
Een fluisterende stem waarschuwt voor
dreigend gevaar maar zwijgt opeens
als de koude van schaduwen
op de flinterdunne wanden valt.…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 8 stemmen 913 Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt
de landweg langs die leidt naar verre steden,
hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht,
uw uitgesleten dorpel op zien treden.…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 6 stemmen 923 Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt
de landweg langs die leidt naar verre steden,
hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht,
uw uitgesleten dorpel op zien treden.…
graancirkel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 330 hoog in een glazen kooi
aan het stuur van een maaidorser
haalt de boer zijn wenkbrauwen op
om wat ogen niet geloven
lussen, cirkels, lijnen
verweven tot een groot klaverblad
iets woelde door de halmen
dwong de aren naar de aarde
al snel strijkt een zwerm neer
perslui klappen hun laptop open
fotografen klikken de breedhoeklens vast
dorpelingen…
De volheid van leven in kinderhanden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Vandaag sta ik op als open boek, dorpeling,
nee wellicht domweg een bewaard eikeldopje
gewoon rustig liggend in het groenere gras.
Daar heb ik gewoontegetrouw de winter
overleefd, vlak bij een oudere tamme kastanje.
In en op deze plek vond ik mijn doop.
Ik heb de tijd beloofd te wachten om de
zomerloomheid te gaan verwelkomen.…
Herinnering
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.078 Ik mocht zo gaarne dwalen
Langs bos en heuvelkling,
Als 'k de dorpeling
Langs 't voetpad af zag dalen,
En 't lied der nachtegalen
De herdersfluit verving:
Dan mocht ik gaarne dwalen
Langs bos en heuvelkling.…
Het dorp 1945
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 399 Dorpelingen komen achter het raam
vandaan, staan in ‘t heldere daglicht
wat onwennig, ze zijn wel heel erg
zichtbaar, als de groep aangroeit valt
‘n individu in het niet en ze verdring-
en luidruchtig een vaag onbehagen.…
ZONDAG
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.028 Over dorp en over veld
't helderklingend klokske schelt;
oud en jong, de dorpelingen
naadren langs de wegelingen,
ieder op zijn best gepint,
vro en welgezind.…
De kleine drenkeling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 745 Beeld van een dood blond jongetje
aangespoeld op 'n Canadees strand
duwt mijn hart in m'n keel
het staat voor 't drama van de Titanic
Dorpelingen ontfermen zich over hem
begraven hem, onderhouden zijn graf
Niemand meldt zich, niemand treurt om hem
alsof het kind nooit heeft bestaan
Zijn beschrijving past bij mijn zoon
ik verzink in 't leed…
cel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 856 eenzaamheid
gestorven gedachten
pulver onthecht in schrijnend
wachten op een loze dageraad
wenende muren
voegen murw geplet
gevangenen in zwaartekracht
geloken venster
traliën gelijk een stramme wacht
onwrikbaar in hun kille kader
wenende muren
deur vergrendelde verrader
in een gluipse wereld wier
uitgestoken tentakels
tasten langs de dorpel…
Wraak van de geraniums
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 301 Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages
de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei
zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van
achter de geraniums in het licht om geschiedenis te
schrijven.…
Wij-Synthesen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 Wij
Wij zijn
Wij zijn de laatste
Wij zijn de laatste kinderen
Wij zijn coïncidentale
dochters en zonen
daar en toen uit coïtale sterrenstof van liefde
tot leven gewekte
op de blauwe planeet geworpen stervelingen dorpelingen stedelingen
ondergeschoven
verstekelingen
nazaten
slachtoffers en erfgenamen
der wereldveroverende…
Heksenkinderen
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 355 Ngozi rent en rent een steen treft hem
nog. hij weet de dorpelingen achter
zich waaronder zijn ouders. Tranen
lopen over zijn gezicht….hij rent voor
zijn leven
Eindelijk als hij ze ver achter zich
weet gaat hij langzamer lopen.
Alles doet hem pijn…en dan ziet hij
hij het meisje. ze zit zacht neuriënd
zomaar in het zand.…
NONKEL
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 198 De dorpelingen trakteren hem gewillig op tijd en stond op een ‘gaaje tea’ en vertellen hem simpele schuine mopjes, waarmee hij dan bête bulderlacht en met verve, vijfentwintig zattemansgesprekken dimt...…