Alle inzendingen over Een ongewone dag

Het antwoord is luid en duidelijk nee, we hoeven niks en dus: halen we de decennia even terug, hebben een baal-dag dus. Zooo lekker.…

De dag van somberheid is het vandaag, stel bij 't buiten zien domweg de vraag: wat viel je 't meest op aan vandaag? Licht is het amper geworden, druilen, regen, mist een dag die je heel snel moet vergeten, zodat voor je het wist: morgen misschien de zon zich weer laat zien?…

Als beker lest ze dorst met ongewone wijn. Als brandglas steekt ze kaarsen aan die onvoorzien in andere gaan ontbranden. ---------------------------------------------- Uit: 'Boze Wolven', 2002.…

De wijsheid van de man was ongewoon: z'n denkniveau ging elk verstand te boven. De woudreus in het bos der filosofen verwachtte ook hetzelfde van z'n zoon. De appel van de boom der wijsheid kwam ten val. Hij viel vlakbij de hersenstam.…

Zijn poetsdrift was intens en ongewoon Zijn hand van wassen was kordaat en killing Elk blinkend raam veroorzaakte een trilling Nu is de toren leeg, maar wel mooi schoon Wat zullen ze als eerste gaan bedekken? De losse ramen, de Explorer-lekken?…

Whatsapp kon een annonce samenstellen Een nieuw behaald record, zeer ongewoon Van ruwweg tien berichten per persoon Als je de hele wereld mee zou tellen Zo’n bundel teksten in zo’n dagfrequentie Is wat je noemt een appische extensie…

Over ons land een hangende, dichte mist troosteloos en droevig is de componist Lichtjes door de sluier en het ver-gezicht Donkere dagen voor de kerst zoals gebruikelijk en zoals gewoon een virus nu aannemelijk en bewegelijk is nu niet ongewoon Maar tussen de misere door brandt licht van hoop en kracht omdat eens in duistre…

Veni: Je kwam met de elegantie van een gazelle Je maakt van elke beweging een dans Vidi: Je ziet met ongewone intensiteit Jouw ogen zijn de antenne van jouw ziel Vici: Jouw hart stuurt jouw handen aan en geeft ons de wereld terug…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

mijn muren zijn onafgebroken daarachter zwijg ik te vertellen wat is gebeurd ondoorgrond lijkt alles als een aarde zonder bodem ongewoon stil en leeg lijkt het spiegelbeeld op iemand waarop ik lijk alleen de muur lijkt zonder alle tranen en alle pijn daarachter een beeld van ooit…

er is geen plek op aard’ die zich meten kan met jou vogels zingen bijen zoemen bloemen bloeien water dat stroomt deze rust in een stad best ongewoon puur en echt noord-brabant mijn hart verpand zomaar aan jou hier wil ik zijn wonen, blijven graag voor altijd…

jij je aan het schrijven zet als het voor mij was, ik zou zo bezwijken en vallen voor je charmes, tot en met een glimlach van bovenaf je toevertrouwen nog even wiegen met mijn kroon en dankbaar dat ik mocht aanschouwen dat pril geluk, ja het is echt heel ongewoon…

Hei en vennen, eenzame berken her en der en aan de einder dennenbossen, vormen een landschap dat zo ongewoon geworden is, dat je je in een andere tijd waant. Later trekken we Strijp binnen. Een prentbriefkaart, honderd jaar oud, waarop mijn grootvader rustig bij de opstal van het gehucht, de dingen van de dag te bespreken staat.…

Een snelle greep in de vriezer jawel dat heb je wanneer weggooien geen optie is awel Wat bakjes van de afgelopen week menu voor vandaag is weer compleet Maar zondag is een vrije dag zegt men toch iets waar 'k best aan wennen 'ken' Want een beetje 'vrij' zijn op de zonnige zondag is iets wat men niet versmaden mag.…

een dansende spreeuw die luidkeels krijst bij het zoeken naar voedsel, laat zijn wintervoetjes na op een wit kleed van kristal heldere sneeuw. een dennenbos in de buurt, bedankt,schaduw en zonlicht,die toveren de dennenbomen om tot sprookjesachtige figuren op een bouwvallige muur. een bevroren vijver weerkaatst het…

Toch blijft het ongewoon Als je zo een punt ziet maken Alhoewel, als het niet was gelukt Had hij de bal niet goed kunnen raken. Dat zie je vaak Bij extremiteiten Maar als het een keer niet lukt Hoef jij je niets te verwijten.…

Een ongewoon perfect gevlekt patroon. Reikhalzend wiegend trekken slanke benen meer publiek. Jaloerse blikken vallen op de buurvrouw met de gladde huid. De muziek stopt. Ze rukt een tak van haar dieet. De microfoon schalt: Hiernaast worden de zeeleeuwen gevoed.…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Praten met mijn vader Luisterend naar zijn zoon In de stilte van de nacht Zo intens en ongewoon Verhalend over dingen Die voor ons bijzonder zijn Zittend bij elkaar Soms rechtlijnig overal tegen Vaak wel op één lijn Pratend met mijn vader Ook al is hij jaren dood Van hem mag ik klein blijven En hij blijft altijd groot…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik mis je bijna heel de dag. Heb je dan niet door als je me aankijkt dat me ogen huilen terwijl ik lach? Ik haat je maar toch hou ik van je ik word eigenlijk helemaal gek. Want ik baan me door een web van emoties het word allemaal een wazige vlek. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? Ik mis de liefde die ik in je ogen zag.…

Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik weet dat het fout is en dat het eigenlijk niet mag. Maar ik kan blijkbaar nog niet zonder jou dat heb ik wel gevoeld. Ik hoop stiekem dat je dit leest en snapt wat ik bedoel. Treuren is zinloos verspilde tijd en ik hoop dat je me snel hieruit bevrijd. Want ik word zo gek van dit gevoel.…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Ik moet het toch vertellen. ’t Is ook niet uit te stellen, dit ongewone zeer, dit kan ik niet weer. Maar het moet, voor de zoveelste keer.…

Had ik hier zes dagen afzien voor nodig? Ben ik zo blij omdat het bijna over is? Het is hoe dan ook een verrukkelluk gevoel. Volgend jaar zeker weer!…

Van mijn stuk gebracht, door een extra vrije dag klopt de week niet meer. De klok loopt eender, mijn hoofd mist maandag en dat terwijl de maan nu aan de hemel staat! Doe mij maar gewoon een normale week, zodat ik niet van slag raak.…