Alle inzendingen over Eens komt er een dag

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein! Stel je voor da'k een vlo zou zijn Gewoon om iemand te grazen te nemen Zou 'k springen van armen naar benen En meer van die ongein Stel je voor da'k een vlo zou wezen Zo eentje die iedereen prikken zou Wanneer er een bus…

Europa, het is eindelijk gelukt: Al heb ik dan ook niet voor u gestemd (Dan stond Jan-Peter nogmaals in zijn hemd) En bent u mij dus door de strot gedrukt Toch ben ik door dit volkslied uitverkoren Alsnog mijn stem voor u te laten horen.…

Alsof de kosten om te kunnen leven, Inmiddels niet gestegen zijn ten top, Doet Brussel er een schepje bovenop, Weer worden méér belastingen geheven. En binnenkort gaat de EU bepalen: De burger krijgt een taks op ademhalen!…

Een ongeklede tak Vogel droomt over lente Prille zon komt op. Nacht strijkt voorbij, er komt een nieuwe dag waarop hemel schapenwit en voorjaarsblauw zal kleuren Als het geheim van een zonsopgang begint te onthullen dan zullen de roosjes en viooltjes binnen de kortste keren opnieuw bloeien als vanouds.…

Mijn lichaam schreeuwt het uit Het laat me weer eens vallen De pijn kruipt onder mijn huid Soms ben ik zo kwaad op dat immuunsysteem, dat mij keer op keer verraadt Het is soms moeilijk want je ziet het niet Het richt hier schade aan Mijn lichaam zit in een soort van oorlogsgebied Ik wil niet klagen Ik krabbel weer overeind Ik…

Voor Achmed was het nieuwe-burgersdag: Al was het hemd hem van het lijf gevraagd, Hij was met vlag en wimpel toch geslaagd En dus nam hij de Nederlandse vlag En trots hees onze nieuwe landgenoot Toen voor de eerste keer het blauw-wit-rood.…

Op het zachte gras zaten wij aan de kant van het water. Wij droomden over vrede en dachten niet aan later... Dauwdruppels op het riet, wij keken naar de hoge blauwe hemel en rookten weed. Soms dreef er een grijze wolk voorbij, maar die bliezen wij opzij. Helder blauw moest het zijn en de zon zou schijnen voor iedereen. Op een wereld…

deur achter je dicht er zijn niet veel zaken meer waar ik je als vader toe verplicht ik wil nog even knuffelen heb je beide armen vrij of krijg ik de verliefde blik op je ipod er gratis bij heb je normaal gegeten of is alleen de koektrommel leeg hoe kan ik als oude sok nu weten dat je van gamen zo veel honger kreeg ik vind het elke dag…

De beschermlaag die ik vanaf mijn geboorte meekreeg is flinterdun en veelal verstopt in sproeten op het naaktstrand hou ik mijn kleding aan niet uit schaamte, maar uit bescherming en als ik maar iets of wat, zelfs even, ontbloot dan doorbrand de zon mijn lichaamsvernislaagje zit ik op en met de blaren!…

Haar zoon komt eventjes bij moeder langs, trachtte een hond te redden, maar moest het bekopen met een klap op zijn smoel, gevolg een afspraak op de EHBO, je snapt het vast wel als ik zeg, als ik bedoel, dat de deur van de buuf eventjes gesloten blijft? Rot ziekte!…

Het kost natuurlijk minstens tig miljoen, Maar desondanks verkondigt Bush te hopen Dat straks op Mars een yankee rond zal lopen, Al snap ik niet wat iemand daar moet doen. Toen ik de foto's zag, dacht ik meteen: Daar wil ik zelfs voor geld toe nog niet heen.…

Het rijm De pijn Het slijm Geheim Venijn Daarbij De tijd De spijt De strijd De roem De zoen Het doen Nog geen miljoen Zou dit kunnen vervangen Nooit gevangen Zitten Staren in het niets Komt er toch weer iets De wind in je rug op de fiets De zon in je gezicht Je plicht Om Mani Padme Hum Oren dicht en klappen Met een hand…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Dat we leren dat er geen verschillen bestaan Komt er een dag Dat we wakker worden Dat de schellen van onze ogen vallen Dat we beseffen wie en wat we zijn Dat we onze eigen keuzes weer gaan maken En misschien Heel misschien Komt er dan die dag Dat ook De kinderen in een wereld zonder rust In een wereld vol armoede en angst Dat ook deze…

Op zijn laatste plaat zal hij het antwoord nooit kennen op zijn glorieuze vraag! Hij heeft daar ongetwijfeld vrede mee. In zijn leven was hij ongrijpbaar. Excentriek en onvoorspelbaar. In zijn metamorfoses liep je verloren, bij zijn teksten raakte je de weg kwijt. Bowie mikte op het hoofd. Met let’s dance op de benen, maar nooit op het…

Just the sky is the limit Ze rijken niet tot aan de hemel maar steken boven de wolken uit. De statige kantoorgebouwen. Ze zijn verheven. Het moet hoog zijn. De kracht en sterkte van hoogte moet erin schuilen. Ze staan daar trots van vervoering In al hun glorie. Ze moeten kunnen trots zijn, op hun eerzuchtig gebouw, dat oprijst in pure vervoering…

Terwijl het besef van alles dat komt en gaat is als een spiegel waarvoor je staat, maar die barst in duizend stukken... Doch de hoop die blijft, want wellicht zal het morgen wel lukken.…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

Stiekem komt hij om het hoekje gluren maar hij krijgt nog niet echt grip toch zal het niet lang meer duren dan weet je, daar heb je hem, verhip! Dan zal hij stormen laten razen en takken rukken van de bomen nee, de tijd is niet ver weg dan zal de herfst zeker komen.…

Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste paden. Bladeren ritselen in de voetstappen van een straaltje wind, het bos vullend met een geurige tint. Bomen buigen zich voor het raam en blazen dwarrelende pluimpjes weg van overgebleven woorden van een kussengevecht.…

in vloeiende bewegingen het ritme van een liefdesdans staart blind op penetratie de lozing van ultiem genot schreeuwt kelen rauw en schor laat doden zelfs ontwaken ik ben klaar als jij komt…

Maar het maakt allemaal niks uit de woorden vallen rechtvooruit op vol vertrouwen kunnen wij zeggen niks te verliezen gewoon door gaan met rennen en dan lief komt het goed.…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Soms lijkt het leven niet eerlijk verdeeld een stap naar voor en dan twee achteruit denk je net ik heb alles in beeld komt het oneerlijke op een dag eruit Je omgeving lijkt met je mee te leven ieder doet z'n uiterste best ze willen allemaal goed bedoelde raad geven het is vaak alleen maar een test Woorden van meeleven wil je niet meer horen…

Er komt een man die zijn luie stoel verlaat, zich kalm verheft, zich naar believen kleedt, z’n baard herschikt en zich verdiept naar eigen traktaat en met zijn hand de uitstoot van het jaar behoedzaam van de rode mantel slaat, hij maakt zich even vrij om een nieuwe gesp aan zijn broekriem te maken, elk jaar komt er een gaatje…

Het mooiste komt nog! Dat zeg ik tegen mezelf Als ik door de donkere nacht ga Of als ik worstel met een zware last Het mooiste komt nog! Dat geloof ik met heel mijn hart Als ik zie hoe de zon opkomt Of als ik hoor hoe de vogels zingen Het mooiste komt nog!…