Alle inzendingen over Eens komt er een dag

Rinkelting, Spartelding in het schuwe licht van klimmende maan, Je mamma zingt van “schaapjes” zo zoetjes Dra komt een nieuwe dag eraan. Lieve Emma mag je gelukkig door het leven gaan!…

Je was mijn beste vriend Mijn liefde voor jou hield nooit op Wanneer ik ons liedje luisterde Ging mijn hart tekeer Ooit komt er een dag Dat ik je weer zie Je hand vast pak en nooit meer loslaat Zachtjes in je oor fluister dat onze vriendschap nooit vergaat……

Vandaag veel zon en morgen zeker regen maar misschien is dat zo zeker niet en komt de nieuwe dag met onverwacht toch weer nieuw licht en kan mijn ziel weer zingen. Het heel gewone, dagelijkse leven, het glimt van zin en van een diep geheim.…

eens de dag Wat was het prachtig om jou met lange halen in de glinsterende zee te zien malen Zou daar niet iets moois van te maken zijn, iets dodelijks moois?…

als de dag komt dat mijn benen breken omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan laat dan het loslaten jou niet weerhouden de weg naar de einder verder te gaan als de dag komt dat mijn longen leegzuigen omdat de weg van leven een langere adem vraagt laat dan het verlies jou niet beletten want de vaart der volkeren kent geen einde…

het elke dag op neer ik doe maar vrolijk met wat liedjes maar soms...…

Er komt beslist een dag, dan zijn de boekenkasten leeg. Is alles toch vergeten, waar je ooit voor hebt geleefd. Het is niet erg, dat je nu en dan eens faalt. Ik zal de gids zijn van het gebied, waarin jij telkens weer verdwaalt.…

Vrijheid proeft als zoete honing teveel ervan maakt je duizelig je voelt je als 'n prinses of koning eigen wegen zoeken, heel verstandig elke keer weer 'n geestverschoning Beslissingen zelf nemen of maken 't maakt niet uit hoe, een beetje moed of na een diepe zucht te slaken komt elke wondermooie dag weer goed nadat je 'n akelig gevoel…

straks komt er een dag dat wij hand in hand ons droomeiland kunnen betreden alles achter ons laten zodat wij ons paleisje met verse liefde kunnen bekleden dan kunnen we samen naar de sterren kijken vanaf een romantisch beschenen balkon zodat er intense rust in ons lichaam heerst veroorzaakt door de prachtige horizon twee…

ook een dag Waar je de grote wereld Plots voelt als klein en kil Ook dan zal ik er voor je zijn En alleen maar als je dat wil Als een tweede beste vriend…

Kom met een glas aan 't raam wat tijd verdrijven - dat ik thuis ben, komt toch iedere dag niet voor - ga daarna als de sodemieter met uw schrobben door!…

Vreemd, maar toch vertrouwd, komt onze laatste dag. Door tranen breekt een lach. Het groot geschenk keert terug. We geven lichaam en de geest. Heel onze ziel en zaligheid. Verlost van wat was en is geweest. Vanmiddag zwemmen we als een vis. Vanavond vliegen we als een vogel. Samen luisteren en zien. Proeven van onze levensdis.…

De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde het avondrood toont zich in al haar rode glorie de dag ging snel, zoals elke dag de avond is korter, maar dat ie tie altijd.…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren.…

nog elke dag opnieuw voor De daders vinden dat we zeuren Want waar komt het eigenlijk door?…

Met zweet in zijn handen en op zijn gezicht, komt na gespannen dagen een ontstellend bericht. De oorlog der oorlogen is begonnen, deze haat en woede is door de mens verzonnen. Al schietend baant hij zich een weg, een reis van lijden en pijn, rennend naar de volgende heg.…

Als trots agent mag ik Afghanen leren Hoe je de burger pakken kan, echt fun Mijn bonnenboekje mee en lasergun Maar wijkproblemen, net als hier, negeren En oh ja, kom ik huiswaarts in een kissie Weet dan: het was geen militaire missie…

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

ooit een dag dat ik je werkelijk zal loslaten dan ben je mijn mooiste herinnering…

nog een dag dat ik van de regen in de drup val Waarschijnlijk voel ik me dan zo klein dat ik daarin zelfs verdrinken zou terwijl ik zo gezond ben als een vis Maar met een zware steen op m’n hart vastgeknoopt met een touw…

dat echt vanuit mijn hart of alleen maar uit mijn keel Mijn leven is net een achtbaan dan weer hard en dan weer zacht Maar hoe weet ik nou zeker dat er iemand op me wacht Iemand die me wil kennen of ik nou huil of lach Wat zal ik dan gelukkig zijn wanneer komt die mooie dag?…

Wij spreken onze liefde naar elkaar vrijuit En op een dag als het kan wordt jij mijn bruid.…

Verstokt de adem inhoudend, de snijdende pijn verbijtend, priemend door merg en been Dwalend door ultieme helrode landschappen; zwoel prachtig wel betraand doch extreem sereen. Hunkerende emoties opgeborgen in felle helblauwe wolkjes speels weggedreven naar verre horizonten Geborgenheid en tedere genegenheid, trouw en integer plots brutaal ontnomen…

Komt steeds mijn dagen kleuren, brengt mij een levensdoel.…

Het vrije wilde paard dat tussen struik en springbron leeft vlucht voor onweer in een vergeten mijngang schuchter-dof stampend gaan zijn hoeven over het oude karrespoor als een verlopen slangenrustplaats klinken langs wand en zoldering achter hoeken de laatste verste echo is kloek en vastberaden: de stap van de geknechte soortgenoot…

Hopelijk komt er een dag en laat je me in vrede leven. Vertel je al 4 jaar lang met angst ik heb je niets te geven. Je sloeg en schopte me in elkaar. Ik vergeef je maar van mij geen teder gebaar. Geestelijk verwijderde je mij van familie en vrienden. Onder het mom dat ik beter verdiende. Hopelijk gaat deze nachtmerrie snel voorbij.…

buiten de tulpenboom enkele bladeren slechts intens gekleurd geel het oude huis verstikt in loden leegte de trap naar het vertrouwde boven bezweek onder doodse stilte we zijn elkaar onderweg kwijtgeraakt de tijd kan niet helen ik hoor je in mijn verlatenheid nu je er niet meer bent buiten de tulpenboom er komt geen dag dat ik niet…

mijn moeder was een vrolijke spontane vrouw humoristisch en trouw mijn vader een flinke serieuze man jarenlang hardwerkend voor zijn vrouw en zijn gezin hij ging bijna met pensioen ze maakten plannen wat te gaan doen met alle komende vrije tijd het werden heerlijke dromen die echter nooit uit zouden komen want dan komt die bewuste dag…

Het kwam ze had geen idee, zat er tot haar tenen mee, hoe het haar benam ze wist niet hoe het kwam. Hoe het bezit van haar nam, ze had werkelijk geen idee, een antwoord had ze niet maar: ze zat er mooi mee. Hoe het gebeurde, ze weet het nog immer niet, zo had ze het, raakte het kwijt en tot op heden weet ze niet: waar het…

De musical rond Paul komt net op tijd: Men vindt zijn Ma-Di-Wo-Do een zozo-show Soms zelfs al een How Low As You Can Go-show Een voorgeborchte van vergetelheid Artiesten draaien vaak dezelfde ronde: Wat oud is, wordt vanzelf heruitgevonden…