Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.383):

Nog even samen met jou

Samen op de bank
begon ik te dromen over hoe het was
deed net of jij nooit weg bent geweest
alsof we nog altijd samen waren

Even zat je weer naast me
en wilde ik je stevig vasthouden
ruiken aan je zachte haren
je zoenen en de liefde verklaren

Ik zie je lach, jouw ogen stralen
mijn hart huilt vanbinnen over de pijn
ik had alles willen houden wat het was
en dat was ook alles wat ik probeerde

Zoals het lot eerder geschiedde
moest ik de deur weer sluiten
ik hoor hoe jij de straat uit rijdt
terwijl ik hier om je sta te huilen

Alleen op de bank
voel ik nog de warmte van je lichaam
en omarm het gevoel dat jij hier achterliet
denk ik: had ik je maar nooit laten gaan

En toch, ik weet
er komt ooit een dag
dat ik je werkelijk zal loslaten
dan ben je mijn mooiste herinnering