Alle inzendingen over Er is geen tijd

Ik ben in een script geboren regie heb ik niet nodig, ik speel een soevereine held in elk verhaal, rolverdeling lijkt overbodig, isolement van de verbeelding deel ik met elk primitief hart. De wieg stond op een onbewoond eiland van verlaten kunst, cursief omringd door de golven van het alfabet, in de getijden van geluk herrees…

Ik streelde je wakker in een morgendicht, onderzoek wat je eerder hebt geloofd en vervloek de gisting tussen de engel en de sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met een gelijke waan die rondwaart door de botte hoornen op het hoofd. Ik wil niet strijden met een verwachting, die de geest verwart…

Geluk is een meervoudig equivalent enerzijds gewogen in een gesponnen web en door een suikerspin verleid, raakt ik een schuwe droom niet kwijt waarin ik in haar zoete wederkerigheid werd gekend. Anderzijds als het handvat breekt en het genot in de werkelijkheid verbleekt, wat kan ik verwachten in de sluwe ironie van spot door de schaduw…

Geschuimde regels op een gedachtezee in oceanen van onvoorspelbaarheid waarin ik tijdloos onderga. drenkeling naakt zonder vinnen en schubben, filter de woorden met de kieuwen, om het zuurstofrijke vocabulaire uitzicht te vernieuwen. elders, een landschap al weet ik niet waar dat ligt als ik het rijmen kan met de mond en ogen dicht…

Het lijkt allemaal zo vreemd, ideeën en wetten vervreemd van naam, anoniem ongrijpbaar, wie zal weten hoe de ziel er morgen voorstaat, zijn licht gespeend van sterren die opstijgen als het avondrood zijn vleugels openslaat. Uit het gezicht van uitdrukkingloze goden die stilletjes verdwijnen in een overdaad van overmacht en overgaat…

Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam het zijn de onbekenden op het erf, een zwarte kraai die schipbreuk leed. Mij met beide vlerken beet, in eigen ziel zijn thuisland meed, toen ik zijn gouden kooi open deed, het is de vogel vrij van naam…

Wanneer ik morgen je moet verlaten mijn zoon, word ik weer dat kind, die allerkleinste jongen die je in je armen neemt, vervreemdt me niet van de vurigste wens je om mij in jou te rijpen als ware een waarachtig mens. Ontkleedt me van angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me…

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich in formules vastgelegd. Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt ik zie de schaduw die met zijn ego vecht, ik leg de huid af maar ik ben…

Verliefdheid weggetold op het einde van de ginder in moddersporen weggerold in het wikken en wegen, onder het krakende karrenwiel van dromen dient veel worden weggegooid. Gedachten als voorbeeld dat geluk mild en duurzaam is en zichzelf moet verdienen maar wegvloeit in de wind van een klimaat wat omslaat en na een plotselinge blikseminslag…

Een woord wat niet bevriest, stuwend dan het bloed, zoek ik wie het vindt mag zich warmen aan alle nog te verbeelden pagina’s. Wat ik lees is lopend vuur verliefdheid zó heet, dat het de dood ontdooit en waar mensen gaan hun haat verbleekt, tot er zinnen vallen in een vrij decor van herfstbladeren en gestorven zijn in de nerf…

Het doek gaat op en neer in de spiegels van het lijden zonder naam acteur van onverrichte zaken ontmaskerde held uit de coulissen een ridder mondvol vrees en blaam. Het hart is moedig, maar stervensgroot beklemt door de wol geverfde kamers twee ruimten, gegoochel met het meubilair publiek verdwijnt in de plooien van het jacket lief…

Het leven hier is lijkt stil, zo stil als sneeuw kan zijn in het herfstgoud van een eikenboom en de wind onbekommerd toeluistert in haar waarachtige domein. Ongeletterd als de stilte wordt de geur een refrein op papier uitgedaagd tot het spreekt en zwijgt als het daarom wordt gevraagd. Doodstil als men het hoort, het fluisteren van…

Mijn neus in oude manuscripten ruikend aan de boekenlegger van scenario’s door anderen geschreven, levend maar nooit hebben bestaan. Kleuren van een onvervalst gevoel, waarin de inkt van realiteit niet is opgedroogd, overstemd door de aromatische geuren van de dramatiek. Verdriet zoals het werd gedoogd en steeds wordt geproefd, dat…

Het was soms onbedoeld of ik van voren leefde of juist achterom zittend in een lege kamer op een stoel aan het raam dat uitkijkt over een wereld die zich niet grijpen laat. Waarin het heden wordt gewist, en het verleden verzonken ligt als marskramer die zijn waren reeds lang had verkocht boven een wolkendek dat naar verdieping leidt…

We dwaalden eenzaam met z’n tweeën alhoewel we reeds vertrokken waren toch raakten we elkaars harten aan, met doel onze geur in een moment van de toekomst te polijsten, ontdaan van willekeur. Het korstig grind ontlokte zinnen uit elke tred, uit iedere kiezel ontsteeg een fragment van een geprojecteerd beeld op het geparelde doek van de…

Hier huist een uniek ontwerp, lijdend van een lang bezinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid Nog voor haar stem zich verder kon verheffen,werd zij door overmacht gekooid, verwoei haar kracht in een verfrissende wind die zijzelf had gesticht in een welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar beween, een…

Alle revoltes van de wereld wissen de smart van moeders niet, alle vooruitgang verhindert niet dat ik dictators haat, ook die in mijzelf, ongewenste waarheden doen mij de nacht verbleken ik ben het dier dat nog nooit een moord heeft begaan, soms toch in gedachten stond die stap vooraan, dan hecht bloed aan beide handen tot ik het…

De ochtend gloort, het duister van de nacht, schemert nog wat na. Stil is het nog, de dag komt op adem. Een moment van stille mijmering. Waterdruppels glinsteren nog op mijn venster. Maar de zon kleurt de schoongewassen wolken rood. De wind houdt nog zijn adem in. Opnieuw een nieuwe dag, hij stelt zich vrolijk aan mij voor. Verwijdert…

De tijd vliegt voorbij De tijd kun je niet vast houden De tijd glipt zo door je vingers Ook al maak je een vuist Daar verandert niets aan De tijd is alles De tijd is niets De tijd is verstreken De tijd is voorbij De tijd is nu Tijd is razend snel Tijd is onbelangrijk Waar blijft de tijd…

Geestkracht van de levensbron is onverschillig van wie haar water drinkt en slechts een herschikking van woorden, die een lichtvaardige waarheid bevatten, gerangschikt naar de toets van de tijd,klinkt door in bereidwilligheid maar anderzijds leeft op dode materie die het verleden vervormt.…

Kom Op tijd. maak tijd, geef het tijd, neem de tijd, alle tijd, altijd.…

Als ik op tijd zou leven Altijd op tijd op zou staan Op tijd de planten water geven Zelfs op tijd van huis gegaan Zekerheid op tijd genomen Door op tijd nooit hoge nood Zou mijn tijd uiteindelijk komen Ga ik dan op tijd nog dood?…

De tijd gaat snel , de tijd vliegt Soms denk ik dat de tijd liegt Dat de tijd nie echt is Dat de tijd een gevecht is Maar dan laat ik het los Voordat het me meer tijd kost…

De tijd heelt alle wonden, de tijd snelt voorbij de tijd heeft me gevonden, kwam uiteindelijk bij mij de tijd is onverwoestbaar, de tijd is supersnel de tijd is onaantastbaar, de tijd is soms een kwel De tijd is kort soms te lang als tijd van afscheid daar is de tijd nemen zoals hij komt, er niet te lang denken aan gemis de tijd is ons gegund…

TIJD tijd is als water krachtig, transparant tijd is als vuur machtig, dominant tijd is als vrijheid ongrijpbaar, beperkt tijd is als een bloem fleurig, verwelkt tijd is als licht helder, pijlsnel tijd is als het leven oneindig, een spel…

De tijd heeft me geen liefde kunnen geven. kan nu zelf niets meer geven in dit leven. De tijd... was tijd..het is tijd. kon de klok maar terug ben tot alles bereid. De tijd is verder gegaan. en ik.. ik ben stil blijven staan. De tijd vergooit. ik vergeet het nooit. De tijd. en ik heb spijt.…

Ik ben van die tijd; van voor deze tijd. Ik heb geen spijt te hebben geleefd voor deze tijd. Want de tijd voordien heeft mij ingewijd; en de tijd van nadien heeft mij van zijn beklemming bevrijd. Ik ben van die tijd; zonder voorkennis van deze tijd.…

Het is tijd om verder te gaan Tijd om te lachen, tijd om te zingen Tijd om te dansen, om lief te hebben Tijd weer voor mooie dingen Het is tijd voor mij Met alles wie ik ben Het is tijd voor geluk En dat ik daar weer aan wen Want het leven is bedoeld - Het is echt waar - Het is bedoeld om gelukkig te zijn Dus laat dat geluk nu ook komen…

dit is de tijd van angst en moed van wanhoop en van hoop van licht en duisternis van waarachtigheid en nep dit is de tijd van vasthouden en verwaarlozen de tijd van vergeten en herinneren van goed en slecht dit is de tijd van onschuld en vertrouwen wat is tijd wat een tijd…

Tijd heelt wonden Wordt geklokt Tijd in 't verschiet Opgeslokt Tijd en toekomst Ongedeeld Tijd van reizen Nooit verveeld Tijd van hier. Nu Tijd van gaan Tijd van opdoen Afgedaan Tijd van liefde Tijd voor jou Tijd voor altijd Eindeloos…