Taalgrens ?

Een woord wat niet
bevriest, stuwend dan
het bloed, zoek ik
wie het vindt mag zich
warmen aan alle nog te
verbeelden pagina’s.

Wat ik lees is lopend vuur
verliefdheid zó heet, dat het
de dood ontdooit en waar
mensen gaan hun haat
verbleekt, tot er zinnen
vallen in een vrij decor van
herfstbladeren en gestorven zijn
in de nerf van beide handen.

Verbleekt maar
ongelofelijk rein, dat
woord is vol en stil en waar
genoeg, taalgrenzen voorbij
toen je er naar vroeg,
ligt een toekomst buiten mij,
die jij aan de liefde opdroeg .

... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 7 oktober 2013

pebmartenskpnmail.nl

Taalgrenzen voorbij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 127