Als ik morgen....

Wanneer ik morgen je moet verlaten
mijn zoon, word ik weer dat kind,
die allerkleinste jongen die je in je
armen neemt, vervreemdt me niet van
de vurigste wens je om mij in jou te
rijpen als ware een waarachtig mens.

Ontkleedt me van angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het glazen ledikant,
waarin ook jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit weer wakker word,
zodat ik over je kan waken en het moment
van stille dood tijdelijk wordt opgeschort.

Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die
dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is
haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van
de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.

Waaraan jij nu moet wennen, vertrouw op
je gevoel als de vlinder van nacht de vlam
van mijn lichaam temt, maar doorgloeit in de
ongeremde liefde van de werkelijkheid, die wij
in een ademloze volheid hebben beklommen.

... Uit de bundel: Er is geen verlies van tijd. ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 16 september 2013

pebmartenskpnmail.nl

Ademloze volheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 575