229 resultaten.
Als ik morgen....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 575 Waaraan jij nu moet wennen, vertrouw op
je gevoel als de vlinder van nacht de vlam
van mijn lichaam temt, maar doorgloeit in de
ongeremde liefde van de werkelijkheid, die wij
in een ademloze volheid hebben beklommen.…
Ontkleed je van mijn angsten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Waaraan jij nu moet wennen, vertrouw op
je gevoel als de vlinder van nacht de vlam
van mijn lichaam temt, maar doorgloeit in de
ongetemde liefde van de werkelijkheid, die wij
in een ademloze volheid hebben beklommen.…
Volheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 291 Het rook er zo naar bloem en gras en nat
en bloesem in de bomen
een slingerpad van scherm in berm
het koolzaad geel in 't groen als felle fijne franjes
daarin het fluitenkruid als tere kant
de kaarsen klaar van de kastanjes
het water met bosschages aan de overkant.
'k Beklom de steile trap
en zag uit raampjes van de vuurtoren
de weiden…
Een ademloze liefde
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 1.038 Moe
van het
verlangen
naar een
ademloze
liefde
heb ik
verloren
Maar
de rust
gevonden
En met
dit besef
voel ik
me als
herboren…
heel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 328 de zon gaat onder
in ademloze stilte
van roze snaren…
adem (3)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 ik adem, ik leef
ademloze beweging
lucht en levenskracht…
Woord dat trouw houdt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2.157 Voor Jeannet
Achtentwintig
Viermaal zeven
Dag van volheid
In de eerste maand
Van het nieuwe jaar
Beeld van volheid,
Van verdraagzaamheid
En wederzijds respect
Woord dat trouw houdt
Voor altijd…
de volheid van een cirkel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 216 ze zijn zo
gelijk verschillend
de dichters in het gedorste avondlicht
het vuur draagt gezichten
soms verborgen in een nachtverhaal
dat dromen stolt
tot onbegrepen stenen
waarop het handschrift rilt en rolt
maar ik hoor ook
kleuren knetteren, gedachten die hangen
als madeliefjes aan een hals
een warme borst
waait nog voorzichtig…
In de volheid van mijn dromen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 188 In de volheid van mijn dromen
hoop ik jou ooit weer eens
tegen te komen. Hoop ik met
jou weer geluk te delen;
met iets van dat speelse
glimlachende gezicht.
Die onuitgesproken zoete beelden.
Die sierkrullend letterlijk mijn gevoelens
nimmer verveelden.…
Het Model
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.522 Leegte nuttigt,
Volheid zint.…
vervoerd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 70 verpakte verlangens
gestapeld in dozen
door ezels vervoerd
vinden vrijheid in
gevleugelde ruimte
in ademloze tijd…
les mij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 794 leer mijn lijf je lief te kozen
leg mijn handen op je huid
lijf me in bij ademlozen
laat me blikken, laat me blozen
leid me in en leg me uit…
De leegte voorbij...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 355 In die stilte
hoor ik jouw stem
zacht eerbiedig,
de volheid,
wetend waarheen...
Jouw licht in mijn duisternis
onzichtbare kracht
laat mij geloven,
de volheid,
wetend waarheen...
Daden van jouw barmhachtigheid
zet ik voort
in levens van anderen,
de volheid,
wetend waarheen...
...de leegte voorbij.…
dans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 de dood wist de
geschiedenis
van het leven
uit je lege mooie
ademloze gezicht
opnieuw geboren
in een ander leven
dans je je danst
langzaam weg…
Als de ziel zingt
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 141 Als de ziel zingt
De melodie van stilte
ken ik inmiddels uit het hoofd
omdat het ligt opgeslagen
in de krochten van mijn ziel
leegte en volheid
komen daar ze tezamen
het maakt me vrij
daar ontwaarde ik
dat eenzame leegte
ook volheid van het leven kent
de ziel vertaalt die melodie
eens immers
is mij die rozentuin beloofd
een witte…
Klassiek
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.028 deze ochtend is het licht
zuiver genoeg om je
verschijning op te roepen
ik hou je in mijn hand
naar een venster
naar mijn hart, een beeld
vernoemd naar geluk
een ademloze stilte
in de palm van ontwaken…
Ademloze Huivering
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve ziel zuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze…
Ademloze Huivering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve zielezuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze…
Twee-eenheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 125 Ik geloof
dat de ziel van ons leven
als een waardevol kleed is geweven
van ragfijne stof dat door gedachten
vanuit het hart gegeven
het samenzijn niet kon bederven
zo geloof ik
dat er zijwegen van de liefde bestaan
een kwestie van twee-eenheid
waar de één sterft, naar de hemel gaat
en de ander alleen achterlaat
met een hart vol liefde…
CORNUCOPIA - Depressie VII
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 168 Soms is het nul,
Soms is het alles,
Soms leeg zoals
Alleen leegte
Zijn kan,
Soms voller dan
de volheid in de
Hoorn des overvloeds…
Niets of toch alles?
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 130 Het niets maakt
alles kwetsbaar of volheid
het niets creëert
integerheid en leefbaarheid
Het niets maakt
de ruimten sereen
alles beslaat of ontstaat
uit niets, gemaakt
uit de creatieve ziel
van deelbaarheid.…
blues
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 473 Mijn vulpen schrijft de blues
Over het beeld in de schemering
Diepe donkere ogen vertel mij niet dat
Het nooit heeft bestaan
Dat ademloze tederheid
Slechts een illusie is
Vertel mij niet
Dat ik moet ontwaken uit de illusie van mijn gedachten
verder dan dromen kom ik niet
Zeg me niets onbevlogen
Over het beeld in de schemering
Duistere…
Kerstgroet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 169 rondom de regenbogen
innerlijke ogen
stil en bewogen
schrijf ik met
sidderende hand
mijn kerstgroet
onder de avondlamp
verstart om al
de ademloze smart
maar sterker dan de pijn
zal de lamp
voor mijn voeten zijn
dat in een
dorstig dal
gevuld met olie voedt…
Leegte is lastig
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 160 Volheid die te veel geworden was,
Voelde me er door overlopen,
Te vaak, te veel naar mijn zin
Was mijn ik erbij ingeschoten,
Tijd die als een vloedgolf
Van aaneengeregen gebeurtenissen
Over me heen sloeg
En me platgeslagen achterliet -
Koos er voor me uit de tomeloze
Volheid terug te trekken, rust te vinden
Waar ik die allang was…
In volheid gedompeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 276 ik voel het zachte
van stilgevallen blaren
waar onder een tapijt
van vergankelijke kleuren
het rusten is begonnen
en mijn ziel zich
al stervende bereidt
op een mogelijk baren
tussen het grijs van boven
en de melange van benee
voel ik me even zo heel
opgenomen
in een immense zee
alsof ik mezelf
met al het zijnde deel…
De volheid van stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Verdwaald in golven
Geen geluid waar te nemen
Alleen verstilling.
Wanneer in de vroege morgenschemering mijn
aandacht wordt getrokken door een sluier van verstilling
in dichtheid en uitgestrektheid van waar de vage contouren van sil-
houetten opdoemen terwijl gezichten en portretten lijken omhoog te zweven.
Hoe het waas als een mist zonder…
Oud
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 741 Naarstig zoeken we
als kinderen met ademloze ogen
naar halmen, sneeuwklokjes.
We weten niet of er
een lente voor ons ligt
en lopen hand in hand het bospad af.…
miniatuur 5
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ik wil de volheid bezitten,
een leegte ontvluchten met
zoveel donkere muren,
mijn armen doen strekken
naar luisterende luchten
om ene genegenheid
blindelings op te wekken
die eeuwig zal duren…
een nieuw begin
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.623 in mijn dromen
een nieuw begin tegemoet
zo puur, zo alleen
in ademloze stilte
zet ik mijn stappen
in een wereld vol onrust
zo breekbaar
loop ik mijn leven in
naar een nieuw begin...…
Stilaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 456 Waarom ben je hier
en adem je me uit
zuchtend zichtbaar
het vliegt als cellofaan
langs je graaiende handen
traant het losse in het blinde
en beneemt me de adem stilaan
waarom blijf je
waarom niet gaan
in het ademloze duister
die ondenkbare tijd
in het onvergetelijke lichte…