Ontkleed je van mijn angsten

Wanneer ik morgen je moet verlaten
mijn liefste, word ik weer dat kind,
die allerkleinste jongen die je in je
armen neemt, vervreemd me niet van
de vurigste wens je om mij in jou te
rijpen als ware een waarachtig mens.

Ontkleed je van mijn angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in een glazen ledikant,
waarin we samen geboren werden, herstel
onafgemaakte verhalen als ik ooit weer wakker word,
zodat ik over je kan waken en het moment
van stille dood, tijdelijk wordt opgeschort.

Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die
dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is
haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van
de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.

Waaraan jij nu moet wennen, vertrouw op
je gevoel als de vlinder van nacht de vlam
van mijn lichaam temt, maar doorgloeit in de
ongetemde liefde van de werkelijkheid, die wij
in een ademloze volheid hebben beklommen.

Laat me meevaren....

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 54