Alle inzendingen over Laat me meevaren....

Ik laat me meevaren door zuchten van de kust in een brief, in een fles, in een zee, in een wereld, vol herrie, met daarop dit gedicht. Ik ben doof.…

Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.…

Wanneer ik je morgen moet verlaten ontkleedt me van mijn angsten als stoffelijk wezen en leg mij in het glazen ledikant, waarin ook jij geboren werd, vertel me je verhalen als ik ooit weer naast je wakker word, zodat ik over je kan waken in het moment van stille dood die tijdelijk wordt opgeschort, laat me meevaren in jouw…

Laat me meevaren in jouw dromen, totdat die dag aanbreekt, te denken aan de bloesem is haar zien en ruiken, letterlijk te proeven van de vruchtbare talenten in hun sacrale betekenis.…

Naar gewoonte, loopt hij iedere morgen op gevoel, zonder zorgen in warme zonneschijn, wind, regen of mistgordijn. Naar gewoonte, bij avond al beuzelen, keffen en neuzelen, stipt, nauwgezet en krek tot aan zijn geliefde plek. Naar gewoonte, hou ik goed in het oog, gespannen als ’n boog de ronde kont van mijn hond. Naar gewoonte…

Ze had het 'boek' bijna gesloten toen keek ze in de spiegel zag haar ´face´ en dacht "die is nog geen tachtig" en ging meevaren in de vaart der volkeren: OP FACEBOOK!…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

Ik kijk over zee, met wijde armen, laat ik mijn gevoelens, met de zachte melodie van de wind meevaren. De duinen, maken een zacht ritselend geluid, harmonieus, waaiende stemmen, met de golven mee, naar verlangende gevoelens, ver over zee.…

Nu met het gestaag vorderen van mijn leven Mijn leeftijd nu 68 Volgend jaar tik m’n 70ste levensjaar aan Nemen mijn levensdromen toe Niet die van de dag, maar de nacht Vannacht bij mijn laatste werkgever De Kamer van Koophandel En zo levensecht en op onderdelen slecht Dromen zijn het voorprogramma van de film De film van je leven Welke…

Elke nacht maak ik jacht op mijn dromen Als ze komen droom ik alleen nog maar van JOU Omdat ik zoveel van je hou…

hemelbloemen haasten zich en pakken samen als een groot boeket over het baken van onze stad waar gedachten innig en stilzwijgend bovenwinds meevaren daar wordt liefde aangeraakt en vloeit jouw tijd geruisloos over in die van mij waar seconden in gelijke tred volmaakt geschiedenis schrijven ogenblikkend in de kleur van het hart levend…

Van Sonja weet ik nog het meest  omdat zij d'eerste is geweest De dagen met Christine  zijn slechts herinnering De week met Truus  is nu confuus En wat Marianne betreft:  die kon niet velen dat mijn hondje keft En met Ida,hoe zat dat weer? Ach ja, dat was een feeks, zonder meer Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest  daar je me ontrouw…

Het leven heeft vele lagen Met weinig antwoorden en zoveel vragen Je kunt je natuurlijk blind staren en met elke nutteloze gedachte meevaren Maar ik besluit om verder te gaan En niet te lang stil te staan Bij elk moment Of ogenblik Elke traan Elke snik Ik ga verder, elke dag onbewust bewust met een gebroken, maar kloppend hart…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

Ze zijn met z’n drieën Onafscheidelijk voor het leven Al menig lach en traan gedeeld Samen overleven Ikzelf heb al mogen proeven Van de vriendschap die er heerst Hun deur stond open Heb er al vele mooie momenten beleefd Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn De liefde die er straalt De gevoelens voor elkaar Uit het diepst van…

een zuchtje wind verdwijnend in het niets is alles wat ik ben…

Klein Bang en Onzeker Een meisje Ze lijkt zo sterk Maar zwak vanbinnen Voelend Als verlaten Alleen En in de steek Gelaten Weet niet wat Weet niet hoe Maar doet het er ook toe Ik zal verdwijnen In het niets Een zuchtje wind Verdwijnend in het niets Is alles wat ik ben…

Tranen Drukken Achter mijn ogen Zoeken een uitweg Op een doodlopende Straat De enigste manier Om te druk Te laten verdwijnen Is mijn ogen te sluiten En weg te gaan…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Een ziekte met een naam maar zonder gezicht Van buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

Mijn hart slaat op hol, het tolt snel rond, als een wiel -- en het wil naar jou.…

- En hierdoor verlies ik heel veel aan meevarend verfpersoneel. 'k Adverteer daarom vaak bij de pers, opdat ik m'n ververs ververs. Het schilderen van al die schepen is kostbaar, zo heb ik begrepen. Ik ga dus reorganiseren; een schip laat ik fotograferen.…

Laat maar, Het is nu niet meer nodig. Ik heb op jou maar al te lang gewacht. Jij maakt je voor mij overbodig. Ik huil nu niet meer, Iedere nacht. Laat maar, Je hebt me nimmer kunnen troosten, Jij ging aan mijn gewonde ziel voorbij. M'n tranen en pijnen waren het grootste. Wat jij verwaarloosde, Wilde je niet meer zien in mij.…

ssstt... sluit je ogen en lig stil ssstt... niets zeggen en ogen toe, toe dan zo ja en laat me laat me nu lief voor jou zijn mijn vingers strelen nauwelijks je huid, die kippevelt je lippen krullen als ik ze nauwelijks met de mijne raak alsof je ogen door haar leden zien ik heb je lief m'n schat laat me, zo lief…

Laat me in je dromen zoeken naar een plek waarin ik kan schuilen, waar niemand me kan vervloeken. Laat me in je dromen duiken in een wereld waar ik kan ademen waar ik mijn diepste gedachten kan uiten. Laat me in je dromen verlangen naar een geloof waar mijn huid mijn huid mag zijn, waar ik niet in mijn lijf blijf hangen.…

Laat me zijn wie ik ben zonder mij te leven laat me doen wat ik wil zonder bevelen te geven. Laat me huilen als ik wil lachen als ik het kan ik wil gewoon mezelf zijn niet leven in jouw ban. Laat me in mijn waarde en in mijn eigen veilig zijn stuur mij niet waar jij me wilt laat me niet leven in schijn.…

Laat mij maar eventjes alleen en laat mij mijn gang maar gaan ik doe echt geen gekke dingen hoor maar laat me eventjes begaan. Ik wil je even niet kunnen horen of zien maar alleen zijn met m'n eigen gedachten en als je na een tijdje terugkomt zal ik gewoon hier zitten wachten.…

Laat het raam maar op een kier. Zo sijpelt 't licht naar binnen. Ik drink me dronken aan zijn zinnen. Ze nipten aan z'n lippen. Toen hij sabbelend op het leven woorden prevelde op wit papier. Maar, o zo blauw van binnen.…

laat mij los .…

Roken, zuipen Ik doe het graag Toch denk ik steeds Het kan wat minder Totdat het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet…