Netgedichten

netgedicht (nr. 57.984):

Als ik dit huis verlaat

Wanneer ik je morgen
moet verlaten

ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me

je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,

laat me meevaren in
jouw dromen, totdat die
dag aanbreekt, te denken
aan de bloesem is het
leven zien en ruiken,

letterlijk te proeven van
je vruchtbare talenten in
hun sacrale betekenis,
waaraan jij moet wennen,
vertrouw op je gevoel als de

vlinder van nacht de vlam
die het lichaam koestert en
doorgloeit in de ongeremde
liefde van de werkelijkheid,
die wij zonder volmacht

hebben beklommen, daarin
niets te hebben gemist .