In volheid gedompeld
ik voel het zachte
van stilgevallen blaren
waar onder een tapijt
van vergankelijke kleuren
het rusten is begonnen
en mijn ziel zich
al stervende bereidt
op een mogelijk baren
tussen het grijs van boven
en de melange van benee
voel ik me even zo heel
opgenomen
in een immense zee
alsof ik mezelf
met al het zijnde deel
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sandt8/
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 november 2011
Geplaatst in de categorie: mystiek
stilte 4.0 met 9 stemmen 
276
276
Geef je reactie op deze inzending:
Je ziel die heerlijk wiegt in de warmte ....
die aanvoelt als het dobberen van een baby in het vruchtwater van zijn moeders schoot..