Alle inzendingen over Geremd

mijn ziel is bijna al een leven lang zacht droevig gestemd de kleur van vele dagen schijnt herfstachtig getint ben deels geremd, onderkoeld ben ik zo vroeg uitgebloeid en is het enkel voor mij bedoeld wil dan vluchten ver van het heden of in de schaduw van het verleden het lijkt wel of mijn aard is gezonken in diepe…

Op een dag zul jij ook mijn liefste niet door twijfel worden geremd. En zul je ook eindelijk zelf ontdekken, dat wij voor elkaar zijn bestemd.…

" zonder mijn ogen te openen heb ik met 2 voeten tegelijk geremd de banden gilden als gekken, toen ineens doodse stilte mijn motorkap zat totaal onder de vrachtauto de laadbak was 2 cm van mijn voorruit verwijderd mijn schaduw had mij gered van een wisse dood hij is en blijft mijn redder in nood lieve schaduw vertel eens even ben jij…

sijpelt wat vocht over het behang, het voedt de bloemen op het gele perkament, de nacht kent zijn slaap niet meer en beeft onder het zeilen tegen de wind het laveren in ruimtes die er niet toe doen, het boetseren van je handen totdat het wit verbleekt bij de komende winter waar de sneeuw al de kieren zal vullen en het tochten wordt geremd…

" zonder mijn ogen te openen heb ik met 2 voeten tegelijk geremd de banden gilden als gekken, toen ineens doodse stilte mijn motorkap zat totaal onder een vrachtwagen de laadbak was 2cm van mijn voorruit verwijderd mijn schaduw had mij gered van een wisse dood hij is en blijft mijn redder in nood lieve schaduw vertel eens even ben jij…

Geen macht meer over dit proces, al in een simpele omhelzing wordt het ademhalen gestuit niet meer kan wat uit het vluchtigste in de kiem ontstaat, in begin heel vaag, wordt de uitbraak niet geremd, kan overslaan tot wereldbrand, waar uiteindelijk iedereen aan aandeel in zal moeten nemen, de tijd zich dood en onszelf door omstandigheden…

Naar binnen gaan en blijven haken aan de rafels van het leven ternauwernood kunnen kijken in evenbeeld geremde beweging in stompzinnigheid Ben ik nog van deze tijd? Zwem ik in die glazen kom waar geen uitweg is in uitzichtloosheid verstard in structuur, genageld aan de plek het zand is geel en genadeloos Ben ik nog van deze tijd?…

Mijn handen streelden jouw hoofd en loom openden zich mijn ogen, vingen de branding in de jouwe, terwijl jij in mij gleed, wij tweeën zonder geremdheid samen golfden, verstrengeld naar hoogten klommen tot diepe stromen hun uitweg vonden.…

Als de maan haar hoogste punt bereikt valt weerschijn in twee felle ogen worden blikken omhoog gezogen naar de hemel waar zij lichtend prijkt Zoals zijn zicht haar gloed weerkaatst als hij halend passie stemt zo is zij ook in 't minst geremd zelfs als zijn schreien eens misplaatst Gevangen in de manestralen roerloos…

die sterretjes in je sprekende ogen de gulle lach krijgt weer 'n kans en laat het peinzen langzaam doven Het gezicht is bij jou een open boek je kunt er echt alles uithalen Wanneer ik kijk en een beetje zoek weet ik hoe ik het moet vertalen Blij, verdrietig of somber gestemd 't is bij jou geen gok maar een weet Ben je bang, onzeker of geremd…

Leuke vrouw lekkere meid grappige griet frigide frivool lusteloos depressief vol energie lief ontloken haar los of opgestoken verdrietig blij gelukkig ontstemd geremd nukkig sjaggerijnig ongesteld uitgeblust uitgeteld. Vreugdevol mesjokke gek dol maf geschift foute lippenstift oorring neusring in tatoeage nep of echt.…

geest is helder en overzichtelijk, de grote vraagstukken bestaan niet meer In mij buldert het verlangen om te gaan Ik ben er klaar voor, meer dan dat ik ooit zal zijn De weg terug is geen issue meer, de reis is begonnen Wie wil er bier roept de barman en ik ben los Iedereen beleeft het moment met mij De ontlading, de zucht, de golf, geremd…

Nieuwsgierige kijkers, had ik toch maar op tijd geremd; zelfoverschatting doet je soms met oprechtheid buigen. Geen waarderingscijfer als respons, alles viel in duigen: want ik lees: “er is nog niet op deze inzending gestemd”.…

In den beginne Wees op je hoede man Als je vaak plassen moet En als de straal Je wat moedeloos stemt Ga dan met spoed naar de Huisartsengroepspraktijk Gooi het op tafel Wees nimmer geremd Huisarts Enige huivering Pijnlijk zo’n vinger wel Maar u bent dapper En bovendien vent Doch als u hoort van de Indicatorentest Wordt u onzeker…

Hoe treurig blijkt het leven door de dood geremd, die woest om elke ademteug de vuisten balt, en van de hoogste toppen in de diepten valt, aldaar hartstochtelijk beminnen heeft getemd? II Het noodlottige uiteinde heeft ons als paar uiteen gerukt ons beider steile weg te gaan.…