920 resultaten.
najaar
gedicht
3.0 met 77 stemmen 21.977 najaar is heimwee
onder leigrijze luchten
sterven de bomen…
Verborgen tranen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 73 heimwee naar wat was
vol onvergoten tranen
onderhuids gemis…
Heimwee naar keuze
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 206 Heimwee naar al die onbezorgde tijden
daarom ons eerst van corona bevrijden…
Kassarij.
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 339 Sta ik net
in de supermarkt
krijg ik toch
iets geks:
heimwee
naar jou.…
Zo misleidend en zo zoet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Heimwee is verlangen naar wat was,
als naar een al jarenlang verlaten huis.
Heimwee lijkt op wat ooit moet zijn.
Kijk, daar staat mijn gedroomde thuis!
Ondertussen bevind ik me waar ik nu ben,
op weg van heel vroeger naar veel later.
Verlangen naar waar ik ooit was.
Verlangen naar waar ik wil zijn.…
Fado saudade
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 Een fado meeslepend en zacht
als een heimwee naar een
voorbije nacht. Een zeurend
leven in gevoel; onbestemd
en zonder doel. De voortlevende
geest die de tekens van de
saudade leest.…
vrijheid
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.219 Ik ben naar het westen gevlucht
om vrijheid te kunnen voelen,
Maar nu ben ik een gevangene
van heimwee en
eenzaamheid
geworden.…
Geboortegehucht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 Heimwee vult mijn hart.…
E.T. Phone Home
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Eénzaam ontlokken
Heimwéé naar blonde lokken
Bed in sneeuw vlokken…
The realm of mists
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 334 Langzaam
vertoeft haar geest
door dat verre land
vol nevelen
eenzaam drijft heimwee
haar langs beken met helder water
en geuren
van frisse ochtenddauw
de melancholische klanken
weerklinken nog altijd
over de heuvels
en de groene velden
daar waar eens
haar thuis was
in dat verre
verre verleden…
Luchtkasteel
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.012 Ik lig stil en staar
naar de wolken
en wil met ze mee
figuurtjes maken
Tot mijn grote verbazing
zie ik figuurtjes die ik daar maakte
ook hier kan maken
Er is geen verschil
Plotseling overheerst een intens gevoel
van vreugde en geluk mijn hart
Want, ik was nooit echt weg geweest.…
Kinderen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.459 De kinderen zijn 't huis uit,
we zijn dus alleen,
met alleen de kleinkinderen
af en toe om ons heen.
't Was even wennen
in 't begin
toen de eerste
de deur uitging.
En nu, nu weten we niet beter meer,
we zien ze om beurten
een enkele keer,
ze hebben 't druk
en leiden hun eigen leven
Maar waar zijn die kleintjes
toch gebleven?…
Gedachten
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 917 Wolk neem me mee,
je gaat zo hard
waar ga je heen?
Wind neem me mee
of doe je dat
alleen met wensen
en gedachten
en kan de rest
wel wachten,
tot de storm
in m'n binnenste
geluwd is
en ik de
meest belangrijke
dingen niet meer
zo erg mis?…
Ik wil nog één keer.......
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.696 Maar ik heb heimwee naar je oude zelf,
zou zo graag weer een aanvaring met je
hebben, net als vroeger, net als toen,
Kon ik 't nog maar één keer overdoen!…
De Kalenberg
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.525 Hier sta ik dan,
Hier in dit steile stukje straat,
Een bult slechts in het landschap
Die men in Vlaanderen een berg noemt.
Ooit laadde hier een man
Zijn hebben en zijn houden op een wagen
En trok de wijde wereld in.
Was hij verbannen of gevlucht?
Was hij een ketter of een geus?
Was het de passie die hem dreef?
Of was het simpelweg een…
Ingrediënten voor de dag
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.566 Verliefden kijken elkaar met dezelfde wanhoop aan
Op de droge straten vallen regendruppels plat
glanzen even in het licht van een straatlantaarn
Dezelfde glinstering vind je in de ogen van hen
die verloren raakten in elkaar, terwijl de kat
speelt met een bolletje wollen draad die hopeloos
met zichzelf in de war raakt
Hoe zou het zijn waar jij…
Vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 690 niet aan te geven
Dit bijzondere gevoel
Het komt ook nooit gepland
Altijd maar heel even
Onverwacht, gewoon spontaan
Komt het op
Zwerft in mij
En moet daarna weer gaan
Maar steeds vaker
Loopt het mis
Is de stroming aangepast
Is het beeld wat ik ooit had
Doorgerot en aangetast
Niet datgene wat ik dacht
Maar wat het nu is
Brengt het heimwee…
Heimwee 6 maart 2004
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 795 het gaat nu over ons gemis
daar scheen de zon en hier
verschijnt de grijze mist
een nevel die me koud bedekt
de haren nat, glimmende huid
ik hoor hoe je stem verlegen
aarzelend klinkt, me roept
met een zachte, tedere lach
ik hou mijn handen op mijn oren
verdikke ik wil je niet meer horen
vanmorgen toen ik van Waasland
vertrok om boven…
MOOD INDIGO
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.285 Vergeten was de heden tijd
nu ik de oerbron in mij wist
en ik het eindelijk begreep
dat heimwee soms gelukkig maakt.
Mood Indigo.…
Hun monden verstomd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 394 Ik liep op blote voeten door het zand
en voelde de warmte in heel mijn wezen
'k maakte woorden van kristallen korrels
maar kon mijn eigen schrift niet lezen.
Ik voelde door 't geknars mijn pijnen
wist niet waar noord noch zuiden was
totdat ik eindelijk tot het besef kwam
dat mijn voeten bloedden door het glas.
Het kreunen van mijn pijn…
alles wat niet is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 286 later zou er niets meer zijn dan de stilte
die tastbaar achterbleef, schurend langs
de tegels op de keukenvloer of de deur-
klink met het vaag verlangen ingebed
(soms leek het warm, daarna ijzig koud)
de kledingstukken in de kast, vergaan
achter dichte deuren in de loop der tijd
en schimmel in de voegen van de douche-
wand die ooit zo keurig…
in sfeer van geuren en leven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 454 mijn gedichten tillen als een hijskraan
als woorden uit vergeten voorwerpen
uit het dagelijkse niets van heimwee
wiegend op de top der bergen opent het deuren
in grimmende gravende glimmende metaforen
muze valt inéén van schoonheid
waar liefde ademt door dalen van vreugde
het kruipt binnen als een dwaalgast
vanuit dromen van grootheidswanen…
heimwee naar morgen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 416 als in de ochtend de sluier verdwijnt
van een verte uit lang verleden tijden
en ik weer word aangelijnd
in het zicht van een bloeiende weide
zullen zeker paden worden geslecht
met verwilderde struiken aan weerszijde
wordt ongetwijfeld de tederheid weer echt
die de angst mij zo lang doet vermijden
niemand kan nog nieuwe sloten graven
weet…
verleden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.144 plaatsen waar ik niet meer kwam
waarvan ik dacht dat ze
voorgoed versleten waren
ze spleten mijn gedachten open
vreemd als oude bloemen
in kleuren die ik eigenlijk niet kende
van een tijdperk van bittere stilten
en mijn hand die ik nu steek
in verborgenheden van rijkdom
pluk ik de herinneringen
langs de bermen van heimwee…
eens
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 eens zal het woord niet
langer duister zijn
het zal zich splitsen
in wereld oude dromen
de wekker zal gaan
het verborgene
zal patronen weven
in de honger van heimwee…
Wat als...
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 355 uit mijn ogen verdreven
de letters die altijd schuilden
achter de muren die je optrok
hoe meer ik verdwaalde
in de leegte uit de flarden tekst
waarvan we de waarheid niet begrepen
wat als alles verzonnen was
maar de verlangens en de woorden bleven
alsof ik ze nog steeds kon lezen
wanneer ik de kamer binnenliep……
Zeg:
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.221 Zeg was mijn jeugd niet verleden jaar sprong ik nog touw speelde verstoppertje
‘k dacht toch werkelijk eventjes maar, dat ik verliefd keek naar mijn eerste vriendje
Zeg was mijn eerste baan niet net erna, leerde ik werken voor een ander
’t leek er werkelijk op, eventjes maar dat ik mijn salaris ontving,
een beetje onwennig en ook wat raar gaf…
Betoverend blauw(Griekenland)
netgedicht
4.0 met 60 stemmen 829 land
struikel ik niet maar
zie de stenen zingen in de zon
handenvol juwelen
eeuwenoude wijsheid
binnenin de ziel van het zijn
ontstaan door stralen van warmte
lichtjaren ver hier vandaan
gekleurd en gevormd
van vroeger tot nu
en later
door zon, lucht, water
zand en zout
het hart van een steen is niet koud
maar een baken van licht
in heimwee…
schril
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 306 aangewaaid, zo lijken ze
de pinksterbloemen
voor één week
nauwelijks geaard
komen ze naar boven
betoveren ze het prille groen
keren terug in mijn verlangen
maar thuisgekomen
hangt een hunker in mijn bloed
die dieper wortelt
dan het voorjaar…
Vroeger is een huis
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 469 op het zuiden
strooi ik ze uit
op de wind
een paar
blijven achter
in het zachte gras
bloeien daar,
groeien uit tot
nieuwe zinnen
kleurrijk warm
zoals vroeger was
vol heimwee kijk ik
nog even naar binnen
want buiten gaat later
opnieuw beginnen…