522 resultaten.
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 611 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
Der Wille zur Macht
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 174 (Herman Gorter? Héél misschien)”
des dichters gril schept vele rare rages
in vorm en vent; vervolgens persiflages…
Betty Stöve
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Gorter…
Tennis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Je trekt een broekje aan en slaat je slag
Na elke zege hijsen ze de vlag
Veelzijdig en geëerd als Herman Gorter
Echt iedere beslissing wordt betwist
Je hoort: De bal is ín! De bal is úít!…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
Herman Gorter
poëzie
3.0 met 37 stemmen 4.573 Hij was van vuur.
een golf, een vlam,
een stromend stuk natuur,
blinkend als water in de zomerdag.
nooit, sinds ik hem zag,
zag ik nog een man
wiens wezen zo bezielend overkwam
tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang.
een rechte beuk, ook toen zijn einde kwam.
de bliksem sloeg
en van de bergen dreunde het naar zee,
met echo's naar de…
Herman Gorter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Uw aandacht graag voor alleskunner Gorter
Als cricketer volvoerd’ hij ’t e.e.a.:
hij bowlde overhands en zette trend
en metselde voor Run het fundament,
daarna werd Run rap Rap en later Vra
Binst winterstop blies hij zijn gouden fluit
’t seizoen begon in mei pas, met gejoel:
een nieuwe lente en een nieuw geluid
Als dichter stelde hij gevoel…
Gorter,Gorter!
gedicht
3.0 met 36 stemmen 9.444 Gorter, Gorter!
'k Heb uw Meizang willen lezen
Maar begon al gauw te vrezen
Dat het, voor mijn dood, niet uit zou wezen.
Korter! Korter! Korter!
-----------------------------
Uit: 'Kritiek als credo', 1980…
Quick Response
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 56 .
__________________________________
QR-CODE
Stel dat ik Chatbot GPT
deze twee verzen van Gorter
voorlegde in de vragende vorm,
zou hij, zij of het dan ook
als Herman in de wolken zijn?
Is zij als de gouden zonmiddag,
een herfstige laatste biddag
van boomen en het graskruid tot 't zonlicht, hoog boven ze uit?…
Mijn Mei
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 252 een nieuwe lente
een nieuwe tijd
heeft ons beslopen
is in onze ziel en
zinnelijkheid gekropen
een tijd waarvan Herman
met zijn liefelijke Mei
nooit van heeft kunnen dromen
een tijd vol krankzinnig
absurdistisch gevaar
een tijd niet meer
tegen te houden
een tijd die niets dan
onheil lijkt te beloven
deze mei is zonneklaar
het einde…
Zie je ik hou van je
poëzie
3.0 met 155 stemmen 16.021 ZIE je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht --
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn
jou, maar het kan niet zijn,
het licht is om je, je bent
nu toch wat je eenmaal bent…
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 46 stemmen 3.385 Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon zijn,
maar `t kan niet, ik blijf van mijn.
En ik…
IK zat toen heel stil te werken
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.195 IK zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer, vervelend,
met groene bladen al geelend.
Mijn oogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht, maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht oppervlak…
Ik liep 's avonds door mijne stad
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.247 Ik liep 's avonds door mijne stad,
Het water zwartvloerig, elk huis had
zich van boven tot onder met rouw behangen,
dat was zo mijn verlangen.
En voor alle ramen zaten
mijn onderdanen naar me te zien,
ze hadden het donker gelaten
om me te beter te kunnen zien.
En midden op een plein
wou ik alleen zijn,
ik heb mijn herauten verzonden…
DE zon. De wereld is goud en geel
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.727 DE zon. De wereld is goud en geel
en alle zonnestralen komen heel
de stille lucht door als engelen.
Haar voetjes hangen te bengelen,
meisjesmondjes blazen gouden fluitjes,
gelipte mondjes lachen goudgeluidjes,
lachmuntjes kletterend op dit marmer,
ik zit en warm m' er.
Kijk ze nu lopen wendend om me heen,
't lijkt wel een herfst…
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.663 Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.
Ik kan staren en al uw licht vergaren,
ik kan liggen neder, 'n geblazen veder,
hijgend,…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.0 met 41 stemmen 3.705 Ik lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil -
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht gouden as — schaarse
leli'n lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
De lente komt van ver, ik hoor hem komen
poëzie
3.0 met 37 stemmen 7.217 De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.
O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.699 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
De stille weg
poëzie
3.0 met 70 stemmen 4.751 De stille weg
de maannachtlichte weg -
de bomen
de zo stil oudgeworden bomen -
het water
het zachtbespannen tevreeë water.
En daar achter in 't ver de neergezonken hemel
met 't sterrengefemel.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.349 Mei
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht --
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels van mijn raamkozijn.
Dan…
DE DOOD VAN MEI
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.057 En in zich voelde zij het laatste: wil,
De allerlaatste wil der stervenden,
De wil tot doodzijn die het zwervende
Mensengeslacht doet stilstaan en hen drijft
Van zelve naar de grond waar ’t lichaam blijft.
Ze duizelde en in die duizeling
Werd ze zo licht, een veer die uit de zwing
Der duive valt: ze daalde en viel niet:
Zo valt een riethalm…
MIJN handen zijn zo heet
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.270 MIJN handen zijn zo heet -
mijn ogen branden zo moe
diep in mijn hoofd, ik weet
niets meer, ik ben zo moe.
Er zijn stemmen op straat,
wind en hemellicht -
om me is droog gepraat,
mijn gehoor zwicht.
En er is niets in mij over
dan het arme hongrig' verlang -
ik heb het zo lang, zo lang,
het wil niet meer over.…
In de zwarte nacht is een mens aangetreden
poëzie
4.0 met 20 stemmen 5.523 In de zwarte nacht is een mens aangetreden,
de zwarte nachtwolken vlogen,
de zwarte loofstammen bogen,
de wind ging zwaar in zwarte rouwkleden.
't Gezicht was zo bleek in 't zwarte haar,
de handen wrongen, de mond borg misbaar,
de nek was zwart
een hel was 't hart,
van daar kwam het zwarte en worgde haar.
Met de wind, met de bomen en met…
De bomen waren stil
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.225 De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.
Ik liep het aan te zien
bang en tevreden,
mijn voeten als goede liên…
's Morgens op het witte laken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.819 's Morgens op het witte laken
doet er een gelaat ontwaken --
dat ligt daar als een waterlelie
op een golf water, op de peluw.
's Middags loopt ze in het bos te schijnen,
haar ogen tussen bladen als twee kleine
vuurjuwelen, kijkend in een laan --
bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan.
's Avonds lacht ze in een stille
kamer, zonder…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.556 IK lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil --
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht goude as -- schaarse
leliën lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.356 Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem -
vèr òm der stede opschokkend gedoem,
dicht òm der stilte suiskokend gezoem -
een lichte rode bloem, een witte bloem.
Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart,
de daden van mijn lijf slaan rondom hard,
wreed klaterende stem veinst vreugd en…
Daar ligt dat water -- dat schitterende water
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.514 Daar ligt dat water -- dat schitterende water.
Zie hoe het schittert, het schitterspreekt, schittertrompettert in de lucht
in de donzige gonzige fijne satijne lucht --
dat droogzilvere opzwemmende water
in dat rondomblauwe dronkkoude dronkdiepe water,
't is een zee bleek sprekend schuim
een woordenmond in het ruim
schreeuwende door de…
Hé, Ik wou jij was de lucht
poëzie
4.0 met 41 stemmen 3.314 Hé, Ik wou jij was de lucht
dat ik je ademen kon
en je zien in het hoge licht
en door je gaan kon.
Waar zijn je armen en je handen
en die witte overschone landen
van je schouders en schijnende borst -
ik heb zo'n honger en dorst.…